VF BOOK 2: VIXEN's HEIR

VH 40

TAHIMIK lamang sila habang kumakain ngunit hindi maiwasan ni Jos ang sariling palihim na sulyapan ang gawi in Vicks na nasa tapat lang niya. Nagtataka siya kung bakit madilim ang aura nito at mas dumadagdag pa sa pagtataka niya ang panaka-nakang pagkuyom ng mga kamao nito na halatang may pilit na pinipigilan.

Alam ni Jos na hindi lamang siya ang nakapansin sa kakaibang kinikilos ng binata kundi maging ang iba pa niyang kasama sa lamesang iyon dahil hindi nakakaligtas sa mga mata niya ang panaka-nakang lihim na pagsulyap ng mga ito rito, gayunpaman ay hindi mapigilan ni Jos ang mapakunot ng noo dahil pagkatapos ng mga itong sumulyap kay Vicks ay sa kanya naman napupunta ang mga mata nito o tamang sabihing sa katabi niyang si Ian? Hindi niya alam.

"Am..." lahat sila ay napabaling sa naglakas ng loob na basagin ang namumuong katahimikan sa kanilang lahat. Ang daddy niya. "I just wanted to clarify things," dagdag nito na noo'y sa kanya na nakatingin. So, she assumed na siya ang kinakausap nito.

"Clarify? On what?" she voiced out.

"About your studies. Sigurado ka bang hindi ka na muna papasok?"

Tumango siya bilang tugon. "Yes dad. I decided na tapusin na muna itong kaguluhang ito bago ang ano pa man dahil kung hindi, hindi rin matatahimik ang buhay ko. Akaniro will keep on chasing me and as for me, I can't hide and run away forever, you know."

"And how are you gonna end this shit, younglady?"

Mula sa daddy niya ay lumipad ang mga mata niya sa mommy ni Vicks na siyang nagtanong, si Violet. Lakas-loob niyang sinalubong ang mga mata nitong matiim na nakatitig sa kanya habang hinihintay siyang sagutin ang tanong nito. "If ending this shits out means ending Akaniro's life, then be it. I will kill Akaniro for good with my own bare hands." turan niya rito without breaking their eyes connection.

"Are you sure?"

Saglit na nilingon ni Jos ang katabing si Ian nang sumabat ito. "One zero one, sure."

"Okay. Expect me in your back, then." anito sabay gawad sa kanya ng nangangakong ngiti.

She smiled back at him and say her thanks.

"Count me in."

"Me too."

"Hands up."

Sabay-sabay na segunda kapagkuwan ng mga kaibigan ni Vicks na noo'y tahimik lang na nakikinig sa kanila.

Isa-isa niya ang mga itong tiningnan at ginawaran ng tipid na ngiti saka nagpasalamat din sa mga ito. Nang mapunta sa gawi ni Vicks ang mga mata niya ay lihim siyang natigilan ng mapagtantong mataman itong nakatingin sa kanya. Kaagad niyang pasimple na binawi ang mga mata rito at bumaling kay Ian.

"Kumusta na nga pala si Tito Ellio?" tanong niya rito habang pilit na binabalewala ang mga titig ni Vicks na ramdam na ramdam niya pa rin.

"He's getting better," anito. "Annette and Glenne taking good care of him." dagdag pa nito na ikinatango-tango niya.

"Gonna visit him soon."

"Tiyak matutuwa iyon kapag nakita ka." sagot nito. Magsasalita na sana siyang muli nang maalalang hindi lang pala sila ni Ian ang tao sa komedor na iyon at nang iangat niya ang mukha, Jos can't help but to felt awkward when she realized that all eyes are on them, lalo na nang mapunta sa gawi ni Vicks ang mga mata niya, he seemed so pissed and she's wondering why...

"WHAT'S wrong baby?" mula sa pagkakalikot sa phone niya ay napaangat ng mukha si Ryker nang marinig ang tanong ng Mommy niya na hindi man lang niya namalayang pumasok sa silid niya.

