Yetenekliler Okulu

Bölüm 44

Karantinada geçen kara günler günlüğü, gün on iki. Evde ne yaptın iki hafta neden bize bir sürü bölüm yazmadın derseniz...
PUBG OYNADIM.
Evet...Erkek kardeşimin beni bulaştırdığı bu illetten kurtulamıyorum ve kardeşim ile manyaklar gibi pubg oynuyorum...Bölümde yazım yanlışı varsa affola, bekletmemek için kontrol etmeden yayınladım.
İyi okumalar...

Beynimin büyük bir boşluk içindeyken dahi bilincimi korumak adına çırpınışlarını hissedebiliyordum. Boynumdaki kolye sonsuz olduğunu düşündüğüm karanlıkta önümü görebilmem adına bir yol gösteren misali parlıyorken neden her şeyin bu kadar belirsiz olduğunu anlamaya çalışsam da bu konuda ne kadar başarılı olduğum tartışılırdı.

"Cecelia? Kendine gel. Cecelia?!"

Omzumun sarsıldığını hissedip derin bir soluk alarak doğrulduğumda hızla ayağa kalkıp pencereme ilerledim. Pencereyi açıp derin nefesler alırken boynumda parlaklığını sürdüren kolyenin ışığının yavaş yavaş solduğunu fark edip sinirle yeniden odama giren Lisa'ya çevirmiştim bakışlarımı.
Yatakta hareketsiz kaldığımı düşünsem de titremiş olmalıydım. Nefes nefese kalmamın başka açıklaması olamazdı.
"Neden döndün?"
Sakinliğini korurken kollarını önünde birleştirdi.

"Kolyeden sana ne göstermesini istedin?"

Merakla sorduğunda elimi hâlâ içine hava çekmekte zorlanan ciğerlerimin üstüne koyup yavaşça masamın önündeni sandalyeye oturdum.

"Neden yeniden geldiğini sordum."

Elinde tuttuğu bilekliği görebileceğim bir açıda tutarken hafifçe gülümsedi.

"Odana girmeden önce bileğimdeydi. Çıktıktan bir süre sonra bileğimde olmadığını fark edip burada düşürmüş olabileceğimi düşünerek bakmak istedim. Annemden kalan tek şey bu bileklik."

Sinirim yavaş yavaş yatışırken anlayışla başımı sallamam üzerine yeniden sordu.

"Kolyeden Taehyung'ın geçmişini öğrenmek mi istedin?"

Yeniden başımla onayladığımda karşımdaki tekli koltuğa oturup yüzüne yayılan büyük gülümseme ile bakmaya başlaması kesin bir şey soracak fikri yaratmıştı beynimde.

"Bunu yapman tehlikeli olabilir. Taehyung çok güçlü, zihnine girmeye çalıştığını anlarsa seni bir tehdit olarak algılayıp zarar verebilir. Bu yüzden kolyeden ruhunu bir geçmiş sarmalına sokmasını istemelisin."

Kaşlarım hafifçe çatılırken merakla sordum.

"Nasıl yapacağım peki?"

Büyük gözleri hevesle irileşirken ayağa kalkıp onu ilk kez gördüğüm şirin kız haliyle kendi kendine düşünmeye başladı. Onu dışarıdan gören tam bir çocuk gibi göründüğünü düşünürdü.

"Sana yardım edeceğim. Seni geri getirmek için enerji korumasına alabilirim ama benim için bir şey yapmalısın."

Başımla onayladığımda yeniden oturup yerinde hafifçe dikleşerek konuşmaya devam etti.

"Taehyung deniz insanları onun sayesinde yıllar sonra denizle ilk kez buluştuğunda onlara önderlik ederken bir kız görmüş. Kız çoğumuzun aksine tıpkı kendisi gibi koyu yeşil bir kuyruğa ve içinde yeşil tutamlar bulunan saçlara sahipmiş."

Bakışlarım şaşkınlaşırken devam etmesi adına başımı salladım. Konunun ilgimi neden çektiğini bilmesem de dinlemek istediğim bir gerçekti.

"Deniz insanları denize girdiği an belirli gruplar halinde denizin birçok alanına dağıldığından kızı kaybedip peşinden gidememiş, onun kim olabileceğini Lemariz'e sorarken duymuştum. Zihnine girdiğinde o kızı görürsen aklına kaydedip bana gösterebilir misin? Yıllarca onun nasıl taş kalpli bir koruyucuya dönüştüğü anlatıldı bize, denizi bize sunan adamın nasıl bir kızı ilk görüşte beğendiğini ve yıllarca onu aradığını merak ediyorum."