Heartless Husband

Philippines

We decided to stay in the Philippines for good. Dahil bumalik na rin ang mga magulang ni Eko sa korea. Bale, ang daddy niya na ulit ang magpapatakbo ng kompaniya niya sa korea, while siya ay sa pilipinas. It feels great knowing he have a supportive parents, like mine.

They keep on saying thanks to me for coming in korea. Kung hindi daw ako napadpad doon ay paniguradong trabaho ang magiging asawa niya. I'm so flattered hearing those words from his parents.

Kung iisipin, mas madami pang magagandang babae kaysa sa akin. Better than me, more attractive, and most of all dalaga pa, at walang anak.

I will never be ashame to my daughter, she's my biggest blessing. But sometimes we should look in the other parts, we also should think if it's better to be on us.

Hindi pwedeng sarili lang natin ang iisipin. Kada isa sa atin ay may sari-sariling opinyon o pasya at dapat itong respetuhin.

Kung gusto ka niya, gusto mo siya. Isipin mo muna kung nababagay ka ba sa kaniya. Pero kung sabagay, sa panahon ngayon ay hindi na iyon mapipigilan. Pasensiya na, ganito talaga ako minsan, magulo.

Please bear with me.

"I can now see my real dad in any moment?" Napalingon ako sa gawi ng dalawa, hindi ko mapigilang mapangiti ng makita ang posisyon nila.

Keisxia is sitting on Eko's lap while facing him. Her both hands is on Eko's face, trying to get the attention of her tito daddy.

Yes, you read it right? 'Tito daddy' ang tawag niya kay Eko dahil yun naman ang sinabi sa kaniya nito. Keisxia is a smart kid, she's turning 3 yet she can think maturely.

Sabihin na nating hindi niya pa man naiintindihan ng lubos pero alam niyang hindi si Eko ang tunay niyang ama. At first, i thought she'll freak out and cried out loud but she don't. Instead she said like her life is like one of 'teleserye's' in TV that she's watching.

Pero syempre minsan hindi din maiwasan ang mga tanong. She asked me why we we're in korea while her dad is on the philippines. Syempre dahil ayaw ko siyang masaktan, ay nililihis ko ang topic, pero alam kung ramdam din iyon ng anak ko.

"Not that fast, sweetheart. We'll visit first your brother and sister, okay?"

"Okay." Sabay nun ang paghilig ng ulo niya sa dibdib ni Eko, what a wonderful view to be seen.

As we stepped out of the plane. Heat cause by the sun welcoming us, plus the polution. We're really now in the philippines, no doubt.

"No wonder why a lots of people get sick." Here she goes! Our little monkey. I heard Eko's chuckle. Amazed na amazed talaga siya kay Keisxia, just like me.

Patuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa makarinig ako ng impit na tili, sounds so familiar!

"Girl!

"Waffa, Hija!"

Hindi pa man ako nakakalingon ay may yumakap na sa akin ng mahigpit.  It's Precious! My bestfriend! Niyakap ko siya pabalik bago bumaling kela mommy, she give me a big smile.

Tumakbo ako patungo sa kanila at binigyan sila ng isang mahigpit na yakap. I missed my mom and dad so much!

"Is that your boyfriend? And.. our apo?" Muntik ko ng makalimutan si Eko at Keisxia kung hindi pa sila sa akin itinuro ni mommy!

"Ah! Opo. Wait lang, my!"

Nagtungo ako sa dalawa at isinukbit ang kamay sa braso ni Eko.

"Dy, My. This is what i'm saying, he's Eko po, my boyfriend. And ofcourse, this is Keisxia your apo!" Halong galak at saya ang naramdaman ko.