Heartless Husband

Picnic (2)

Hinintay namin ang tuluyang paglubog ng araw hanggang sa hindi na makita ang sinag nito at sinakop ng dilim ang kalangitan. We fixed what we brought and put it back inside the car, masyadong malinis ang lugar para bahiran ng kahit anong konting basura.

As we headed out to the car we make sure that the place is clean and tidy, like how it looks like earlier before when we arrived.

Walang bahid ng dumi at sariwang hangin agad ang sumalubong sa amin.

Nang makapasok kaming tatlo sa loob ng sasakyan ay kaagad na hinubad ni Eko ang coat niya at iniabot ito sa akin.

"Cover it up to Keisxia, she might catch cold." So I take it. How i'd love to see how he cares for my child. I know he'll be a good father. Ngayon pa nga lang ay ganiyan na siya kay Keisxia, what more kung sa sariling anak niya na talaga right?

Being a good father fits him perfectly.

"Salamat."

When the car start to run, no one dared to speak. Dala na rin yata ng pagod dahil sa paglilibot namin kanina. Nilingon ko si Elle at nakitang tutok ito sa DSLR niya. Tinitingnan yata ang mga litrato namin.

Umayos ako ng upo at inihilig ang ulo sa backrest. What a long day for us, well atleast we enjoyed.

After several minutes huminto na ang sasakyan niya sa tapat ng condo building namin. Naunang bumaba si Elle at agad na umikot patungo sa akin para kunin si Keisxia. Inayos niya ang coat na nakapulupot dito bago bumaling sa amin.

"Iaakyat ko na si Keisxia dahil masyado ng malamig, baka mag-kasakit pa tong inaanak ko. Thanks for inviting us, Eko. Ingat sa pagda-drive, we got to go." Tinanguan lang namin siya at bumaling sa isa't-isa.

"Let's go? I think you're tired. Ihahatid na kita." Tumango ako. Hudyat ng pagsang-ayon.

"Thank you so much, Eko."

"For what?"

"For this.. for everything."

"No need to say thanks, I told you.. but." Lumapit siya sa akin at hinapit ako sa baywang, ang hilig niya sa ganito! Mabuti at kaming dalawa lang ang tao sa elevator, for heaven sake!

"I don't accept thank you's.." He smirked. At mas lalong inilapit ang mukha sa akin. Para akong kinakapusan ng hininga, dahil kahit konting galaw lang ay tiyak na maglalapat ang mga labi namin!

"Only, exchange--." Naitulak ko siya nang tumunog ang elevator, we're now on the exact floor! I heard him laugh teasingly. Pabiro ko siyang inirapan.

Nauna akong maglakad sa kaniya patungong unit ko. Napaka-hilig mang-asar! 

"Your 'yes' will do." Naka kunot noo ko siyang binalingan. Acting like I didn't know what he's talking about.

I heard him chuckle. Seriously? What's wrong with this man?

Kinuha ko ang bag namin sa kaniya at inilagay sa may gilid.

"Don't you want to come in?" Nginitian niya lang ako at inilingan.

"No need, and besides I won't stay longer, dahil baka hindi pa agad ako maka-uwi." He grin. "I have to go. You should take a rest."

Umismid ako sa tinuran niya, napaka!

"Okay, take care. Bye!"

Hinintay ko muna siyang umalis bago ko isinarado ang pintuan.

I smiled. I'm getting there, Eko.

Dumiretso ako sa silid ko at nakitang tulog na tulog ang dalawa. Wala pang mahigit isang oras bago kami dumating, but look at them. Ang himbing na ng tulog nila.

Inilabas ko ang cellphone ko kinuhaan sila ng litrato. Elle will surely love this.

Umikot ako sa kaliwang bahagi ng kama at inilapag ang cellphone sa bedside table. Unti unti ng bumibigat ang talukap ng mga mata ko. Kaya nag-pasya na akong humiga para matulog.

Tiring day indeed.

Lumipas ang ilang araw at mas lalo kong nakilala ang mga ka-workmates ko. So far so good, they are all kind and amiable. Hindi naman lahat ka-close ko pero civil naman sila kaya ang gaan sa pakiramdam.

"You are so lucky with sir Enzo, girl." Ofcourse I am.

"You are his first girl." Turan ni Grace.

"Hindi naman yata, I mean baka may girlfriend din siya wayback pero sekreto lang."

"Oh c'mon! Nasa libro lang ang bagay na iyan. Tsaka napaka-imposible, Sir Enzo is so vocal! He's the kind of person who are proud for what he have. What i'm pointing out is, he's proud because he have you. Kulang nalang ay ipangalandakan niya ito sa buong mundo!"

Nagulat ako sa sinabi niya, I never thought na maiisip nila ang bagay na iyon. Wala silang pag-aalinlangan habang sinasabi ang mga iyon, they really knew, Eko.

Akala ko noon pag nalaman nilang may anak ako ay mag-iiba ang tingin nila sa akin at baka hindi na nila ako magustuhan para kay Eko, but I was wrong. Walang nagbago sa pakikitungo nila sa akin, kaya nag papasalamat talaga ako sa kanila.

Tsaka if ever na mangyari man daw iyon bakit ako mag-aalala? They asked me if their opinion matters to me.

Kung sa akin lang, pwedeng oo. But what about Eko?

Sabay sabay kaming nag-ayos ng gamit at lumabas. Sila pababa, ako pataas.

"We'll get going, Waff. Bye." Nagbeso muna sila sa akin bago umalis.

Dumiretso ako sa office ni Eko para doon maghintay, dahil may meeting daw siya. Inilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng office niya. It is so manly, his office smells like him. Parang sa bawat sulok ay nandoon siya.

Tinungo ko ang malaking bintana at binuksan ito, napapikit ako sa hanging sumalubong sa mukha ko.

Unti unti kong idinilat ang mga mata ko, dinaramdam ang lamig ng hanging humahampas sa mag-kabilang pisngi.

Bumangad sa akin ang magandang tanawin kasabay nun ang pagpulupot ng dalawang kamay sa aking baywang. I don't need to guess who it is.

He rested his chin on my shoulder.

I was about to return my head to him when I heard him groan.

"Can we stay like this for a while please?" I noded.

We can, Eko. We can.

Sa paglipas ng mahigit tatlong taon ay mas lalo kaming naging matatag ni Eko. Hindi lang sa relasyon namin kundi sa kung ano pang mga bagay. We are more like bestfriends.

"I'm so excited to see my apo, hija! And ofcourse your boyfriend. Kailan ang alis nyo?" Napailing ako kay mommy.

"What about me, my? Don't you miss me?"

"Mommy missed you too, ofcourse."

"I've missed you too, my. Maya-maya pa po yung alis namin."

"Okay, take care anak! I can't wait to see you, as well as your dad."

"Okay, my. See you! I have to end this call. I love you!"

Philippines please be good to us!

(A/N: Naks! Here's what you've been waiting!

VOMMENTS here is highly appreciated!)