Heartless Husband

Cravings

Pagkatapos naming mag pa check-up, nagpasya na kaming umuwi ni Precious, nag-usap lang kami saglit. At di na tumuloy sa mall.

Napag-isipan naming bukas nalang mag mall.

Ng makarating ako sa bahay, dumiretso na agad ako sa kwarto. Para magpahinga, okay lang kung di na ako kumain. Nakakain na kasi kami ni Precious sa isang restaurant.

Wala si Rodleigh, malamang nasa opisina niya nagtatrabaho, kaya wala nanaman akong magagawa buong maghapon.

Gusto ko na talagang bumalik sa opisina, papatayin na ata ako ng boredom dito sa bahay, ugh!

Nanatili akong nakahiga sa kama, wala akong gagawin buong araw kundi ang magkulong sa kwarto. Ugh! What should i do?

Uhhhm? Exercise! Yeahhh i have to do that.

And then nag umpisa na kong mag hanap ng music, yung pang-exercise. Pero syempre yung simple lang, wag naman yung masyadong rock, di naman ako magtatalon-talon baka maalog yung anak ko.

Nang medyo pagod na ko, nagpasya na akong magpahinga. Para makaligo na mamaya, hindi ko naman masyadong papagurin yung sarili ko, it may affect my on baby. Kaya konting kembot at streching lang yung ginawa ko. Di ko na namalayan yung oras hapon na pala, medyo madilim na ang paligid.

Kumuha na ako ng damit sa walk in closet, at dumiretso na sa bathroom.

I was staring myself on the mirror, and i can't help but to stare on my tummy. I smiled and caressed it. Kahit hindi pa naman to gano kalaki, natutuwa na ako. Ini-imagine ko palang ang paglabas niya, sobrang saya ko na.

Don't worry anak, kahit wala kang daddy. Mamahalin ka ni mommy ng buong-buo, kaya stay put kalang dyan baby huh?

Pagkatapos kong maligo, bumaba na agad ako. Manonood na nga lang ako ng TV sa sala.

Pero bago ako umupo sa sofa hinanap ko muna si manang, wala naman ata siyang gagawin, magpapasama lang akong manood. Boring naman kung mag-isa lang ako.

"Manang?" Tawag ko.

"Ano po yun, ma'am? May kelangan po kayo"? Tanong niya.

"Uh, may gagawin pa po ba kayo manang? Magpapasama sana ako sa inyo para manood ng tv sa sala." Sagot ko.

"Coz, i think i'll get bored there, if i'm going to watch alone." Nakanguso kong saad.

"Nako! Ikaw talagang bata ka, o siya sgee sasamahan kitang manood. At tapos na din naman ako sa trabaho ko." Nakangiting saad ni manang.

"Yay! Thanks manang, you're the best." Sabay yakap ko sa kanya. Ewan ko ba napaka-light ng mood ko.

Habang nanonood kami ni Manang, nakaramdam ako ng gutom. Pero ayoko ng pagkain na niluto ni manang. May iba akong gusto pero hindi ko alam kung ano. Hayyy!

And there! Ng makita ko yung siomai sa TV natakam ako bigla. I'm craving for siomai so badlyyy!!! Gusto kong kumain ng maraming marami!!!

Ng matapos yung commercial ng siomai sa TV, hindi ko alam kung bakit pero napaiyak ako! Huhu anong nangyayare sakin!?

"Ma'am!?" Natatarantang lumapit sakin si Manang. "Bakit ma'am? May masakit ba sa inyo?" Hysterical niyang tanong.

"Manang." Tawag ko sa kanya habang humihikbi. "G-gusto ko pong kumain ng s-siomai ngayon! Yung maraming-marami." Tugon ko.

"Ahh ehh ma'am san po tayo bibili nun?" Tanong niya.

"Maghahanap po ako manang, gusto ko po talaga yun." At nag simula nanaman sa pagtulo ang mga luha ko.

"Pero ma---." Hindi na naituloy ni manang ang sasabihin niya ng biglang bumukas yung pinto. Pumasok si Rodleigh.

"Good evening ho, sir. " nakatayo si manang habang ako ay nakayuko.

"What happen here?" Tanong niya kay manang.

"Ahh, ano po kasi sir." Hindi matuloy-tuloy ni manang ang sasabihin niya.

"Si Ma'am po kasi sir--."

"Ano manang?" Iritadong sabi niya.

"Hindi ko po alam sir, nung nakita niya po kasi yung siomai sa TV bigla nalang siyang umiyak tapos, gusto niya daw kumain nun, ng maraming marami. Nagpapaalam po siyang lumabas para maghanap ng siomai." Nag aalangang sabi ni manang. "Pero sir gabi na eh." Dagdag niya.

"No." Mariin at ma-awtoridad niyang sabi. Dahilan kung bakit mas napaiyak ako. Dang! Hindi niya kasi alam yung nararamdaman ko!

"B-but, i badly want to eat siomai." Nanginginig kong sabi. "I promise, babalik agad ako."

"No, you're not going anywhere. I'll buy that fvcking food for you. Stay here." Sabi niya at tinalikuran na kami ni manang.

"Oh, ma'am sabi ni sir, siya na daw yung bibili, kaya tahan na po." Pag aalo sakin ni manang.

Kaya agad ko namang pinahid yung luha ko. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya, gagawin niya talaga yun? Pero ayokong umasa na kahit papano may nararamdaman siya sakin.

Nagmamalasakit lang siya waff, dahil sa mga magulang nyo, yun lang yun.

(A/N: Thankyou for those who reading Heartless husband. Tsaka thanks sa nag promote yay!)