Yetenekliler Okulu

Bölüm 19

İyi okumalar...

"Onlara kimin kızı olduğumu gösterelim, baba."

Bir şey demeden yeniden bana sarıldığında huzurun yavaşça vücudumu ele geçirdiğini hissediyordum.
Ona sürekli baba demek benim için zor olacaktı ama onu tanıdıkça bu sorunu aşabileceğimizi biliyordum. Çünkü uzun zamandır ilk kez tamamlanmış hissediyordum...

İçeri giren Klaus ile birlikte birbirimizden ayrılıp ona çevirdik bakışlarımızı.
Max'ın belli etmemeye çalışarak gözlerini sildiğini görmüştüm. Klaus bunu bekliyormuşçasına memnun bir ifadeyle yanımıza gelip aşağı inmemizi, plan yapmamız gerektiğini söylediğinde bu ortamdan kurtulmak adına hızla odadan çıkmıştım.

Duygusal şeyleri hiç sevmezdim ama az önce bir çocuk gibi davranmıştım.
Belki de yıllardır çocuk olmak isteyen ama bastırılan yanım böylece açığa çıkmıştı?

Aşağı iner inmez ilk gözüme çarpan kişi Archie oldu. Henüz onu görmemin şokunu atlatamadan yanıma koşup bana sarıldığında refleksen kendimden uzaklaştırıp birkaç adım gerilemiştim. Yüzünü üzgün bir ifade kaplayıp kafasını eğdiğinde ifadesizce ona bakıyordum, bana ihanet etmişti...
Max ve Klaus koltuklara oturup tepki vermeden bizi izlemeye başladığında Thomas yanıma geldi.

"Bak Cecelia, biliyoruz hatalıyız ama-.."

"Beni kandırdınız."

Lafını kestiğimde umursamadan devam etti.

"Sana her şeyi anlatacağız. Ama ondan önce plan yapmaya başlamalıyız."

Bir şey demeden Klaus'un yanına oturdum. Derin bir nefes alıp planı anlatmaya başladığında pür dikkat onu dinliyordum.
Üstümdeki Klaus'a ait kıyafetleri fark etmelerine rağmen ses çıkarmamış olmalarına sevinmiştim.

"İlk olarak..."

(Alec)

İki gündür şatoda sıkıntıdan patlayacak dereceye gelmiştim. Amcam babamı geri getirmek için beklememiz gerektiğini söylemişti.
Maria ise...

Amcam beni dinlemeyip burada kalmasını istediğinde benden uzak olduğu sürece ne istiyorsa yapabilir demiştim. Sıkıntıdan telefonumun galerisini karıştırırken denk geldiğim fotoğraflar ile yüzümde oluşan küçük gülümsemeyi farkedip anında ifadesiz halime dönmüştüm. Cecelia ile lunaparka gittiğimizde zorla çektiğim fotoğrafları ilk kez açmıştım. Onun hoşnut olmamasına rağmen takıntığı gülücükler ve saçma ifadeler, benim aynı şekilde saçmalayarak ve çeşitli mimikler yaparak poz vermem...
Çektiğimiz fotorafları topluca seçip silme tuşunun ekranda belirmesini sağladığımda kulaklarımı dolduran kapı sesi ile dikkatimi telefonumdan çekmiştim. Fotoğrafların şimdilik kenarda durmaları sorun değildi. Telefonumu elime pek sık almazdım bile.

"Gel."

Yerimden doğrulduğumda eş zamanlı olarak üzerinde mini bir gecelikle Maria odaya girmişti. Aptal kız bir süredir beni tahrik etmeye çalışıyordu. Tek zayıf noktamın bu olduğunu sanması gülme isteği uyandırmıştı bende, acınasıydı. Hareketlerini dikkatle takip ederken bana doğru yürüdü ve arsızca kucağıma oturdu. Cecelia olsa asla bu şekilde affettirmeye çalışmazdı kendini.

Hatta affettirmeyi bırak beni bir şekilde haksız çıkarıp özür bile diletirdi buna emindim- kafamı iki yana salladım hızla.
Onu üzerimden itecekken kollarını boynuma doladı ve birden dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Karşılık vermeden öylece durdum bir süre ama bedenini itmiyordum da.