"Ava-chi!"
Sigaw ni Hoseok. Agad nilang tinanggal ang shorts nila na nakalagay sa ulo.
"AHA-HA-HA naglilinis kami."
Sabi ni Taehyung habang nilalagay sa clothes basket ang mga damit. Nagulat ka pa Ava eh alam mo namang normal na ang pagiging makulit nila. Nginitian ko sila. Ngumiti sila pabalik at nagpatuloy sa paglilinis. Si Jimin nakatayo lamang habang yung dalawang kamay niya nasa baywang at nakangiti ito habang nakatingin sa dalawang naglilinis. He seems enjoying.
"Jimin-ah. Yung sayo hindi mo ba lilinisin?"
Sabi ko sabay turo sa pwesto niya. Malapit ako sa kanya ng tumingin siya sa akin kaya malaya kung makita ang mga singkit niyang mata. His eyes are attractive though. Ang kabilang mata ni Jimin naoperahan ito nung bata pa siya. Accident inside the comfort room I think.
"Malinis na."
Napakunot yung noo ko. Malinis yung mesa niya, so yung bed niya na may mga damit gagamitin niya yata ito.
"AHAHAHAHA Jimin! Si Ava-chi nga pala nagligpit ng mga gamit natin noon! Siya nga nagligpit sa boxer shorts mo!"
Tumawa ang dalawa at pumapalakpak pa! Napatingin ako kay Jimin. Napaatras ito at umiwas ng tingin. Tinuro nito ang dalawa.
"Kayong dalawa. Hindi kayo kakain hanggang hindi niyo yan nalilinis!"
Sabi nito at tumalikod. Nakitang kung namumula ang tenga nito habang palabas sa room. Nagalit ata.
"Yah! Bilisan niyo na diyan. Nagalit ata si Jimin."
Tumawa ang dalawa at tumingin sa akin. Okay malapit na nilang matapos.
"Nahihiya lang yun Ava-chi!"
Sabi ni Taehyung na matawatawa. Nagkibit nalang ako ng balikat.
"J-Ho-Hoseok! Bilisan niyo na mukhang naghihintay yata yung nasa labas."
Ngumiti ang dalawa sa akin at tumango. Nagsama ang dalawang sunshine ng Bangtan. Buti na kaya ni Jin ang pag aalaga sa mga ito! Palabas na ako ng room nangbigla akong napahawak sa dibdib ko dahil sa gulat.
"Yah!"
Sigaw ko kay Jimin. Ngumiti ito at tumayo ng maayos while leaning his body to the wall. I found it cool though nevermind.
"Papatayin mo ba ako?"
Tanong ko. Tumawa ito ng konti at ginulo ang buhok ko bago ito tumalikod. Hinawakan ko ang ulo ko at tiningnan habang papalayo ang likod niya. Bigla itong tumingin pabalik.
"Kakain na."
He flashed his smile. Mas lalong sumingkit ang mga mata niya ng ngumiti siya. Nginitian ko siya pabalik at naglakad hanggang magkatabi kami. I feel really comfortable.
"Ava-chi! May kasama kang lalaki sa apartment mo?"
Napa-nganga ako sa sinabi ni Jin. Ito bungad sa akin ni Jin pagdating namin sa kusina habang nasa hapag sila. Nakita kung umiiling si Jin na tila disappointed ito sa akin. What the? Si Jimin naman naglakad na sa pwesto niya. Nakita kung nagpipigil ng tawa si Mr. Kim. Inirapan ko nga! Si Jihyun lang naman kasi yun.
"Kapit bahay ko lang. Nakikikain."
Tumingin naman si Jin sa akin. Siniko siya ni Namjoon at nagkatinginan sila. Ah nandito nga po pala ako.
"Magaling kang magluto?"
Tanong ni Jin. Well not really pero sabi naman ni Jihyun masarap daw mga luto ko. Ewan ko baka niloloko lang ako nun para makakain.
"Well. I dunno pero sabi naman ni Jihyun masarap daw mga luto ko. Hindi ko alam, baka niloloko lang ako ng batang yun."
Nakita kung nagsitinginan silang lahat.
"May anak ka?"
Nagulat ako sa pagsulpot ni Taehyung at Hoseok. Their mouths are open while looking at me.
