Yetenekliler Okulu

Bölüm 51

Beni özlediniz miii?
Cover sayfalarım bugün itibariyle hizmet vermeye başlamıştır. Kitap başına ekledim videomu buraya da ekleyem. Bir göz atıp like yorum atıverin  pls. İnstagram hesabım da : selcvr

"İnsanların dünyasında seni en çok şaşırtan neydi?"

Orman perilerinden biri merakla sorduğunda hafifçe gülümsedim. Mira yanımızdan ayrıldığından beri etrafıma oturmuş bana meraklı gözlerle bakan perilerin her dediğine yetişmeye çalışsam da oldukça meraklı oldukları ve sorularının asla bitmiyor oluşu bir gerçekti.

"İnsanlar fazla inançsız. Burada gerçek olan her şeyi birer hayal ürünü zannediyorlar. Dünya gezegeninde onlarla iç içe yaşayan yetenekliler çok olmasına rağmen bunu bir türlü fark edemiyorlar. Bu beni oldukça şaşırtan bir durum çünkü küçüklüğümden beri gizlice bile olsa güçlerimi kullanmışımdır ve bunu görenlerin olduğuna eminim."

Her biri gözlerini irileştirip başlarıyla onayladığında buruk bir gülümsemeyle devam ettim.

"Gerçi gözleriyle görmüş olsalar bile bunu hayal zannettiklerinden eminim."

Hepsinin üstümü süzen şaşkın bakışları hâlâ yüzümde geziniyordu. Bir insan burada olanlara ne kadar şaşırabilirse onlar da insan ırkını ve benim görüntümü o kadar şaşırtıcı buluyor olmalıydılar.

"Ya gördüklerini yazdılarsa? Ya da, belki de gördüklerini başkalarına anlatıp ilham oldular?"

Başımla onayladım yavaşça.
Mantıklıydı aslında, Harry Potter serisini bizim gerçeklerimiz olduğu için severek okumuştum yıllarca. Belki de yeteneklileri fark eden başka insanlar bunu meşhur kitaplarına ya da senaryolarına aktarmışlardı?

"Seni ilk gördüğümde sevmiştim. Boyun uzun, çok olmasa da güzelsin. Birçok yeteneğin var..."

Bakımına oldukça önem verdiğini üstünden anladığım erkek peri yüzüme havalı bir bakış atmaya çalışırken gülümseyip sağ taraftaki saçımı kulağımın arkasına sıkıştırarak cümleme devam etme kararı almıştım.
Aralarından en uzun boya sahip peri bile en fazla bir buçuk metreyken onların benim bir yetmişi geçik boyumu hayranlık uyandırıcı bulmasına şaşırmamıştım.

"Yani beni en çok şaşırtan şey buydu-"

"Sen hiç insan ırkından birine aşık oldun mu?"

Bakışlarım soruyu soran, kıvırcık ve sarı renge sahip saçları beline kadar uzanan küçük periyi bulurken utangaç gülümsemesi yeniden gülümsememi sağlamıştı. Bir süre düşünüp başımı yavaşça iki yana salladım.
"Peki şimdi aşık mısın?"
Bu soru beni duraksatırken kısık olsa da başka bir ses duyuldu küçük perilerin arasından.

"Onun koruyucuya aşık olduğunu söyledim ya sana Vera."

En fazla on yaşında duran, diğerlerinin aksine kahve saçlara sahip erkek peri arkadaşının omzunu dürtüp kısık sesiyle mırıldandığında gülümsemem yüzümde donarken boğazımı temizleme ihtiyacı hissetmiştim.

"Bunu da nereden çıkardın?"

Küçük perinin bana dönen başına ciddi bakışlarımla karşılık verirken gözlerinin yavaşça irileştiğine şahit olmuştum.  Diğerlerininkinden daha iri görünen ön dişlerini alt dudağına geçirip kendisini kurtarmaları için arkadaşlarına döndüğünde kimseden ses çıkmıyor oluşu kaşlarını çatmasıyla sonuçlanmıştı.

"O koruyucu ve seni görmüş, gizli bir yeri var ormanı görebildiği."

Vera karşımda yavaş yavaş kızarmaya başlamış kahve saçlıya dil çıkardığında kaşlarımı hafifçe çatıp öne doğru eğildim.