Ikalabing-anim na Kabanata
The Real Intention
Hindi ko magawang lumaban sa isang 'to. Hindi ko magawang gamitin ang kapangyarihan ng kosmima dahil hindi ako makapag-isip ng malalim. Napakalakas pa niya dahil sa higpit ng pagkakahawak niya sa mga kamay ko.
Masakit na nga ang pagkakahawak niya, masakit pa sa kalooban kong tanggapin na maaaring dito na magtatapos ang pagiging Magissa ko.
Hindi ako mapupuntahan ni Alexeus dahil nakakulong siya ngayon kung saan dito sa templo.
Hindi. Hindi maaari ang iniisip ko. Hindi pa naman siguro nila pinaslang si Alexeus, hindi ba? Umaagos pa rin ang luha ko at pinipigilan ko ang paghibi.
Ayaw ko na. Gustong-gusto ko nang makawala sa sitwasyon kong 'to. Hindi ako makapapayag na sa isang gaya lamang ni Zelion mapupunta ang aking sarili.
Nagulantang ako at nagsitayuan ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang isang kamay ni Zelion na bumitiw sa braso ko at iginagapang sa katawan ko paakyat sa aking dibdib.
Sa taranta ko ay napasigaw ako at bigla akong napaangat kaya't naiuntog ko ang aking noo sa ulo ni Zelion. Nabigla siya at umangil dahil sa sakit kaya't tuluyan na niya 'kong nabitiwan at lumayo na siya sa'kin. Nakakunot ang kanyang noo habang hinihimas ang parteng nauntog ko.
Medyo nakahinga ako ng maluwat dahil hindi naman nakarating ang kanyang kamay sa aking dibdib. Mabuti na lang talaga.
"Charlotte!" pagalit niyang sigaw sa'kin. Tiningnan niya 'ko nang may labis na inis kaya't mas lalo akong natakot at kinabahan.
Dali-dali na naman siyang lumapit sa akin at hinawakan ng mahigpit ang mga braso ko. Ngayon, pumilit akong manlaban. At dahil nakaupo ako sa kama ay nasipa ko siya sa bandang tiyan niya.
Bahagya siyang tumalsik papalayo sa akin. Lalong nabakas ang inis sa kanyang mukha.
"Charlotte!" sigaw na naman niya sa pangalan ko nang may inis. Nang makita kong papalapit na naman siya sa'kin ay nataranta ako. Naiangat ko ang pareho kong palad at naitapat ko iyon sa kanya.
"Huwag kang lalapit!" sigaw ko habang nakapikit dahil sa takot. Nagulantang ako nang bigla akong nakarinig ng pagsabog.
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at nakita ko ang pagguho ng pader sa likod ni Zelion. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko at halos nakaawang na ang aking bibig lalo na't nakita kong umuusok pa ang gumuhong pader.
Nakita kong gano'n din ang reaksyon ni Zelion tapos ay napatingin ako sa mga palad ko. Ibig sabihin, nagamit ko ang kapangyarihan ng kosmima?
Nakaramdam ako ng pag-asa dahil dito. Kahit pa alam kong aksidente lamang ang pagkakagamit ko dito ngayon.
"Kosmima ng apoy," seryoso niyang sabi. Napatingin tuloy ako sa kanya.
"Nasa iyo ang kosmima ng apoy!" galit niyang sambit kaya't nagulat ako.
"Akin na 'yan! Kukunin ko 'yan sa'yo pagkat sa akin lamang nararapat 'yan!" bulyaw pa niya sa akin.
Tapos ay nakita kong itinapat niya ang palad niya sa katabing banga ng kanyang kama. Nanlaki ang mga mata ko nang ikumpas niya ang kanyang kamay at bigla na lamang lumabas ang tubig mula sa loob nito na parang may sariling buhay.
Sabay sa kumpas ng kanyang kamay ay sumusunod ang tubig. Pagkatapos ay ginapos niya ako gamit lamang iyon! Nakabalot ang tubig na kanyang kontrolado sa buo kong katawan. Sobrang higpit nito at hindi ako makapiglas!
"P-pakawalan mo 'ko! Ano ba?! Zelion!" bulyaw ko habang pilit na nagpupumiglas ngunit sobrang higpit talaga.
Ngunit naramdaman kong lalo niya itong hinigpitan. Napasigaw ako sa sakit dahil ramdam kong parang naiipit ang mga buto ko.
BINABASA MO ANG
Magíssa: Elemental Sorceress
Fantasy[ COMPLETED ] Si Charlotte ay isang mag-aaral sa ikalabing-isang baitang sa isang pribadong high school. Isa rin siya sa mga natatanging estudyante sa kanyang klase at kilala rin siya sa kanilang paaralan bilang Vice President ng Student Council. Is...