"Not--"

"And don't lie to me. I can feel the dark aura a while ago." putol nito sa kanya. Lihim na lamang siyang napabuntong hininga. "It's nothing, mom... Really." giit niya rito dahil maging siya mismo ay hindi alam kung bakit ganoon na lamang ang nararamdaman niya kanina.

Seeing Jos with another man, really pissed him off. At mas lalo pang dumagdag sa pagkairita niya ang isiping magkasama ngayon ang dalawa. Tsk!

"Really, nothing? Then, what's with the dark aura again?"

Bahagyang natigilan si Ryker nang marinig ang tinuran ng ina. Wala sa sariling napatingin siya sa mga kamaong hindi niya namalayang nakakuyom na pala. Napabuntong-hininga na lamang siyang muli at sa pagkakataong iyon ay hindi na niya itinago sa ina.

"I don't know, mom... I'm confuse." pag-amin niya rito habang nakayuko.

"I knew it."

Bigla siyang napaangat ng mukha sa narinig. "What do you mean you knew it?" hindi niya mapigilang tanong dito.

His mom just shrugged and tapped his shoulder, "Go talk to your Dad. I know he can help you." anito na parang alam na nito kung ano ang pinuproblema niya.

"I don't understand you, Mom. At saka bakit ko naman kakausapin si Dad?" naguguluhan niyang tanong dito.

Again. His mother just shrugged her shoulder. "Just go, baby. Trust me, your Dad can help you about your confusion. He was been confused way back then, so I know that he'd got some lesson to share."

Ryker heaved a sighed. Kahit hindi niya maintindihan ang mga sinasabi ng mommy niya, he still said alright and followed her advice. At ngayon nasa harap na siya ng opisina ng daddy niya rito sa mansyon ay hindi pa rin niya alam kung kakausapin ba niya ito o hindi na lang, and for the ninth times, he heaved a sighed.

Damn his confusion.

Akmang aalis na sana siya at babalik na lang sana sa silid niya para itulog na lamang ang kung anuman ang gumugulo sa isipan niya nang mapahinto siya nang marinig ang malakas na boses ng ama niya mula sa loob ng opisina nito.

"Come in, son! I know you are there!"

Kunot ang noong muling hinarap ni Ryker ang nakasaradong pinto at pinihit ang seradura niyon. "How'd you--"

"Your pretty mom texted me." putol nito sa kanya sabay pakita sa hawak nitong cellphone. "So, what's up?" pa-cool nitong dagdag na tanong na ikinabuntong-hininga na lang niya.

"Ewan ko kay Mommy." he shrugged sabay pabagsak na upo sa isang couch na naroroon. "She doesn't told you?" pabalik niyang tanong rito.

"She told me, actually."

"Then, why asking me?"

"Just asking, malay ko, may iba ka pang dahilan kung bakit ka nandito." he shrugged. "So, you're confused ey... You are confused about your feeling towards her." dagdag pa nito kapagkuwan na ikinakunot ng noo niya.

"What are you talking about, Dad? And who's her?"

"Jos. Tell me, son, gusto mo bang pilipitin ang mga braso ni Ian nang makita mong hinahawakan at inaakbayan niya si Jos?"

"Bakit naman napun--"

"Gusto mo bang sakalin si Ian knowing the fact na napapangiti niya si Jos?"

"Dad--"

"At higit sa lahat, hahayaan mo bang ilayo ni Ian sayo si Jos?"

"Damn it, Dad! Jos is mine and nobody can own her but me!" irita at nanggagalaiting turan niya sa ama.

"Then, it's cleared. Goodluck winning her heart, son." anito na nagpatigil sa kanya. Doon lang niya na-realize kung ano ang lumabas sa bibig niya kanina.

Lihim na lamang siyang napailing kapagkuwan ay napangiti. Yeah, goodluck to him.

*****

F. Sylveon