My Greatest Fall (Her Property)

28

"Ikaw? Magseselos?" Gulat na tanong ko. Hindi ako makapaniwala.

"Mula pa noon, gusto ko ako lang. Ayaw ko may ibang tumitingin sayo o hahawak. Naiinis ako, gusto kong sapakin. Ayaw ko ngumingiti ka sa iba. Gusto kong ipagdamot ka. Gusto ko akin ka lang kaya..kaya lakas loob na pinakasalan kita. I know you hated and depised me and it whats ny fault. Hindi ko alam ang gagawin then I caught you off guard. Alam ko napilitan ka lang dahil galit ka sa mga nagawa ko sayo. I took for granted and hurt you.. And I am really sorry." Bumuntong hininga siya. "Forgive me for being selfish Sanya, sa magulong isip ko. Sa lahat sorry..pero hindi ako papayag na mawala ka sa akin o maagaw ng teacher na yon. Ang akin ay akin..akin ka lang Sanya."

Hindi ko alam pero natutuwa ang puso ko sa sinasabi niya. Mahal ko pa rin siya sa kabila ng lahat. Pero hindi pwedeng sa isang sorry lang niya ay ganun nalang.

"Yeah.. I am nothing but a property of Henly Fleur Smith." Tugon ko sa kanya.

"Yeah..you are right my wife.. And .. And..I am falling inlove with you.. I think I have fallen already." Nahihiya niyang sabi and my heart skip a beat. Hindi ko ito inaasahan. Did she says that she loves me?

Teka baka nananaginip lang ako pero imposible kasi masakit pa rin ang ulo ko. I look at her with a puzzled reaction.

"Dati pa.. Hindi ko lang maamin dahil isa akong magulong tao. Noong mga panahong galit ka sa akin, I always missed you. Gusto kong kulitin ka o kaya yakapin, hilahin ka at ikulong sa kwarto kaso natatakot ako na baka bigla kang umalis. Kaya inabala ko ang sarili ko sa ibang bagay para di ka maisip." She bites her lower lip. "And I cant get enough of you. Noong kinasal tayo. Yong first night, sobrang saya ko kasi alam kong ako lang ang nakagalaw sayo." Namumula niyang sabi. Naalala ko rin yon mula noong araw na yon ayaw na niya akong tigilan at parang sabik na sabik siya sa akin. I silently smiled inside. I cant believe this gorgeous woman falls for me.

Gusto kong magsalita pero parang ayaw bumuka ng bibig ko. Para siyang naghihintay ng sasabihin ko.

"Come on Sanya! Speak up! Kanina pa ako nagsasalita eh tas para ka lang natulalang ewan." She said while pouting and shes really cute.

"Uhmm.." napalunok ako dahil halos walang boses na nalabas.

"I promise, babawi ako sayo Mrs. Smith. Alam ko medyo nabigla ka sa sudden confession ko and you know I mean it. Mrs. Yulla Sanya Smith.. I love you.." malambing na sabi niya at di na napigil ng luha sa mata ko na bumagsak.

I feel so happy. She loves me after all. She cares..she does.

"Love naman, bakit ka umiiyak?" Alalang tanong niya. "Hindi naman kita binibiro. Totoo ang sinasabi ko. Mahal kita..sana ako pa rin ang Mahal mo. Sorry kung ngayon lang ako umamin, kung ngayon ko lang narealize na mahal kita. I know I am such a fool.. Saka hindi naman kita pinipilit eh, okay lang naman kahit di.." tuloy tuloy na sabi niya.

"I still love you.. Fleur, I love you at hindi nagbago yon." Pigil iyak kong sabi. Nakita ko ang saya na gumuhit sa mga mata niya kahit halatang nabigla siya. Namumula ang pisngi niya na napatakip sa bibig niya.

"Sanya.. You..you still love me?" Parang di makapaniwalang sabi niya.

"I do.."

Sukat doon ang luhang pumatak sa mata niya at niyakap niya ako.

"Akala ko galit ka sa akin. Sorry sa lahat, sa pagiging mean ko sayo." Sabi niya at yumakap din ako sa kanya.

"We can start all over again, right?" Tanong ko.

"Yes..we will. One happy family." Nakangiti niyang sabi habang pinupunas ang luha sa mga mata ko gamit ang labi niya.

"I love you Sanya.."

"I love you too Fleur.."

It feels like I am in heaven. Hindi ako makapaniwala sa nangyayari na ito. Mahal ako ni Henly. Ito na ang pinakamasayang araw ng buhay ko. Pakiramdam ko nabuo ang pagkatao ko. Isang pamilya ang mayroon na ako ngayon, si Henly na asawa ko at si Heidi na anak namin. Magaling na rin ang kapatid ko. Wala na akong mahihiling pa. I have them..my happiness.