"Wala akong anak! Ano ba yang mga iniisip niyo?"
Sabi ko habang nakatingin sa kanila sa hapag. Nagkibit balikat silang lahat. Umupo naman sina Taehyung at Hoseok na parang walang nangyari. Langye talaga tong mga to!
"Ava-chi umupo kana sa tabi ko."
Sabi ni Jin. Lumapit naman ako at umupo. And their eyes are on me like they were saying that my whole existence is a lie! Yung totoo? Hotseat?!
"Wala nga akong anak! Kapit bahay ko nga si Jihyun!"
Yung reaction ng mukha nila hindi naniniwala "weh! Di nga!". Except kay Jimin na nakatingin lang sa akin tapos pagkain agad, tapos si Yoongi at Mr. Kim na walang pakialam.
"Defensive to. Wala nga kaming sinabi."
Sabi ni Jin na nagpaharap sa ibang members sa pagkain well except kay Mr. Kim at Yoongi na sarap na sarap sa pagkain! Nagsimula ng kumain ang lahat.
"Ava-chi anong mga pagkain ang mga alam mong lutuin?"
Uminom muna ako ng tubig at humarap sa kanya.
"Mostly yung mga alam ko ay yung mga luto sa lugar namin. Alam ko rin konti yung Italian cuisine marunong din ako ng Korean foods pero mas may alam ako sa Japanese foods."
Huminto sa pagkain si Jin at sumingkit ang mga mata nito. What?
"Ano ang course mo?"
Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.
"Graduate siya ng Business."
Napatingin ako sa sumagot na si Mr. Kim. Well business naman talaga kinuha ko. Tumango tango akong tumingin kay Jin.
"Pinag aaralan ba ang cuisine kapag business kinuha mo?"
"Hah hindi naman."
Sagot ko. Wait? What are we talking about?
"You must be rich for knowing those types of foods."
Sabi ni Namjoon gamit ang English. Kakasubo ko lang ng pagkain kaya nabilaukan ako. Inabot sa akin ni Jimin ang baso na ma'y lamang tubig.
"Hindi pwedeng inaral ko muna?"
Sa totoo naman kasi nabobored ako noon kaya napagdesisyonan kung aralin ang pagluluto. Wala akong ginagawa pagkatapos kung mag aral noon kaya nagluluto nalang ako. Parang naging hobby ko na rin.
"Well base on my study rich people are more interested from knowing different kind food. Pero siguro mali ako."
Sabi nito at nagpatuloy sa pagkain. Alam naming Genius ka Namjoonie pero wag mo namang gamitin sa akin magno-nosebleed ako.
"Yahh! Nag aaral ka rin naman ng pagkain Jin-hyung. Parang normal lang naman siguro na pag aralan yung pagluluto ng iba't ibang pagkain lalo na't interesado ka."
Tumango-tango silang lahat at kumain.
"Ah Ava-chi marunong din nga palang magluto si Hobie-yah~"
Sabi ng katabi ko at sumubo ng pagkain. Yung pangalawang marunong magluto ay si J-Hope. Hoseok really have everything. Wala ka nang mahihiling pa.
"Pero malay natin. Masyadong masekreto si Ava-chi."
Sabi bigla ni Hoseok na nagpalaki ng mata ko. Tumango-tango ang iba na para bang wala ako doon sa mesa.
"Ah nandito nga pala ako."
Sabi ko para naman mapansin nilang nandito pinaguusapan nila pero hindi nila ako pinansin at nagpatuloy lang sa pagkain.
"Oo nga. Matagal na nating kasama si Ava-chi pero hindi pa rin natin siya kilala."
Napa-facepalm nalang ako. Nung sinabi yun ni Taehyung yung mukha niya parang wala ako. Tumango naman yung iba. GUYS NANDITO NGA PALA AKO.
"Malay natin fan pala natin siya."
Lahat napatingin kay Yoongi na patuloy lamang sa pagkain. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.
AM I IN TROUBLE NOW? Kinabahan ako bigla.
YOU ARE READING
The Bulletproof Fan
FanfictionI love all of you I love your faces, personalities (on TV shows), your voices, and all of your songs. (Maybe i will love you more if i known each of you in person. Maybe? The reason why i wanted to meet each of you.) Been up all night to see all of...