Nakarinig ako ng katok kaya napatingin ako sa pintuan. Kakagising ko lamang. Umupo ako sa bed.
"Ms. A nakahanda na po ang pagkain."
Rinig kong sabi sa labas.
"Okay. Bababa rin ako."
Sabi ko. Tiningnan ko ang loob ng room ko. Nandito pa rin yung mga guitara. Yung black curtain ganun pa rin. Hindi ako makapaniwalang ganito pala kadilim ang buhay ko noon. Hindi ako lumalabas kaya binilhan ako ni Dad ng mga instruments kasi alam niyang ayaw kong lumabas atleast man daw kahit sa bahay may katuwaan ako.
"Magiging alaala nalang ito ngayon."
It's good that Dad didn't change it. Atleast I can look back to my past and be proud of who I am right now. Sumilip ako sa bintana madilim na. Naalala ko bigla si Manager Joon.
"OMG!"
Agad akong lumabas at tumakbo pababa kung saan ang kusina. Nakita kong nakaupong mag-isa si Manager habang nakaharap sa phone niya kahit may pagkain na sa hapag. Tumingin ito sa akin tapos balik ulit sa phone niya.
"Tumingin ka sa update ngayon. Kontakin mo yung ibang Managers kong kumusta ang Bangtan."
Shoot! Concert nga pala ngayon! Tapos wala ako. Bagsak ang balikat kong umupo sa hapag at kinuha ang phone ko. Agad kong kinontak si Manager Kim kong kumusta ang Bangtan. Senend niya sa akin ang picture ng pumasok ang Bangtan sa Dome.
"Wait!"
Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. I zoom the picture. No way! No freakin way.
"Jimin."
Sinuot niya yung shawl na regalo ko sa kanya and-and we have the same bennie! Kaya pala ganun nalang siya makatingin sa bonnet ko!
"Ava!"
Napatingin ako kay Manager Joon.
"Maayos ba ang Bangtan?"
Pabalik-balik sa phone tapos kay Manager ang mukha ko. Nakakunot ang noo nito.
"Te-teka po."
My hand are shaking I even type a wrong letters. Kalma Ava. Sinuot lang ni Jimin ang bigay mo hindi kana mapakali.
"Ava ano?"
Masungit na sabi sa akin ni Manager Joon. Nabasa ko agad ang senend ni Manager Kim ng umilaw ang phone ko.
"O-okay lang po daw. Sabi ni Manager Kim magsisimula na po yung Concert."
Tumango ito bilang sagot at uminom ng kape. Tumingin ulit ako sa phone ko. Manager Kim also send Bangtan's pictures while rehearsing.
"Ava kailangan nating puntahan yung hotel na sinasabi mo."
Binaba ko yung phone ko. Nagsisimula ng kumain si Manager. Kaya nagsimula na rin akong kumain.
"Opo Manager-nim. Pwede nating gamitin ang sasakyan bukas po Manager and also kailangan natin tingnan ang venue at eestimate kung ilang tauhan ang ehahire natin."
Sabi ko pagkatapos ay sumubo. Napatingin ako kay Manager Joon. She eat elegantly. Tumingin ito sa akin kaya yumuko ako at sumubo ng pagkain.
"ARMY ba talaga Dad mo?"
Natawa ako sa tanong ni Manager. See? Siya rin hindi makapaniwala. Pero totoo isa siyang loyal fan. Though he was trying his best to be a perfect CEO in the company pag uwi niyan ng bahay isang die hard fan yan!
"Opo Manager-nim."
"Hinawaan mo ba Dad mo sa pagiging ARMY?"
Tumawa ako kasi ako talaga yung dahilan kung bakit naging fan si Dad. Nakita kong umangat ng konti ang labi ni Manager Joon. It's nice to have a very good conversation with hindi nagsusungit na Manager Joon.
YOU ARE READING
The Bulletproof Fan
FanfictionI love all of you I love your faces, personalities (on TV shows), your voices, and all of your songs. (Maybe i will love you more if i known each of you in person. Maybe? The reason why i wanted to meet each of you.) Been up all night to see all of...