Nakatanggap ako ng tawag mula sa mga magulang ko kahapon, pag-uwi ko.
And I'm so glad hearing their news, makakapag-trabaho na ako. Dahil meron ng mag-aalaga sa anak ko at ang nakakatuwa pa dun ay, yun ang dati kong sekretarya. Elle is trustable and one thing that I like her, she's willing to give up some things just for me. I wonder kung saan ba siya nagtatrabaho ngayon at iiwan niya lang para sakin.
I'm so thankful dahil kahit papano may taong ganon. Sana lahat.
Their news we're enough surprising. What's more surprising is about the Job thingy.
I don't need to go anywhere to submit my resume on random people. Dahil meron na. Isa sa mga kaibigan ni Daddy at ka-sosyo sa business ang may ari ng kompanyang pag-aaplyan ko. Sabi ni Daddy pinoy daw ang may-ari pero dito niya nakilala ang taong para sa kanya, so technically dito niya ipinatayo ang business niya, and it is..
Hamilton Company.
Sounds so familiar.
I just can't remember where I heard that.
Sinabi din sakin ni Daddy na ang anak muna nito ang namamahala dahil nasa pilipinas daw ang mag-asawa.
Hopefully hindi masungit katulad ng mga lalaking nasa libro.
How ridiculous of me, how can I think of that?
Sana makaalis na agad si Elle dahil kating kati na akong mag-trabaho.
*Ding dong*
Halos tumalon ang puso ko sa sobrang gulat! Masyadong malalim nanaman ang iniisip ko. I should overcome this attitude of mine.
Who would that be?
Gayong wala pa naman akong kakilala dito bukod kay Eko? Baka namali lang. Uupo na ulit sana ako ng tumunog nanaman ang doorbell, Gawd! Natutulog ang anak ko!
Dali dali kung tinungo ang pintuan para tingnan kung sinong ermitanyo ang napadpad dito.
Laking gulat ko ng bumungad sakin ang nakangising mukha ni Eko.
Wait.. what? How did he know--.?
"U-Uh? How did you know my room?"
"Nagtanong ako sa may lobby." Well.. lutang na talaga ako myghad!
"So let's go inside?" Nakangiti kong saad. "Sana next time kung pupunta ka magpasabi ka, hindi yung gugulatin mo pa ako't pasasakitin yung ulo sa kakahula kung sino ang napadpad dito." Natatawa kong saad.
Ikinabigla ko ang pag-abot niya sakin ng cellphone niya.
"Put your number on my phone." I did what he said.
Inabot ko sa kaniya ang cellphone niya. "Here, done."
Kinuha niya ito at isinilid sa bulsa niya bago lumapit sa crib ng anak ko. Ipinasok niya ang dalawang kamay sa bulsa niya.
"Actually, pauwi na ako. Naisipan ko lang dumaan to check on the both of you. Wala ba kayong kasama dito kaye?" I can sense the concern on his voice. I don't know why but it feels so great knowing there are people corcerned about you.
"Sa ngayon wala pa." Nakita ko ang pangungunot ng noo niya, natawa ako sa ipinakita niyang expression.
"Pero siguro sa mga susunod na araw meron na. My Dad will send Elle here. Siya muna ang magbabantay kay Keisxia. Maghahanap kasi ako ng trabaho dito." Kakakilala palang namin sa isa't-isa pero ang laki na ng tiwala ko sa kanya. I want to know you more, Eko..
"Elle? Who?" Kung ibang lalaki siguro ang kaharap ko ngayon, nabara ko na't nasabihan ng tsismoso. Hindi e, parang may ibang impact talaga siya sakin, na para bang may nagsasabi sa akin na pagkatiwalaan ko siya.
"She's my secretary, before." Nakangiti kong pahayag.
"It's good to hear, by the way diba sabi mo maghahanap ka ng trabaho? I can help you. Pwede ka ring magtrabaho sa amin, yun ay kung gusto mo."
"I would love that too, pero kasi meron na din akong papasukan. Salamat nalang." I wonder kung malayo ba dito ang kompanyang papasukan ko. Hopefully sana hindi ganon kalayo.
"Is that's it? Well.. if you need something, you got always my back remember that."
"Yeah, thank you for that." I smiled. "Since, nandito ka na rin naman sabayan mo na lang akong mag meryenda."
"Pabor sakin yan." Napahalakhak ako ng kumindat siya sa akin.
"Hindi ko alam na may ganyang side ka pala, Lodi!" Humalakhak pa ako ng isang beses bago patakbong tinungo ang kusina.
Nagluto lang ako ng iilang pancakes para sa aming dalawa. Nilagyan ko na lang din ito ng kaunting syrup.
"Here's your order, Sir." I joke.
"Thanks beautiful lady! you don't deserve to serve anybody, indeed you deserve to be served." Sus! Bolero.
"Kumain ka na nga! Gutom lang yan." I laughed mockingly.
He just smiled and started eating his pancakes so do I.
"Water or Juice?" I asked. "Water is fine, masyado na itong matamis." Tumayo ako para kumuha ng tubig. Napakabait na nilalang!
He make me amaze effortless.
Nilapag ko ang isang baso ng tubig sa harapan niya.
Kumuha siya ng table napkin at nagpunas. I'm out of words, I can't say anything. Uminom siya at nagpunas ulit.
"Kaye, thank you dito. I have to go." Ikinabigla ko ang paglapit niya sa akin. Hinapit niya ako sa bewang at hinalikan ang aking pisngi.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig, I feel like my cheeks turn into crimson red, my heart pounded.
Why...?
Bumalik lang ako sa ulirat ng tinapik niya ng mahina ang pisngi ko. Hindi ko matanggap na natulala ako! At sa harap niya pa gawd! What a shame is that Waffa kaye?! This is not you! It's just a friendly gesture why are so affected?!
And why on earth I feel this way? No! This is just nothing.
"Uh, my bad. S-sorry nabigla lang ako." I said awkwardly.
"Did I give you goose bumps?" He chuckled.
"Ofcourse not!" Maagap kong sagot. Mas lalo niya akong hinapit palapit sa kaniya.
"Why so defensive?" Nakikitaan ko ng multong ngiti ang labi niya. "I have to go. Lock your door, take care!" He then let me go and walk passed away from me. Like what the?!
He's acting so weird! Tsk! Bahala nga siya sa buhay niya, baka nantitrip lang yun.
(A/N: Short update!! Thanks sa mga naghihitay kahit sobrang tagal HAHA!
Vomments here is highly appreciated! Kamsaranghae, peps!💕 Lovelots!
Anyways, may po-promote akong story.
Author: Jayshie_22
Tittle: Gangster WorldSana suportahan niyo, maraming salamat!)

BINABASA MO ANG
Heartless Husband
RomanceLoving a person who's not yet finished loving someone is really sucks... Should I continue loving him? Even if he doesn't know my worth? or Should I stop? (Ps. This story is TagLish)