"Ehemm, hospital ba ito?" Pang aasar ni Kathy na biglang pumasok sa kwarto.

Henly rolled her eyes.

"May bwesita pala." Pang aasar na ganti ni Henly.

"Well, si Yulla ang binibisita ko at hindi ikaw." Mataray na sagot nito. Ngumiti naman siya sa akin.

"Are you feeling better?" Tanong sakin ni Kathy at humalik sa pisngi ko. Nilapag niya ang bulaklak sa gilid ko. Napangiti ako kasi ang gaganda ng flowers.

"Salamat sa bulaklak." Nakangiti kong sabi.

"Mabuti nagustuhan mo. Honestly di ko nga alam kung ano ang bibilhin kong bulaklak eh. Wala akong idea sa favorite flowers mo kaya ito, halo halo nalang." Natatawa niyang sabi. "Anyways, Henly ano bang favorite flower ni Yulla?"

"Uhmm." Parang nahiya siya.

"OMG! Dont tell me you never gave her flowers?! Unbelievable, kay Sonia halos araw araw.." naputol ang sasabihin niya nang samaan siya ng tingin ni Henly. Nakaramdam naman ako ng inggit.

"Oops sorry."

"You really dont know how to control.your mouth." Kalmado pero may inis sa boses niya.

Napansin ata nila na natahimik ako. Hanggang ngayon, nagseselos ako at nasasaktan kapag naririnig ang pangalan na yon, pero ngayon may pinanghahawakan na ako. Mahal ako ni Henly, kasal siya sa akin. It is  a good start for me. I found a family and I wont anyone take it from me.

"Love.." tawag pansin ni Henly sa akin at hinawakan ang kamay ko. Lumingon ako sa kanya at ngumiti.

"Kain tayo..gusto ko ng lumakas para makauwi." Sabi ko sa kanya at ngumiti rin.

"Here let me feed you love." Tumango naman ako. She kissed me in my lips quickly.

"Ang sweet nyo naman. Baka nakakalimutan nyo na andito pa ako." Natatawang sabi ni Kathy.

"Then just leave, we dont need you here. Esturbo ka lang." Ganti ni Henly.

"Yulla ang mean ng asawa mo buti natitiyaga mo yan." Pang aasar na sabi ni Kathy. Natawa lang ako.

"Whatever Kathy. Saka ang pangit ng dala mong bulaklak! Yaan mo love, bibigyan kita ng mas magaganda pa diyan."

"Woah?! Buti naisip mo yon Henly. Nakakaturn off ka. Asawa mo di mo.binibigyan ng flowers. Lagyan mo ng helmet at baka mauntog si Yulla sa katutohanan." Pang aasar pa niya at tumatawa.

"Shut up Kathy!"

"Well, I just stating the fact my dear friend. Yulla is one of a kind that you can rarely find. Once you lost her, you'll see."

"What's the commotion all about?" Biglang singit ni George na may dalang paper bag.

"Wala naman..mukhang nagkabati na ang love birds. Anyways, I wonder bakit may bandage ka sa ulo? Did Henly hurt you?" Biglang parang may inis na bumakas sa mata ni Kathy.

"My Gosh! Even you Kathy?! I wont do that to my wife!."

"You better be." Nakangiting sabi ni Kathy. "Dahil kahit kaibigan ka pa namin, we'll surely beat you up!"

Naiiritang napaikot nalang ng mata so Henly habang ako naman ay natatawa sa sagutan nila. Para kasi silang magkakapatid na ang bilis magbago ng expression. Hindi naman siguro sila ganon kaseryoso.

"Love, they are not joking. They mean it." Nakapout na sabi ni Henly..

"Oh?!" Gulat kong bulalas. "Dont worry, hindi mo naman ako sasaktan diba?" Nakangiti kong tanong sa kanya.

"Yes po. I wont." Sabay halik niya sa pisngi ko.

Nagstay lang sila sa room habang kung anu ano ang pinag uusapan. I think related sa business at wala akong maintindihan. Mabuti dumating naman si Heidi at namiss ko ang batang ito. Para akong lumakas nong nakita ko siya.

Marami siyang kwentong magagandang bagay at may mga binuko siya kay Henly na kinatuwa ng puso ko.

=====

Pahabol na update muna bago sumabak sa trabaho uli bukas ng umaga. Maiksi lang ito, hindi ako makaisip ng kilig moments nila haha!'sorry na :')