"TAKE care, Tito..." paalam ni Jos kay Ellio nang bisitahin niya ito sa mansyon nito kasama si Ian."Don't worry Jos, I can handle myself. Hindi pa ako embalido. Iyan lang namang mga kaibigan mo ang OA kung makapag-alaga sa akin, akala mo naman nabalian ako ng paa." mahaba nitong pahayag na sinabayan pa ng sunod-sunod na pag-iling.
Hindi mapigilan ni Jos ang matawa. Sa boses ng pananalita nito ay mahahalatang hindi talaga nito gusto na makulong sa mansyong iyon at alagaan. Hindi rin naman niya ito masisisi, mas sanay ito sa labas at nagbabanat ng buto and when she say nagbabanat ng buto, ibang klaseng pagbabanat dahil it includes hunting and killing.
"Para rin naman iyon sa kabutihan mo, Tito," aniya.
"Ah basta. Ayoko ng inaalagaan niyo ako, it should be my job, taking care all of you."
Jos can't help but to rolled her eyes. "You've been always taking care of us, Tito. Hindi naman siguro masamang kahit minsan man lang kami naman ang mag-alaga sa iyo." giit pa rin niya rito.
"An basta--"
"Ah basta, dito ka lang sa loob ng mansyon at magpapagaling." putol niya rito kapagkuwan ay hinarap si Ian na tahimik lang na nakamasid sa kanila na parang aliw na aliw dahil sa uri ng ngiting nakaguhit sa mga labi nito. "Tara na." aya niya rito at nauna nang lumabas sa silid ng Tito Ellio niya at hindi na pinansin ang patuloy pa rin na pagrereklamo ng huli.
Pagkababa niya sa sala ay kaagad na sumalubong sa kanya sina Glenne at Annette na may mga seryusong mukha dahilan upang maging blanko rin ang ekspresyon ng mukha niya.
"Alam naming kagagaling mula sa, you know pero--"
"Straight it, Annette. It seems important." putol niya sa anumang paliguy-ligoy na sasabihin nito.
Annette heaved a sighed and looked at her eyes directly. "Akaniro is moving again and this time it gone worst." pagbabalita nito sa kanya.
"Worst... May ikalalala pa pala ang mga pinaggagawa niya." aniya, "Tell me, what kind of worst is this things you're talking about?"
"It includes drugs this time. An illegal one," si Glenne ang sumagot sa kanya dahilan para mapabaling siya rito. "And they're contributing it to different clubs and bars in the city," dagdag pa nito.
Natigilan siya sa narinig, "What kind of drugs?"
"It's not confirmed yet, hindi pa nagbibigay ng confirmation report ang spy ni master Ellio na hanggang ngayon ay hindi pa rin nahuhuli ni Akaniro, but he said that it involves sexual something." Annette shrugged na para bang isang simpling bagay lang ang mga sinasabi nito.
"Kahit anong klaseng druga pa ito, we must stop it from spreading." seryusong sabat ni Glenne na kaagad niyang sinang-ayunan. "Yeah, we going to stop it by cutting the roots."
Saglit na natigilan ang dalawa sa tinuran niya, "Did I understand it right?" si Annette ang unang nakabawi sa kanila, "are you somehow planning to kill Akaniro?"
"Yes, I am. If it's the only way to end all of this shit." walang pag-aalinlangan niyang tugon dito.
"Planning to kill Akaniro is like planning to declare a war." ani Glenne.
Liningon niya si Glenne. "Then, war it is."
Napahinto silang tatlo sa pag-uusap nang mapansin nila si Ian na pababa ng hagdanan mula sa second floor ng mansyon.
"Hey girls..." bati nito nang tuluyan na itong makababa at makita sila nito.
"Hey..." maikling tugon ni Annette dito at muling bumaling sa kanya. "So, any plan in your mind?"
She shrugged and when she's about to talk, Ian interrupted her, "Plan about what?" tanong nito nang tuluyan nang makalapit sa kanila at tumabi ng upo sa kanya sa pang-isahang couch na kinauupuan niya dahilan upang magsiksikan sila gayunpaman ay hinayaan niya lang ang binata.
"Phiney...?" kuha nito sa atensyon niya nang makalipas ang ilang sandali.
Bahagya niya itong nilingon at seryusong sumagot, "You knew already what is all about."
Dahil sa tinuran niya ay mas lalo pang sumeryuso ang mukha nito na nakatingin sa kanya. "Okay, I get it. So, did you have any already?"
Jos shrugged her shoulder, "Nothing, really..."
"What the heck!" hindi makapaniwalang anas ni Glenne. "Talaga bang may balak kang tapusin si Akaniro sa lagay na iyan?"
"Killing Akaniro alone is already a plan--"
"What we mean about having a plan is, kung paano mo isasagawa ang binabalak mong pagtapos sa halimaw na iyon." putol ni Annette sa sasabihin niyo.
"Nakuha ko ang ipinupunto ninyo and just like what I've said, I have nothing in my mind. As of now, I still need to conduct a little investigation before setting everything up." pahayag niya sa mga ito.
Jos saw them heaved a sighed. Alam niyang nababahala ang mga ito gayunpaman ay hindi na niya ito binigyan ng pansin pa. Nang mapadako ang mga mata niya sa suot na wristwatch at makita ang oras doon, muli niyang nilingon ang mga kaibigan na halatang malalim ang mga iniisip at kung ano man iyon, she's pretty sure that it involves her. She heaved a sighed saka tumayo at nagpaalam na sa dalawa. She can't stay any longer, marami pa siyang dapat gawin.
Nang makita ang pagtango ng mga ito ay tinungo na niya ang pintuan palabas ng mansyon. When she reached to her car, napatigil siya sa pagbubukas ng pinto sa driver's side nang marinig ang boses ni Ian. "I know you're planning something."
"I'm not." mabilis niyang tanggi saka humarap dito at sinalubong ang mapanuring mga mata nito.
After a moment of staring at each other's eyes, ang binata ang unang bumawi ng tingin at sumusukong nagsalita, "Fine. I won't force you to tell me but you can't expect me to just sit there and watch." anito bago siya tinalikuran.
Napabuga na lamang ng marahas na hangin si Jos habang sinusundan ng tingin ang papalayong bulto ng binata. She have a plan, alright, but never in hell na sasabihin niya sa mga ito ang plano niyang iyon. Not gonna happen kahit pilitin man siya ng mga itong magsalita. It's better this way, anyway. At least, walang madadamay kung sakali mang mabigo siya sa plano niyang iyon.
*****
F. Sylveon
BINABASA MO ANG
VF BOOK 2: VIXEN's HEIR
ActionAlright reserved ©2017 VF BOOK 2: VIXEN's HEIR He will take his own path. Like her mother, he is unpredictable... and also, he is an unbeatable. He inherited it all, every single pieces that his lovely mother has... and now, he had more than the exp...