Bölüm 3

28.5K 2K 466
                                    

İyi okumalar...

Birkaç dakikadır karşımızdaki ödleklere ölümcül bakışlar atmakla meşguldük.
Yani, ben öyleydim.
Alec'in arkasında olduğum için o da aynısını yapıyor mu bilmiyordum. Daha fazla beklemek istemediğim için seslendim.

"Bir şeyler yapmayı düşünüyor musun acaba?"

"Okulda yapmam gerekirdi, geciktim bile."

"Hadi ama, bütün gün sizi bekleyemeyiz çifte kumrular."

Alec'in önüne geçip -bu daha iyiydi- konuşmaya başladım.

"Şizofrenlik zor olmuyor mu ya?"
Numara bir yeniden gülüp başını yana eğdi. Şu hareketi ne çok görür olmuştum.

"Hayalini her yerde görmek zor oluyor bebeğim, öte yandan keyif verici de."

Göz kırptığında Alec üstlerine gidecekken yeniden önüne atılmıştım.
Ne dediğini bilmeyen yaratığın cezasını benden başkası verirse çok üzülürdüm. İki elimi içinde bir daire tutuyormuşçasına yakınlaştırıp gözlerimi kapattım.
Zihnimde oluşturduğum hayali ses dalgasını ellerim arasında şekillendirdiğimi düşündüğümde karıncalanmaya başlayan ellerim bunun işe yaradığını göstermeye başlamıştı kısa sürede.

Gözlerimi açtığım an iki yanıma düşen ellerimin ardından vücudumdan çıkan manyetik ses dalgası karşımdaki beş çocuğun yere düşüp kulaklarını tutmalarına ve bağırmalarına sebep olurken keyifle gülümsedim.
"Bu da keyifli miydi?"

Alec de diğerleri gibi elleriyle kulaklarını kapatıp dizlerinin üstüne düştüğünde dikkatimi yerde sürüklenen kurtçuklardan çekip kaşlarımı çatmıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Alec de diğerleri gibi elleriyle kulaklarını kapatıp dizlerinin üstüne düştüğünde dikkatimi yerde sürüklenen kurtçuklardan çekip kaşlarımı çatmıştım.

"En azından kulaklarını kapat deseydin Cece! Ah!"

Bağırarak yere düştüğünde beynim onun da güçten etkilendiğini yeni idrak etmişti.

"Senin üzerinde kullanmadım gücü, etkilenmen saçma."

Diye söylenip yanına çöktüm. Tepki vermediğinde seslenme ihtiyacı hissetmiştim.

"Alec?"

"Ah!"

Tek gözünü açıp saliselik bir bakış attı ve yeniden kıvranmaya başladı. Acı hissettiği yer başı olmalıydı. Karnını tutması ne alakaydı şimdi?

"Bak bu bir şakaysa hiç komik değil."

"Ah! Lanet olsun kafamın içinde jiletler dans edip beynimi kesiyorlar sanırım!"

"Karnını neden tutuyorsun başın ağrıyorsa?!"

Ben de istemsizce onun gibi bağırıp elimi omuzlarına koydum. Şu ana kadar güçlerimi yetenekliler üzerinde hiç kullanmadığım için endişelenmeye başlamıştım.
Sanırım gücü kullanmak istediğim kişileri seçemiyordum ve bu büyük bir sıkıntıydı. Kullandığım gücün boyutu ne kadar büyürse zarar görenler o kadar fazla olacak demekti bu.

Yetenekliler Okulu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin