Yetenekliler Okulu

Bölüm 14

Yorum yapmayı unutmayın.🙃
İyi okumalar...

(Cecelia)

Hafızamda herhangi bir yeri olmayan adam bize doğru yaklaşırken kötü bakışlarını Maria'nın üzerinden çekmiyordu.
Kısa bir süre sonra Alec de tıpkı onun gibi hızla mutfağa girdiğinde başımın ağrımaya başladığını hissediyordum.

"Sen Cecelia olmalısın, ben Luke. Alec'in amcasıyım."

Elini uzatıp gülümsediğinde Alec'in üzerinde olan bakışlarım onu buldu.

"B-ben memnun o-oldum."

Uzattığı elini sıkarken Maria kaldığı yerden devam etti.

"Nerede kalmıştık?"

"Demek kekelemen hâlâ geçmedi."

Luke Maria'nın konuşmasını önemsemeden konuşmuştu.

"S-siz nereden–"

"Alec söylemişti."

Onu anladığıma dair başımla onayladım.

"Alec'i bu kadar çok seven birinin olduğunu bilmek beni mutlu etti."

Luke'un aksine Maria oldukça sinirli görünüyordu. Onun bu gereksiz tavırlarına bir anlam veremiyordum.

"Bak bu iş fazla uzadı-"

"Maria. Odana çık ve ben in diyene kadar inme."

"Ama..."

Mutfağa girdiğinden beri garip bir sessizlik ile bizi izleyen Alec sonunda konuştu.

"Maria odana çık."

Sert tavrı sayesinde kaşlarım çatılırken araya girdim.

"Hayır."

Söylemek istediği ve ima ettiği şey her neyse onu duymak istiyordum.
Maria keyifle sırıtıp bana doğru yürümeye başladığında Alec kolunu tutup yüzüne ölümcül bakışlar atmaya başlamıştı.
Tamam cidden burada ne oluyordu?

"Yeter artık bıktım bu oyundan!"

"N-ne oyunu?"

Hiçbir şey anlamıyordum.

"Alec ve ben kuzen değiliz."

Kaşlarımı çatıp ikisi üzerinde gezdirdim bakışlarımı.

"Nesiniz peki-"

"Biz sevgiliyiz."

Dudaklarım düz bir çizgi halini alırken şaşkınca Alec'e döndüm.

"S-sevgili mi?"

"Evet, Klaus'un anlattıklarının hepsi doğruydu."

Maria yeniden lafa girdiğinde kaşlarımı çattım.

"Klaus mu?"

Aklıma hiçbir şey gelmiyordu.
Bana ne anlatmıştı? En son ormanda kaçtığımı ve Alec'i gördüğümü hatırlıyordum, gerisi yoktu...

"Ah bizim sevgili olduğumuzu söylemedi mi yoksa?"

Diye yalandan üzülmüş numarası yaptı ve Alec'e döndü. Gözlerim sulanıp görüşümün bulanıklaşmasını sağladığında derin bir nefes alma ihtiyacı hissetmiştim.
Alec'e yeniden döndüğümde Mariaya sinirle bakıyordu. Amcası bana yaklaşıp açıklama girişiminde bulunmuştu.

"Bak Cecelia yanlış kararlar verme. Durum zannettiğin gibi değil-.."

"Yeter."

Bunu söyleyen Alec'ti. Bakışlarım onunla buluşurken merak dolu ifademi bir süre süzüp gözlerini başka yöne çevirdi. Gereğinden fazla ciddi duruyor oluşu beni korkutmuştu.
Bu bir tür şaka olabilir miydi? Saçma bir şaka?