Everything i felt got vanished when Rodleigh narrated what happened to us wayback, Keisxia bursted out. The way she cried, you can sense the pain and hatred on it.
Pain, longing, and regrets is evident in Rodleigh's eyes when Keisxia jumped out from his lap and run towards me crying. What surprised me most is, when i saw tears falling from his eyes. And then he looked at me with his pleaded eyes. It's like he's asking me to do something. Kahit sino naman yata siguro ang nasa kinatatayuan ko ay masasaktan din pag nakita mong nasa ganong sitwasyon ang mag-ama mo.
I have nothing to do but to comfort the both of them. Una kong kinausap ay si Keisxia, alam kong bata pa siya para sa ganitong pangyayari pero may magagawa pa ba ako? Eh nangyari na. Ang tanging magagawa ko nalang ay ipaintindi sa kaniya kahit pakonti-konti lang.
Alam kong sa ngayon ay sarado na ang isip ng anak ko sa kung ano mang paliwanag, ngunit nasisiguro kung maiintindihan niya rin iyon kalaunan. She's a smart kid after all. Masyado pa talaga siyang bata para maranasan ang ganoong bagay.
Matapos ko siyang pakalmahin ay inihatid ko muna siya sa kwarto namin kung nasaan si Eko. Mas mabuti na iyong hindi na muna makita ng anak ko si Rodleigh.
"D-daddy." Humihikbi nitong turan. Agad namang nilingon ni Eko ang gawi namin. Keisxia run towards him crying. "He's bad! He's bad! I don't like him! He's not my real dad!" Parang may dumagan na kung anong mabigat na bagay sa puso ko sa mga binitawang salita ng anak ko. Ngunit nanatiling tikom ang bibig ko habang pinagmamasdan silang dalawa.
"Shh.." pag-aalo nito. "I told you, sweetheart. Your daddy isn't a bad person--."
"But he wished! He wished me and my twins to die! He doesn't love us!" Naluluha kong pinagmasdan si Keisxia. She is hurt big time, paano namin iyon ipapaintindi sa kaniya?
"Hon, you should talk to Rodleigh. Ako na ang bahala kay Keisxia. Don't worry, she'll understand it eventually." He give me an assurance smile. Wala akong buhay na tumango at mabibigat ang paang humakbang palabas ng pintuan.
Vacation gone wrong.
Nang balikan ko si Rodleigh ay nakita ko itong nakatulala sa kawalan habang ang magkabilang pisngi niya ay may bahid ng mga luha. He is in pain too. Keisxia's move broke him into tears what more if he heard what Keisxia said a while ago?
I am hurting too, not for Rodleigh but for my child. It's our fault why Keisxia is enduring this! At the young age, she doesn't deserve to suffer all of these!
"I'm sorry for what happened." Panimula ko at umupo sa kabilang dulo ng kama habang diretsong nakatingin sa kaniya. I don't know what to say, i feel like i'm mental blocked.
"No, i'm sorry." Saad niya habang mariing ipinikit ang mata at tumingala. "At the beginning, all of these was my fault. I deserve to be hated, i deserve all the hurtful words Keisxia might throw me. Kasi kung tutuusin wala pa sa kalingkingan ang lahat ng iyon sa mga kasalanang nagawa ko sa inyo." Ramdam ko ang sakit sa bawat salitang binitawan niya.
But i won't let him claim all the blame. "Pareho lang tayong may mali, at kung iisipin everything is my mistake. Una palang ako na ang nag-pumilit, ako ang nakipagsiksikan. Pero maniwala ka man o sa hindi, wala akong pinagsisihan sa mga nangyari." Tiningnan niya ako ng mataman at ngumiti ng peke.
"I was blinded by my love and anger as well. Because i thought she's the one, i even planned about proposing her. Not until you came in the picture, when she heard the news about you. She used it to escape away from me. Alibi niya lang pala iyon." May diin ang tono ng pananalita niya kaya hinayaan ko nalang siyang magpatuloy.
"I blamed you. You was hurt by me, yet you still chose to stay. The day i knew the truth, i felt like my life was taken away from me. I realized how stupid i am." He laughed emotionless.

BINABASA MO ANG
Heartless Husband
RomanceLoving a person who's not yet finished loving someone is really sucks... Should I continue loving him? Even if he doesn't know my worth? or Should I stop? (Ps. This story is TagLish)