"Jimin!"
Takbo ako ng takbo pero hindi ko pa rin siya maabutan. Ni hindi man lang siya tumingin.
"Jimin."
"Miss."
Nagising ako dahil sa kayuyugyog sa akin. Agad kong nakita ang lalaking nakaglasses. Jihyun?
Nang luminaw ang paningin ko nakumpirma kung hindi ito si Jihyun."Who are you?"
Tanong ko. Kumunot ang noo nito. Napatingin ako sa paligid.
"Is this hospital?"
"Yes. This-is hospital."
Sagot nito sa akin. Wait ba't ba ako nag eenglish?!
Naalala ko bigla ang nangyari. Akala ko mamamatay na ako!!"You-remember? I-already ahmm accident?"
Nahihirapan na siya.
"Ah opo. Pasensya na po talaga. Hindi kasi ako tumitingin sa dinadaanan ko. Mianhaeyo Ahjussi"
Bigla itong napahinto.
"Pasensya na din. Nagmamadali kasi ako kanina."
Sabi nito while holding his nape.
"Pasensya din po sa abala."
Nag bow ako ng konti. Pagkatapos ay sinubukan kung tumayo pero nanghina yung mga tuhod ko agad naman akong inakay ni manong.
"Aego! Wag ka na munang tumayo."
"Ahjussi! Nakaka abala na po ako sayo. Diba nagmamadali ho po kayo? Alis na po ako."
Tumayo ako ng maayos at hinanap ang backpack ko nakita ko naman agad sa may sofa. I actually hate the smell of hospital. Lumabas ako sa room.
"Miss ihahatid na kita. Gabi na rin kasi."
Wait what? Gabi na? Ngayon pa yata tumalab ang exhaustion ko sa pagbyahe kaya pala nahihilo ako.
"Ah okay lang po. Magte train nalang ako."
"Hindi. Ihahatid kita. Baka kasi mahilo ka ulit or ano?"
Tiningnan ko si? He actually look decent. Matangkad siya at manly ang katawan. He might be in 30's. He looks really manly in his plain v neck shirt well except for his glasses. Tumango naman ako bilang sagot nahihilo pa rin kasi ako.
Sinundan ko siya hanggang makarating kami sa parking lot. Nakita ko ang malaking black van. Pinagbuksan niya ako ng pinto sa front seat. Nakita ko agad ang magulong gamit sa likod ng van. Mga damit, bags, shoes and cosmetics. It's in mess. Nanlaki ang mata ko ng may narealize ako. Did i just ride to strangers van. What if?!
"OMG! What if he's going to sell me?"
Bubuksan ko na sana ng nakapasok na sa driver seat yung lalaki. Tumingin ito sa akin ng nakakunot noo. Mukha siguro akong natatae.
"Hindi mo naman ako ibibenta Ahjussi?"
Tanong ko sa kanya. Nagulat ako ng tumawa ito bigla. Pati pagtawa niya ang manly.
"Hindi. Hindi kita ibibenta. Pero benta sa akin yung joke mo. Saan ang lugar mo ihahatid na kita?"
Natatawa nitong sabi. Pinaandar niya ang sasakyan. Sinabi ko naman ang address ko.
"Ah oo nga pala. Naghahanap ako ng contact number sa gamit mo pero pangalan mo lang ang nakita ko at kung saang bansa ka nakatira. At oo may nak-"
"What? Did you just touch my things?"
Napahuh? Naman ang mukha nito dahil sa sinabi ko. Tumingin ito saglit tapos balik sa kalsada.
Pero Ava wala kanang magagawa nakita na eh! Buti nga tinulungan ka pa tapus nagrereklamo ka dahil pinakielaman gamit mo.
YOU ARE READING
The Bulletproof Fan
FanfictionI love all of you I love your faces, personalities (on TV shows), your voices, and all of your songs. (Maybe i will love you more if i known each of you in person. Maybe? The reason why i wanted to meet each of you.) Been up all night to see all of...