Heartless Husband

Bestfriend

Kinabukasan, maaga akong nagising para magluto sana ng breakfast. Pero di pa ako nakakabangon ng inatake na ako ng pagduduwal.

Ugh!

Morning sickness..

Di ko maiwasang  mapaupo sa lapag ng banyo. Nakakapanlumo naman yung ganito, and worst habang naduduwal ka. Nag-uunahan sa pagtulo yung luha mo.

Ng naramdaman kong hindi na ako naduduwal, nag simula na akong ayusin yung sarili ko para makababa na at makapagluto.

Pero pagbaba ko, nakapaghanda na si manang hayy! Wala nanaman akong gagawin kundi tumunganga mag hapon.

Sa lunes pa kasi ako babalik sa opisina. Buti pa dun kahit papano malilibang ko pa yung sarili ko. Marami naman akong ka-close kaya, no worries. Haayyy! Matawagan na nga lang mamaya yung bestfriend ko at yayaing mag mall.

Namimiss ko na rin yung babaeng yun. "Good morning manang!" Nakangiting bati ko kay manang. Ngumiti naman siya pabalik. "Good morning din po, ma'am. Mukhang maganda yung mood natin ah?"

"Syempre naman manang, wala namang dahilan para malungkot." Nakangiti kong sabi, habang tinutulungan siyang ayusin ang hapag kainan.

"Ahh, manang di pa po ba bumababa si rod?" Tanong ko habang kumakain.

"Hindi pa ma'am eh. Tulog pa po siguro, bakit?"

"Ah sige po, pag bumaba po siya.
Please tell him that i'm going to meet Precious, my bestfriend." Yayain ko ngang mag mall.

"Yes, ma'am."

"Sge, manang samalat po. Bye"

Naisipan ko ng tawagan si Precious.

"Hey girl! Omoo Imissyouu! How are you? Akala ko nakalimutan mo na ako!"  Nailayo ko nalang yung cellphone sa tenga ko. Grabe talaga yung bunganga ng babaeng to.

"Heyy girl, calm down okay?" Natatawa kong sambit. "I miss you too, and i'm fine. Ikaw?" Tanong ko

"Okay lang din ako, and good news! Magiging mommy na ako!" Masaya niyang sabi. "Ninang ka ha?" Hindi kaagad ako nakaimik. "Hey girl, are you still there?"

"Uhh, yeah. And s--sure ninang a-ako."
Naiilang kong sabi. "Can we meet?" Tanong ko. "Ughh girl! I'm sorry but i have appointment on OB right now." Sagot niya. And dang! Di pa pala ako nakakapagpa-set ng schedule! How can i forget about this thing?

"I'll go with you, girl." Saad ko. "Kailangan ko rin palang pumunta dun, hintayin mo nalang ako, bye." At binaba ko na ang tawag.

Shocks! Bakit ko ba nakalimutan ang bagay na yun!?

"Girl where are you? Nasa hallway na ako" tinext ko nalang si Precious.

Maya-maya, nag beep ang cellphone ko. "Stay there girl, pupuntahan kita."

Naupo muna ako sa may gilid ng hallway habang hinihintay si Precious.

And there! Nakita kong naglalakad siya, kaya kumaripas na ako ng takbo para yakapin siya! How i miss this girl.

"Uh t-teka lang girl! Di ako makahinga. Yung anak ko!" Natataranta niyang sabi. "Dang girl! Sorry i just missed you!" Sabi ko habang sinusuri ang katawan niya.

"It's ok, i've missed you too." Habang inaayos yung damit niyang nagulo ko.

"Oh and anyways, bakit pupunta ka din dito? Sinong pupuntahan mo?" Sunod-sunod niyang tanong.

"It's for you to know, and it's for you to find out." Sabi ko sabay tawa. "Let's just go first, i'm gonna tell it to you later."

"Miss Dela Torre, after 5-6 months pa natin malalaman ang gender ng baby mo, and to make your child healthy keep on eating healthy foods, tsaka pag nakita na natin yung gender ng baby mo, dun natin malalaman kung healthy siya." Nakangiting pahayag ni Doktora. "Ahh, Sge po doc. Salamat" saad ni Precious

"Ms. Guiverra? Right?" tanong sakin ni Doc. Tumango lang ako.

"I remember you, ikaw yung nagpacheck-up sakin last time at tinanong mo kong buntis ka---." Naputol ang sasabihin ni Doc Shella ng sumigaw bigla si Precious.

"Huwaaaattt!? You're pregnant!? And you didn't bother to tell me!?" Hysterical na sabi niya.

Napailing nalang ako. "Yes, i'm 3 weeks pregnant 4 na to be exact." Nakangiti kong saad.

"Oh hey mommy Precious, Calm down. It may affect to your baby." Singit ni Doc.

"Uhh mommy's since that parehas naman kayong 3-4 weeks pregnant, much better kung parehas nalang kayo ng schedule." Napatingin ako kay Precious na nakasimangot, ngitian ko nalang. "So ang sched. Nyo is every after 2 weeks babalik kayo." Dagdag pa ni Doc.

"Yeah doc. We will, thanks." May itatanong nga pala ako kay doc.

"Uh doc, can you check me up? I want to know if my child is healthy." I smiled.

"As what i have said to Ms. Dela torre, after 5-6 months pa natin malalaman kung healthy ang baby nyo. Kaya relax lang mommy's malalaman nyo din." Nakangiting sabi ni doc. "Okay doc. Thanks for today! We need to go." At lumabas na kami ng hospital.

"Mind to tell me 'bout your pregnancy? Nasan ang asawa mo?" Masungit nyang tanong. Natahimik ako sa tanong nya. Nasan ang asawa ko? May asawa ba ako?

"Let's not talk about him girl."sabi ko habang nakatingin sa malayo.

"Fine, alam ko naman kung anong status niyo. Pero alam niya ba?" Habang naglalakad kami papasok ng mall.

I looked away. "Hindi, at kahit malaman niya man o hindi wala siyang pakealam, wala siyang balak panagutan." I smiled bitterly. "Hey girl, wag muna natin siyang pag-usapan pls? Let's enjoy this day as a bestfriends day." I smiled and hug her, she hug me back.

I'm so blessed to have this girl...

Precious Jen Dela torre...

Her Bestfriend.

(A/N: i feel sorry, masyadong sabaw yung Update.)