11

54 6 0
                                    

Hailey's POV

Nandito na ako sa oval,kung Saan dapat kami magmimeet ni tristan,meron daw siyang sasabihin sa akin...pero hanggang ngayon ay wala pa ito ...

myat mya ay tinitignan ko ang oras pero halos magdadalawang oras na pala akong naghihintay ay wala parin siya.. 

sa totoo lang ay nagaalala na ako,na baka may nangyari na sa kanya...

naghintay ulit ako...pero wala parin..maghihintay pa sana ako nang biglang bumuhos ang ulan....agad akong sumilong at saka ko tinawagan si manong..para magpasundo na...

at ilang minuto lang din ay dumating na si manong...at habang NASA byahe ako ay nagcompose na ako ng text para Kay Tristan..

To:Tristan

Sorry Hindi na kita mahihintay pa .pero wag kang mag alala Hindi ako galit..nagaaalala pa nga ako sayo na baka may nangyari sayo ....sige bukas nalang...bye!

...........

at pagkatapos Kong isend ay itinago ko na ang cellphone ko...at iba na ang narardaman ko.pakiramdam ko ay lalagnatin pa ako...

nakarating na kami sa bahay nang diko namamalayan...siguro dahil sa sobrang pagiisip..

bumaba ako at dumiretso na lang sa kwarto ko..pagkababa ko nang gamit ay agad na akong nagpunta ng banyo upang maligo..

at pagkatapos ay agad na akong nahiga.  at pakiramdam ko ay latang lata ako...

at diko na namalayang ginupo na pala ako ng Antok....

....

......
kinaumagahan .....

Maaga akong nagising at ngag ayos narin nang sarili...

bumaba ako sa kusina at agad na nagpa ready nang pagkain...

"Manang!tawag ko

" ihja ano ba yun!...

"Manang pagawa naman ng ham sandwich..magbabaon ako..

alam Kong nagtataka si manang!dahil kahit kelan ay di naman ako nagbabaon..pero ngayon ay gusto ko dahil gusto ko sanang ibigay ito Kay tristan...

natapos akong kumain at saka ko kinuha ang baong pinabalot ko...

tinawag ko si manong,pero sinabi Kong ako na angagdadrive mag isa....

may gusto kasi akong gawin at Hindi naman kelangan ang presensya na manong...

drive
drive
school
parking lot....

matapos Kong icheck ang sarili ko ay agad na akong lumabas.at nakangiting naglakad. may ilang bumabati at karamihan ay mga boys ito ...

nakarating na ako sa room,at nagulat pa ako nang makita ko si Tristan na nakatingin sa bintana at parang may malalim na iniisip.. nakalapit na nga akot lahat pero hindi man lang niya ako napapansin.. kaya nagpasya nalang akong umupo sa tabi niya..at mamaya ko nalang siya kakausapin....

.......

Ako si TRISTAN "ANG LALAKING,WALANG PAHINGA"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon