Yetenekliler Okulu

Bölüm 47

Erken yayınladığım bu heyecanlı bölüme bol yorum istiyoruuum!!!
Karantinada kafayı yemesine rağmen bölüm yazan yazarı kırmayın lütfeeen!!!

Medya: Izotz Berdea ve Hilgarria
İyi okumalar...

"Finale kalan ikinci ruh hayvanı..."

Rakip türün yöneticisi eliyle sağımda kalan alanı işaret ettiğinde derin bir nefes alıp bakışlarımı bana yüzünde pis bir gülümseme ile bakan kıza ve ruh hayvanına çevirdim.

—
Kaan da benim gibi derin bir nefes alırken meydanda boy gösteren siyah ejderhaya tedirgin bakışlar atmaya başlamıştık aynı anda. Finale kalma yarışını onun kazanacağından zaten şüphem olmasa da beni düşündüren Yeşil Buz'un karşısına çıktığında ikisinin güç oranlarının nasıl olacağıydı.

"Ruh hayvanları için on dakika ara yeterli olacaktır."

Bay Hall bize doğru seslendikten hemen sonra birkaç görevli tarafından getirilmiş tek kişilik demir sandalyeleri işaret ettiğinde yöneticiler sandalyelere oturmuşlardı. Hafifçe yutkunduğumda yanıma gelen annem ve babamı fark edişim yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirmemle sonuçlanırken yanımdaki yumruğum büyüklüğünde ışık formuna dönmüş ruh hayvanına, ardından omzumu sıkan babama çevirdim bakışlarımı.

"Klaus'u ilk kez bu kadar saldırgan gördüm. Aranızda kötü şeyler mi yaşandı? Sana karşı öfkeli gibiydi."

Kaşlarım hafifçe kalkarken başımı iki yana salladım.
Annem konuyu geçiştirmek istermiş gibi ruh hayvanıma dokunmaya çalıştığında geriye kaçışıma engel olamazken kısık sesle gülmüştüm.

"Anne, benden bir parçaya öylece dokunamazsın."

Omuz silkip gülümserken ellerini önünde birleştirip hâlâ ışık formuna dönmemiş olan siyah ejderha ile bakışlarını buluşturduğunda onun yüzünde beliren endişeyi de rahatlıkla yakalayabilmiştim.

"Fazla tehlikeli görünüyor. Karşındaki ırkın mensupları hayatları boyunca etten ölüm makinesine dönüşmek için eğitim alıyorlar Cecelia. Acımasızlar. Bu yüzden oldukça dikkatli olman gerekecek. Şans seninle olsun."

Başımla onaylarken yeniden şans dileyip başka bir şey demeden yerlerine geri dönerek kendileri için getirilmiş saldalyelere oturmuşlardı. Klaus'un cehennem kadar tehlikeli hayvanını bile yenmiş olan Yeşil Buz, siyah ejderhayı yenebilir miydi?
Bu yarışı biz kazanabilir miydik gerçekten?
Tüm bedenim az sonra olacaklardan dolayı geriliyordu ve kendimi sakinleştirmek adına tüm girişimlerim başarısız kalıyordu...
Yanımdan az önce ayrılan Kaan, Jessie ile birlikte döndüğünde bir anlığına yarışmayı ve tüm gerginliğimi unutup ellerimi belimin iki yanına yerleştirdim.

"Kaan ile seni izliyor olacağız, desteğimizi içinde hisset olur mu? Bu arada Yeşil Buz'un favorim olduğunu söylemiş miydim? Klaus okuldakilerin yüzüne bakamayacak bebeğim."

Jessie az önce kurduğu cümlelerin ardından otuz iki diş gülümsüyor olsa da ben ciddiyetimi sürdürüyordum. Görünüşe bakılırsa aralarında bir şeyler olmuştu ama benden saklıyorlardı.

"Yarışmadan sonra hesap vereceksiniz-"

Yanımızda yerini alan Taehyung ile cümlemin devamını getiremezken usulca geldikleri yere geri dönen Kaan ve Jessie'ye gözlerimi pörtletsem de bunu umursamadan hızla yanımdan ayrılmışlardı.
Okulun bizi izlemek için burada olan diğer yeteneklileri arasında kaybolduklarında boğazımı temizleyip benden oldukça iri duran bedenine döndüm.