VF BOOK 2: VIXEN's HEIR

VH 6

HANGGANG sa cafeteria ay hindi pa rin mabura sa mga labi nila Trevor at Suher ang mga mapang-asar na ngiti dahil sa tinawag ni Jos kay Ryker, samantalang ang huli naman ay hindi na maipinta ang mukha sa pagkainis.

"If I were you, titigilan ko na ang pang-aasar kay Vixx, bago pa may sumabog diyan sa tabi-tabi nang wala sa oras." ani Jinx sa gitna nang pagsubo ng kinakain niyang pasta.

Sabay na nanlaki ang mga mata nina Suher at Trevor sa narinig.

"Uy, wala akong ginagawa ah..." sabay na sambit ng dalawa.

"Tss!" Ryker just hissed at hindi pinansin ang dalawa. Seryuso lang siyang nakatingin sa cellphone niya at kunwari may kinakalikot pero ang totoo ay sinusundan niya ng tingin ang bawat galaw ng babaeng may kinukulit na lobo.

How he did it? Thanks to his not so ordinary glasses na maliban sa GPS ay may camera ring nakainstall na konektado sa cellphone niya. Yeah,  incredible alright.

The girl really caught his attention. Napaka-unusual kasi sa isang babae ang mag-alaga ng lobo, sa dinami-rami ng pwedeng alagaan ay lobo talaga ang napili nito. Lihim na lamang siyang napailing-iling.

Habang nakamasid dito ay bigla na lamang natigilan si Ryker nang mag-angat ng mukha ang babae at tumingin ito sa gawi niya. He doesn't know why he stilled with the thoughts that she's looking directly on his direction, gayunpaman ay hindi niya pinahalata ang naging epekto nito sa kanya.

Lihim siyang humugot ng malalim na hininga at ipinagpatuloy ang pagkukunwaring pagkakalikot sa cellphone niya, though he's not.

Ryker made an eye to eye contact to the woman without the latter's knowledge. Kahit nagtataka kung bakit ito nakatingin sa kanya ay hinayaan niya na lang ito at hindi na lang umimik, ngunit hindi niya rin mapigilang isipin kung ano ang nasa isipan ngayon ng babae at bakit nga ba ito nakatingin sa kanya. For the first time in his effin life, he got confuse and curious.

He mentally heaved a sighed at pinagsawa ang mga mata sa mga matang nakatingin sa kanya sa pamamagitan ng cellphone. If his memory serve him right, he remembered Jinx called the woman Jos, so he assumed that it's her name or maybe a nickname.

"Am..."

Bahagyang kumunot ang noo ni Ryker nang makita niya si Jos na alanganin ibinuka ang labi.

"Am... Vicks right?"

Dahil kita ni Ryker na sa kanya ito nakatingin, he knew na siya rin ang kinakausap nito, kaya naman ay nag-angat siya ng mukha at sinalubong ang tingin nito. "It's Vixx. V-I-X-X not V-I-C-K-S, got it?" aniya sa kunwaring iritadong boses.

He saw her rolled her eyes heavenward. "Whatever... Anyway, thanks."

Hindi napigilan ni Ryker ang pagtaas ng kilay niya sa narinig, kapante rin naman siya na hindi nila ito makikita. "Thanks?"

"Yah. Thanks."

"For what?"

"For.... Ah basta! Salamat, yun na yun." sambit nito sabay tayo. "Makaalis na nga rito." rinig pa niyang anas nito.

Lihim na lang na napangiti si Ryker sa inasta nito. At lihim din siyang napailing-iling sa inaasta ng sarili niya. 'Something's weird...' he thought.

"Uy, Jos... Pasaan ka na?" Trevor asked her.

"Uuwi na, iuuwi ko na si Luvan." sagot nito sabay talikod. "See yah."

MALALAKI ang mga hakbang ni Jos na tinungo ang parking lot. Nakasunod lang sa kanya ang alaga niyang si Luvan na takot na iniiwasan ng mga nakakasalubong niya. Hindi niya mapigilang mapangiti sa mga inaasta ng mga schoolmates niya, parang gusto na niya tuloy na dalhin palagi ang alaga sa campus para wala nang magtangkang bumully sa kanya, lalo na iyong mga assumerang tipaklong na walang ibang ginawa kundi ang tumalon-talon at mag-iwan ng hindi kagandahang mga bakas.

Pagkarating niya sa parking lot ay kaagad na binuksan ni Jos ang passenger seat ng kotse at pinasampa roon si Luvan na kaagad namang pumasok sa loob.

She immediately hopped inside the car, behind the wheel and started the engine. After awhile, she stepped the gas, then left the place.

Mabilis na nakauwi si Jos sa bahay nila. Pagkabukas niya ng passenger seat ay mabilis na lumundag palabas ng kotse si Luvan, he run in no direction while wiggling his tail na ikinailing-iling na lamang ni Jos.

"Don't do that again, baby ah... Running outside like that. You made me worried, you know." Jos said pagkalapit niya sa alaga.

Luvan continued wiggling his tail at maamo ang mga matang tumitig kay Jos na para bang nagmamakaawa. He even made a soft sound at malambing na ikiniskis ang mabalahibo nitong katawan sa mga binti ni Jos.

Jos sighed kapagkuwan ay pa-squat na umupo sa harapan nito. She patted Luvan's head and caressed it lovingly. After a while, she kissed Luvan's head saka tumayo at inutusan ang alagang bumalik na sa bahay nito na kaagad namang nitong sinunod.

She sighed again before she picked her phone up na biglang nag-ingay.

Hindi na niya tiningnan pa kung sino ang caller at kaagad na lamang itong sinagot.

"Hel--" magsasalita pa lamang sana siya nang may malalim na boses ang biglang nagsalita sa kabilang linya.

"Die. Die Diantha."

Kumunot ang noo niya sa narinig. "You the hell is--"

"Toot-tot-tooot..."

Malalim ang gitla sa noong naibaba na lamang ni Jos ang cellphone na hawak. Pinakatitigan niya ang numerong nakarehistro roon. Nang makita na hindi sa bansang Pilipinas ang unang dalawa nitong numero ay naguguluhan siyang napaisip.

"Just like, who the hell is this bastard? Threatening me like that?" she murmured habang itinatatak sa isipan ang siyam na numerong iyon.

Hahakbang na sana si Jos papasok sa loob ng bahay nang bigla siyang  matigilan nang may biglang pumasok sa isipan niya.

"Shit!" she cursed under her breathe kapagkuwan ay mabilis na tumakbo papasok sa loob ng kabahayan habang hawak ang cellphone at idina-dial ang numero ng mga kaibigan.

"This is not good." she whispered pagkapasok sa bahay at malalaki ang mga hakbang na inakyat niya ang kwarto at kaagad na binuksan ang isang volt na naroon na nakatago sa likod ng maliit niyang shelf.

"Zup, Jos... Nasaan ka ba?" si Annette ang unang sumagot sa ginawa niyang group call.

"Home. Now." she response shortly at mabilis na pinatay ang linya. Alam niyang nakuha na nito ang ibig niyang sabihin sa dalawang salitang iyon kaya hindi na kailangan pang pahabain ang tawag.

At isa pa, hindi nila maaaring pag-usapan sa telepono ang problemang biglang dumating, cause in the first place, they can't trust it.

Nang marinig ni Jos ang isang mahinang pag-click, she took a deep breathe before she open the vault.

Bumungad sa mga mata niya ang isang bagay na matagal na niyang tinatago at pinakaiingatan.

"Its been a while...."

***********

-typos&errors

Yeah. Its been a while, dudes... 😊

FAIRY SYLVEON