Heartless Husband

Baby Shower

I don't know what to feel exactly, parang naghalo-halo na ang nararamdaman ko, to the point na parang hindi ko na kayang ipaliwanag. I looked them with my both teary eyes, nandito sila Mommy and Daddy, sila manang at manong, yung mga kaibigan ko sa opisina. Ang dami nila pero i wonder kung bakit pati ang mga kaibigan ni Rod or let me say, naging kaibigan ko rin ay nandito? Hindi naman sa ayaw ko na nandito sila, i'm just wondering.

Kaya napako ang tingin ko sa kanila, pero hindi ko pinahalata ang pagtataka ko, kaya nginitian ko nalang sila. At agad naman akong tumungo kela mommy't daddy para yakapin sila, all this time i thought that their busy again on their business but i'm wrong, they busy preparing all of  this.

"Do you like it, hija?" Dad asked me, i smiled at him. "No daddy... I love it!" Ngiti-ngiting saad ko. Humarap ako sa kanilang lahat. "Thank you so much for this guys! I appreciate everything and the efforts also!" Maluha-luha kong saad. I didn't expect this! Sinuklian nila ako ng isang sensirong ngiti.

"Okay, it's time to eat!" Anunsyo ni daddy. Agad naman sila nagsig-kuha ng kanilang mga pagkain, I can't help but to smile while watching them. Naglibot-libot muna ako sa mansyon para tingnan ang kabuuan nito, nilibot ko muna ang mga mata ko para tingnan ang nag ga-gandahang decoration na gawa nila, agad naman nahagip ng mga mata ko ang nakadikit sa dingding na "Waffa kaye's baby shower." Which is  may nakalagay na malaking lamesa sa ilalim nito na punong-puno ng mga regalo.

Tumungo ako dun para tingnan at suriin isa-isa, merong malalaking teddy bear meron ding maliliit, may mga laruan pang-bata at kung ano-ano pa, halatang pinaghandaan nga nila.  Natigil ako sa pagtitingin ng mga regalo ng may maramdaman akong presensya ng tao sa likod ko, pagtingin ko si daddy pala.

"Oh, anak? Why are you here di ka pa kakain?" Nginitian ko naman kaagad siya. "Before po kaming pumunta dito, kumain kami sa labas e. Tsaka busog pa naman po ako." Hinaplos niya naman kaagad ang buhok ko.

"Is that so? Okay just eat when to get hungry, maiwan na muna kita dito." Saad niya habang hinalikan ako sa noo. "Yeah, sure daddy thank you po." At hinalikan ko siya sa pisngi. Agad naman siyang umalis at tumungo sa mga nag kukumpulang tao.

Hindi ko na tiningnan ang iba pa, sobrang dami kasi. Kaya nag-umpisa na akong maglakad-lakad hanggang sa umabot ako sa may likod ng masyon, which is kitang-kita ang payapang dagat at mga nagliliparang ibon sa himpapawid.

Sobrang lawak ng space, it's like a playground. Sobrang linis ng bermuda grass, kaya nagpasya akong umupo dito, at nilanghap ang sariwang hangin. Maganda din ditong mag picnic, lalo na pag marami kayo o buong pamilya. Next time dadalhin ko dito ang mga anak ko at ang taong mamahalin ko habang buhay.

Mabuti nalang at bitbit ko ang cellphone ko, para kumuha ng mga litrato sa magandang tanawin na ito.
Picture dito picture doon ang ginagawa ko, kung anong mapupusuan ko'y kinukuhaan ko ng litrato.

Busy ako sa pag i-scroll ng cellphone ko, tinitingnan ang mga litratong nakuha ko nang may maramdaman akong presensyang umupo sa tabi ko, subalit hindi ko ito inalintana at nagpatuloy sa pagtitingin ng mga litratong nasa cellphone ko.

Not until he speak...

"Long time no see, Kaye."

Paglingon ko hindi lang isa, tatlo sila.

Ethan...

David...

And

Drake...

What are they doing here? Pano nila nalaman na nandito ako sa likod ng bahay? Hindi ko hinayaan ang sarili kong mag-isip ng mag-isip kaya sinagot ko nalang si Drake.

"Yah, it's been a long time." Sabay baling ko sa kanila. "So how's life?" Tanong ko. "As usual, busy." Nagkibit balikat naman si David at Ethan sa sinabe ni Drake.

"'bout ya'? If tito and tita didn't call us to come over here for this, until now we didn't know that you're pregnant." Masungit na saad ni Ethan, natawa nalang ako.

"Funny?" Saad niya habang nakataas ang kilay HAHA! "Oh sorry naman po, nakalimutan lang, tsaka hindi ko naman alam kong kaibigan ko kayo, kasi ya' know isang beses pa lang tayo nag kita." Naiilang na saad ko, nagkakilala lang naman kasi kami nung pumunta sila sa bahay ni Rod.

"Oh, that's below the belt kaye!" Saad ni Drake while holding his left chest where his heart is located tila ba ito'y nasasaktan. Sa kanilang magkaka-ibigan si Drake ang mapagbiro, he really knows how to lighten up anybody's mood, while Ethan is the serious and mysterious one and David is the most kind among them all, actually mabait naman silang tatlo pero mas lamang parin si David.

You can see it even in his looks hindi katulad kay Ethan na napaka-intimidating lalo na pag unang kita mo palang sa kanya, what more pag di mo pa siya kilala?

"Sorry." Naiilang na saad ko.

"You don't have to say sorry, we understand. Gustuhin man naming dumalaw sa inyo, ayaw ni Rod, and we can't blame you tho. As what you have said, isang beses palang tayo nagkita." Saad ni Ethan, but wait what? Bakit ayaw ni Rod papuntahin yung mga kaibigan niya sa bahay niya?

"Bakit naman?" Takang tanong ko, ngunit nag kibit balikat lang sila.
"Anyways, whatever happens, ninong parin kami ng mga bata." Nakangiting saad ni Ethan, and i must say na mas gwapo siya pag nakangiti.

"Oo naman." Saad ko habang nakatingin sa tyan ko. They treated me so well, so there's no reason to stop what they want. Alam ko naman na magiging mabuting ninong sila sa mga anak ko, dahil nung hindi pa ako buntis ramdam ko ang pagiging mabuti nila.

"And if you need our help don't hestitate to call us, basta para sa mga inaanak namin, were always here."
Saad naman ni David, nakakataba ng puso, dahil hindi pa lunalabas ang mga anak ko pero marami nang nagmamahal sa kanila, kahit wala silang daddy. Siguro kaya naman punan ng mga ninong nila ang pagkukulang ng daddy nila.

"Thank you." At binigyan ko sila ng isang sensirong ngiti. "So, we have to enjoy this day, tama na muna yung konting drama at mukhang nagka-linawan na ang lahat, oras naman para magsaya." Saad ni Drake, natawa naman kami sa inasta niya.

"Okay." Sabay-sabay na saad naming tatlo, at natawa.

The Best feeling ever, is when you have somebody who cares ONLY about you...

(A/N: Maraming SORRY peps, sobrang natagalan ata yung pag-gawa ng UD. Minsan kasi sabaw pa yung utak ko sa daming gawain sa school, so i hope you could understand meh. Thankyousomuch💕😚)