The Bulletproof Fan

Special Chapter

OMG!! Kung hinatid lang sana ako ni Jihyun hindi sana ako mawawala! Saan na ba ako?

"Wala ka talagang sense of direction Ava."

Wala talaga. Nawala na ako at mukhang hindi na ako makakapunta ng fansigning.

"Nakakafrustrate."

Tiningnan ko yung google map.

"Balik na nga lang ako sa train station."

Bagsak ang balikat ko habang pabalik sa dinaanan ko. Nangmakarating ako sa train station. Madaming tao ang nagmamadali.

"Ouch!"

Biglang labas ng bibig ko habang papasok ako sa train. May bumangga sa akin. Nakakasakit naa. Alam ko naman yung height ko ano basta! kompara sa kanila pero grabe ah! Nandito nga po pala ako!

"Pa-pasensya hindi ko sinasadya. Nagmamadali kasi ako."

Hinawakan ako ng lalaki sa balikat. Hindi ko makita ang mukha niya sa kadahilanang naka glasses ito, naka cap at natatakpan ng shawl niya ang kanyang bibig. Umayos ako ng tayo inayos yung shawl ko at sinuot ko ang hood ng jacket. He is panting so hard. Nagmamadali nga siguro.

"Okay lang."

Nagbow ito sandali bago tumalikod. Umaandar na yung train. I scan the place to find a seat. Nang nakahanap na ako ng pwesto agad akong pumunta doon. Napahinto ako ng mapansin yung lalaking nakabangga sa akin. Nakayuko ito habang nakaupo habang katabi yung box nadala niya.

"Tulog ata."

Tumabi ako sabay lagay ko ng kamay ko sa coat ko. Nagulat ako sa biglang pag ring ng phone niya mukhang siya din kasi dalidali niyang hinanap ang phone nito.

"Yoboe-huh? Oo na! Nabili ko- sabi niyo cheese cake-yah! Tae- huh? O sige. Bibili nalang ako sa malapit na store sa atin."

Mahina nitong nagsasalita sa phone. Napayuko ako. Ano na gagawin ko? Mukhang hindi ko na makikita ang Bangtan.

"Oo na! Si Kook-ahhh yah! Sakanya lang walang sayo. O sige mamaya nasa train pa ako. Ang ingay diyan. Sigurado ka bang magugustuhan to ni Manager? Sige Hyung."

Binaba nito ang phone at yumuko ulit. Nilalaruan ko yung kamay ko ng magulat akong may biglang lumapat sa balikat ko. Yung ulo ng katabi ko nasa balikat ko. Ottoke?

"Ahmm-excuse me ahmm."

Tiningnan ko ito. Tanging cap lamang ang nakikita ko. I tried to move a little pero hindi siya nagising. Huminga ako ng malalim. Ang sama ko naman kong itulak ko siya. Mahuhulog siya sa upuan kong ganun.

"Mister-"

Napahinto ako when i heard a little snore. I move again. Pero wala talaga. Napatingin ako sa harapan ko. Nakatingin sila sa akin na tela kawawa yung natutulog kasi pilit kong inaalis. Tinaas ko yung shawl ko hanggang bibig at binaon yung ulo ko sa hoody ko. Nakakahiya!

"Hindi ko ito kilala."

Bulong ko. Hindi na ako gumalaw at nanatiling nalang ganun hanggang sa makatulog ako. Nagising ako ng mahinto ang train.

"Oh shoot!"

Sigaw ko dahilan para magising yung natulog sa balikat ko. Umupo ito ng maayos at tumayo na tela walang nangyari. Mas binaba pa niya ang cap niya bago ito naglakad paalis. I can only see his right ear with a two piercing. Namumula ang tenga nito.

"He didn't even say thank you."

Sabi ko at tumayo. But i like his piercing tho~