Abby's POV
Hello...I'm Abby kababata ni tristan...
Aaminin ko may gusto ako Kay Tristan..bakit Hindio gwapo,matalino,masipag..isa lang naman ang kulang sa kanya eh!yun ay ang yaman ,pero Hindi naman mahalaga sa akin dahil amg mahalaga sa akin ay siya mismo si Tristan mismo.lagi kaming magkatuwang sa mga raket..dahil parehas kaming mahirap pero parehas din kaming scholar..
pero Simula nang makilala niya si Hailey ay nabawasan na ang oras niya para sa akin..at nalulungkot ako dahil don....
at kahit Hindi sabihin sa akin ni Tristan ramdam Kong may gusto siya sa babaeng yon...maganda matalino at mabait at mayaman yan si Hailey.
at kanina nga ay Hindi ko mapigilan ang mag selos dahil sa ginawa ni Tristan para sa babaeng yon...nagaalala rin naman sa akin si Tristan,pero Hindi tulad ng pagaalala niya Kay Hailey ang ginagawa niya sa akin...
tapos nung natapos ang klase inaaya ko siya para sa magpasama sana..pero tumanggi siya..kaya sobrang lungkot ko talaga ...pero wala naman akong magagawa eh...ano naman ang laban ko diba..
sumapit ang hapon at oras na para umuwi,at habang naglalakad ako pauwi nang bahay ay mayroon akong planong nabuo. (smirk)
kinuha ko ang phone ko,at saka dinial ang number niya...
nung una,Hindi siya sumasagot pero maya maya lang ay sumagot na ito ...
"Bakit?..agad na tanong niya..
" Ethan!I need you!..I need a friend right now!..please puntahan mo naman ako sa bahay..."huhuhuhu"(singhot)
"hey!OK OK pupuntahan na kita diyan..kung ano man ang problema mo pag usapan natin ...
tumango ako na akala mo makikita niya ako...sorry ka na lang Hailey!.
at saka binaba ang tawag...Tristan is mine..Only mine..usal ko sa sarili ko habang tuloy na naglakad pauwi nang bahay...
....
pagkauwi ko sa bahay ay agad kong inayos ang sarili ko..nilabas ko ang alak at ang iba ay tinapon ko na ang laman para kunwari ay marami na akong naiinom...pasensya na Tristan!ito lang ang way ko.para mapasaakin ka..alam kong magagalit ka pero OK lang ..basta akin ka..at nasa ganon siyng pag iisip nang biglang may kumatok...ineexpect na niyang si Tristan yon....at lihim na siyang napangisi sa sariling binabalak...
tumayo siya at pagbukas niya nang pinto ay si Tristan nga ang bumungad sa kanya..
agad niya itong niyakap..bilang parte ng plano niya...
niyakap naman siya pabalik nito dahilan para matuwa siya...
lumipas ang oras at marami nang nainom si Tristan..pero Hindi man lang yata tamaan ng alak. kaya nagpaalam siya para pumunta sa kusina para kunin ang alas niya..
kinuha niya ang beer at nilagyan niya ito ng drugs...at saka siya lumabas nang kusina at nakita niyang nakatayo na si Tristan at mukang may balak nang umalis...
"Abby..mauuna na ako,may pupuntahan pa kasi ako eh!importante lang.
lumungkot ang muka niya ..kahit alam na niya kung saan talaga ang pinto nito .. tumango ako pero pilit ko parin inabot sa kanya ang alak na huli .." Here! last one sayang naman nabuksan ko na...sabi ko
nagaalangan man,pero kinuha niya narin ito...at lihim akong napangisi dahil tagumpay ako sa binabalak ko...at minuto lang eepekto na ito ....
"Sorry Hailey" ang tanging naiusal ko sa hangin.....
........
A/N:short update lang....
Abby on the side...
#happyreading
xiaoyen19
BINABASA MO ANG
Ako si TRISTAN "ANG LALAKING,WALANG PAHINGA"
RomanceAko nga pala si Tristan Mendoza, isa akong scholar sa school na pinapasukan ko..19 years old, gwapo, matalino at hindi naman sa pag mamayabang isa akong habulin ng mga babae sa campus namin..ultimo teacher's humahanga sa akin..pero kahit kailan hind...