Yetenekliler Okulu

Bölüm 15

İyi okumalar...

(Alec)

Cecelia'nın dizimde olan kafasını yere bırakıp boynundaki kolyeyi çıkararak görüş açımda tutup incelemeye başladım. Kolye bütün güçleri almış mıydı yani?

Nasıl olduğu hakkında en ufak fikrim olmasa da hâlâ elimde tuttuğum kolye bütün güçleri aldığını gösterircesine parlıyordu.
Amcam kolyenin bütün güçleri almak için yetersiz olduğunu söylemişti halbuki.
Bedeninin hareketsiz yattığını gördüğümde elimi kalbinin üzerine koydum hızla.

Yok denilecek kadar yavaş atıyordu, bir süre öylece durup kolyeye baktım.
Bitmiş miydi yani? İçeri sonunda giren Archie ile çatık kaşlarımı düzeltip dikkatimi ona verdim, hızla yanımıza ilerledi ve Cecelia'ya bakıp tıpkı benim gibi kaşlarını çatarak yanımıza çöktü.

"Ne oldu ona?"

Benim yaptığım gibi elini Cecelia'nın kalbine götürmüştü.

"Alec ne yaptın ona!?"

Gözlerinde gördüğüm de neydi böyle? Endişe?
Cecelia için endişeleniyor muydu?

"Bir şey yapmadım. Güçlerini kolyeye verdi. İsteyerek."

"Ne yani, gerçekleri öğrendi ve güçlerini öylece kolyeye mi verdi? İsteyerek hem de? Buna inanacağımı mı sanıyorsun?"

Omuz silktim.

"Tek isteğinin buradan kurtulmak olduğunu söyleyip o sözleri söyledi."

Ayağa kalkıp sinirle yatağın yan tarafına tekme attığında normale dönmüş olan kaşlarım yeniden çatılmıştı.

"Lanet olsun! O masumdu Alec, bu kadar saçma bir nedenden ölemeyecek kadar masumdu!"

"Saçma mı? Babamı onun güçleriyle getirecek–"

"Babanın canı cehenneme!"

"Söylediklerine dikkat et."

"Etmezsem? Beni zaten cehennemde olan babanın yanına mı gönderirsin?"

Kendime hakim olmalıydım.
Sinirliydi, bu yüzden acımasız konuşuyordu...
Bir şey demeden yüzüne bakarken amcam ve Maria dışında herkes tek tek odayı doldurmaya başlamıştı. Paul yerde yatan Cecelia'yı gördüğünde tıpkı Archie gibi şaşkınlığını birkaç saniye üzerinden atamadan merakla sordu.

"Güçlerini mi verdi yoksa gerçekleri kaldıramayıp bayıldı mı?"

Archie bu sözler üzerine iyice sinirlendi.

"Kız ölmek üzere! Tek derdiniz gerçekten bu mu? Tek düşündüğünüz güç mü?"

Daha fazla kendimi tutamadım.

"En başından beri böyle olacağını biliyordun! Duyar kasma."

"En başından beri size karşı çıktım. Onu tanıyınca karşı çıkmakla ne kadar doğru bir karar verdiğimi anladım Alec."

"Sen..."

Bir an duraksadım.
Olamazdı değil mi?
Onun için endişeleniyordu..
Onu korumak istiyordu..

"Ona aşık mı-"

Bana tiksinirmişcesine bakıp hızla lafımı kesti.

"Siz...Siz hepiniz kafayı yemişsiniz...
Sizin için birine değer verip sahip çıkmak ona aşıksın anlamı mı taşıyor sadece? Benim için ne anlamı taşıyor biliyor musun Alec?"

Birkaç adım atıp tam önümde durdu.

"Dostluk."

Thomas sessizliğini bozdu.