Heartless Husband

End of Sufferings

I was starring blankly at the mirror, seeing my reflection through it. I ain't wearing anything in my face yet, but the sadness deep down the lenses of my eyes can't be hidden.

How can i be like this at this point? I can hide all the emotion i've been feeling pero hindi nagsisinungaling ang mga mata. Hindi lang dobleng emosyon ang nararamdam ko, kundi samu't sari.

I can't look at them seeing the guiltiness at the corner of their eyes. Kung gaano kalungkot ang mga mata ko ngayon ay ganoon din ang sa kanila ngunit may kahalong pagsusumamo.

I am thinking all the possible way for them to take it away. It is my turn to do something for them alright? Hindi sila pwedeng makaramdam ng ganoon dahil lang sa lagay ng sitwasyon ko ngayon.

Kaya ginawa kong mailap ang mga mata sa tuwing papasok sila sa silid kung saan ako aayusan. The room where will I be turn as a beautiful bride of someone i barely don't know.

"Your make-up artist has arrived." Si mommy. Nanatili siya sa may pintuan at hawak-hawak ang doorknob habang may tinatanaw.

I just replied her with a small smile.

"She's inside, maiwan ko na kayo. Ikaw na ang bahala sa kaniya." Rinig kong sambit ni mommy.

"Sure thing, madame!" The make-up artist is obviously a gay based on its voice.

I let out a heavy sigh. Cutting out all the bond between us is about to start at hindi na iyon pa maii-konekta kahit pa gaano namin iyong ipilit pag dugtungin.

"Ikaw ba iyong aayusan ko? You know, naninigurado lang baka kasi lamang lupa." Lihim akong napangiti at tiningnan siya.

"Ay, Diyos ko! Keganda-ganda naman pala ng batang ere!" Tipid akong ngumiti sa kaniya. Siguro kung normal na araw lang ito ay humagalpak na ako sa kakatawa.

His punch lines and voice is so funny! But it did not match for this day, because this day is peculiar.

Nanatili akong tahimik habang inaayos niya ang buhok ko. Pinirmi ko ang mga mata sa baba dahil ayokong makita ang repleksiyon sa salamin ng mga matang puno ng hinanakit.

Hindi nagtagal ay nagsalita nanaman siya.

"Kaek-ekan ko lang iyong lamang lupa kanina. Palagay ko kasi ay ikaw lang ang bride na hindi masaya sa araw ng kasal niya." Precisely! Kasi kadalasan ay sa libro lang may ganoon.

"Hm, what will you feel pag nagpakasal ka sa taong hindi mo naman kilala. Knowing na may mahal ka namang iba?"

"Ay bakit naman ako papayag kung ganoon?" He may sound just like an ordinary make-up artist but he is professional.

"Kasi ayun lang yung choice na meron ka, for everyone's sake."

He paused for a while.

"Ayan ang mahirap sa ibang tao eh, yung mas inuuna ang kaligayahan ng iba kaysa sa sarili nila. It wasn't bad at all though, pero minsan hindi rin masamang piliin ang mga bagay na nakakapagpasaya sayo. Hindi masamang piliin ang sarili sa ibang pagkakataon."

"They always take risks for me. Ako? Ngayon lang, pero hindi pa buo ang kalooban." This is the second time around i open up with stranger. Nakakagaan ng pakiramdam lalo na pag hindi mo kilala ang isang tao.

No hesitations. No awkward moments.

He is done fixing my hair, kung kaya't lumipat naman siya sa mukha ko.

"Normal na reaksyon lang iyan, lalo pa't may mahal ka. Mabuti nga ikaw ay nanatili dito, for sure pag iba yan kung saan-saan na pinaghahanap ng magulang nila." He said while putting something in my face.