The Bulletproof Fan

Bulletproof 22

"Tapos ka nangkumain?"

Gulat na tanong sa akin ni Hoseok.

"Gutom kasi ako sensya."

Mahina kung sabi sabay baba ng chopstick at spoon.

"Teka... Uubusin ko muna tong akin."

Sabi nito at sumubo.

"Ang sarap ng ramyeon dito."

Ngumiti lamang si Hoseok bilang sagot at nagpatuloy sa pagkain. Tumingin ako sa paligid. This is where they eat. Wow. At hindi sila nagbabayad. Wow lang.

"Oh ano masarap pa rin ba yung luto kung ramyeon?"

Biglang sulpot ni Ahjussi. May halong kabuti ba ang mga koreano?

"Opo ahjussi ang sarap pa rin po ng ramyeon. Salamat."

"Yah! Hindi yan libre kaya magbayad ka!"

Tumawa si Hoseok at sumubo ulit. Napatingin si Ahjussi s aakin at ngumiti.

"Ikaw? Nasarapan kaba sa ramyeon?"

Tumango ako at ngumiti .

"Opo ahjussi. Maraming salamat po."

Ngumit si ahjussi sa akin at balik ulit kay Hoseok. Nag uusap sila tungkol sa ibang members.
Tumayo ako.

"Saan ka pupunta?"

Tanong ni Hoseok sa akin. Tinuro ko ang CR. Binigyan ako ng hilaw ng ngiti lol nahiya ka pa. May urine is going to explode. Pero actually nakakahiya lol.

Naglakad na akong papuntang CR. Pagkatapos kung gumamit ay naghugas ako ng kamay. Tumingin ako sa salamin.

"Hindi ko pala dala ang backpack ko."

Naiwan ko yata sa practise room. Lumabas na ako ng CR. Nagulat ako kasi wala na si Hoseok sa table at si ahjussi nalang ang nandoon naglilinis. Napatingin ito sa akin at ngumiti.

"Nasa labas si Hoseok naghihintay."

Nginitian ko siya at nag bow. Malapit na ako sa may pinto.

"Ah oo nga pala. Balik ka dito ulit hah at libre na pagkain mo."

Nanlaki ang mata ko. Basta libreng pagkain masarap talaga.

"Kapalit nun bantayan mo ng maigi ang Bangtan."

This man really cares to Bangtan.

"Alam mo naman sigurong may mabigat silang dinadala kahit hindi nila ipakita. Ikaw lang masasabihan ko kasi ikaw lang naman ang dinala dito. Kaya nakikiusap ako bantayan mo sila ng maigi."

Ngumiti ako. Hindi ko alam pero naluluha ako. Pinigilan ko ang sarili kung umiyak baka ano pa maisip ni ahjussi. Tumango ako bilang sagot. Nag bow ako at lumabas na. Nakita kung nakasandal si Hoseok sa may mataas na haligi. Nangnakita niya ako kumaway ito at tumakbo palapit sa akin.

"Tara na."

Ngumiti ako at tumango.

I dunno. I think the most painful thing to be a fan is you know how much your idols are suffering but you can't do anything because you are just a fan. All you can do is to support them. Lalo na lahat ng ARMY's ay alam ang mga pinagdaanan ng Bangtan halos lahat din nasasaktan. We may be just a fans but we called ourselves a family i hope Bangtan know this. AND I THINK THEY KNOW.

"J-Hope bakit ka umiyak? I mean kung ayaw mong sagutin okay lang din. Pero kung gusto mo nang kausap nandito lang ako."

Pagmamadali kung sabi. Nakakahiya kasi. Nakita kung tumingin ito sa akin.