VF BOOK 2: VIXEN's HEIR

VH 8

LULAN ng sariling sasakyan, hindi maalis sa isipan ni Ryker ang naging resulta sa nangyaring pagpupulong nila sa Palacio kanina.

Their topic really bothering the hell out of him. Hindi naging malinaw sa kanya ang mga bagay na narinig at nalaman doon. Napailing-iling na lamang siya.

Those kind of chemical are confusing him a lot. He even doesn't know that such thing are existing. Mas lalo pa siyang naguluhan nang may binanggit na pangalan ang tito Calvin niya. He sighed. Kaya ayaw niyang pumupunta sa Palacio eh, pawang sakit lang sa ulo ang hatid ng lugar na iyon sa kanya. He heaved a sighed again.

Habang nilalakbay ni Ryker ang highway patungo sa unit niya, bigla na lamang siyang napa-preno nang may biglang tumawid sa gitna ng daang tinatahak niya.

"Fuck!" he cursed under his breathe saka matalim na tumingin sa unahan ng kotse niya, ngunit bigla ring napalis ang kanyang nakakamatay na tingin nang makita niyang pamilyar sa kanya ang babaeng mabilis na tumatakbo. Napakunot ang noo niya. "What is she doing?" he asked curiously to himself.

Tuluyang itinabi muna ni Ryker ang sasakyan at matiyagang sinundan ng tingin ang babae kung saan ito patungo. Dala na rin siguro ng kuryusidad o talagang ang babaeng iyon ang kumuha ng atensyon niya nitong mga nagdaang araw?

"Jos..." he whispered.

Biglang napakislot sa pagkakaupo si Ryker nang makita ang mga armadong lalaki na humahabol kay Jos. Mabilis ang mga kilos na tinapakan niya ang gas at pinasibad ng takbo ang sasakyan patungo sa kinaroroonan ni Jos. Pagkatapat na pagkatapat niya rito ay mabilis niyang binuksan ang passenger seat at kinuha ang atensyon nito.

Taliwas sa inaasahan ni Ryker, imbes na magtatanong sa kanya si Jos ay walang salita itong kaagad na sumakay sa sasakyan niya na lihim niyang ikinailing-iling. 'Watta girl...' he thought.

Hindi na rin siya nagsalita at muling pinasibad na lamang ng takbo ang kotse niya. Maya-maya pa, sa kalagitnaan ng katahimikang namamagitan sa kanila, bigla siyang napalingon sa katabi nang magsalita ito.

"I'm not sure if you really noticed what happened back there, but thanks anyway." she said gratefully.

"Why they're chasing you?" prangkang tanong ni Ryker kay Jos.

"It's personal." maiksing sagot nito dahilan para muli siyang mapalingon dito.

"Personal..." he muttered. "A debt?"

Ryker saw Jos shrugged her shoulder. "You can say that."

NAGULAT si Jos nang may isang sasakyang biglang huminto sa gilid niya. Kahit nagtataka ay hindi na niya iyon binigyang pansin pa at mabilis na sumakay sa sasakyan pagkabukas na pagkabukas nito.

Pagkasakay niya at nang makita kung sino ang nasa likod ng manibela ay lihim siyang nagulantang. Hindi siya makaimik nang mamukhaan ito ngunit nang hindi na niya kinaya ang namamagitang katahimikan sa kanila ay pinilit niya ang sariling magsalita by thanking him.

When he asked her a question, saglit siyang natigilan. She secretly took a deep breathe before she answered him calmly.

They talked some random things, like he asked her and all she did is to answered it but in between of their conversation, biglang nanlaki ang mga mata ni Jos nang makita at makilala ang isang kotseng sumasalubong sa kanila.

"Turn left, Vaporub!" pasigaw na utos niya sa katabing lalaki.

"What the fuck..." she heard him muttered bago mabilis na iniliko sa kaliwa ang kotse.

Akala ni Jos ay nagawa na nilang matakasan ang mga humahabol na iyon sa kanya but she was wrong cause a few moment later, a gun fire surprises them both!

"Damn!"

"Fuck!"

Sabay nilang mura sa pagkabigla. Maingat na nilingon ni Jos ang sasakyang nagpapaulan at ganoon na lamang ang pagliliit ng mga mata niya ng makilala ang mga ito.

"They're really never know when to give up. Tsk!" she hissed sabay bunot ng baril na nakaipit sa beywang niya.

"The hell..." he heard the man beside her muttered ngunit hindi na niya iyon binigyang pansin pa. At isa pa, she doesn't have any choice but to let the man seeing her with a gun on her hand.

Walang salita na binuksan niya ang windshield ng sasakyan at nakipagbatuhan na rin ng mga bala sa dalawang sasakyan na sumusunod at panay paulan ng bala sa kanila, but unlike them, she didn't shoot the men inside the car instead, she aimed the wheels of it.

In her every shot, one tire has blown, resulting for a car crushed!

Nang makita ni Jos na hindi na maayos ang takbo ng mga sasakyang sumusunod sa kanila and at the same time ay tumigil na rin ang pagpapaputok ng mga ito, umayos na rin siya sa pagkakaupo at muling isinukbit pabalik ang baril sa beywang niya. Just like that, her misery of the day ended.

She blew a rough breathe and was about to talked nang maunahan siya ng katabi niya.

"First, you have a wild animal in your care. Second, men are chasing you to death. Third, you have a gun and you shoot well..." lumingon ito sa kanya, "...what's next, woman? Ano pang mga surpresa ang ipapasabog mo sa harapan ko?"

Hindi mapigilan ni Jos ang mapangisi sa narinig. Mukhang wala naman siyang dapat ipag-aalala sa lalaking katabi dahil walang bakas sa mukha nito siyang nakikita ng pagkagulantang. And she's wondering, why?

Umiling-iling siya bago sinalubong ang matiim nitong mga titig sa kanya. "There's a lot, Mr. Vaporub, but I bet, you don't wanna know."

Hindi nakaligtas sa mga mata ni Jos ang pag-angat ng isang sulok ng labi nito bago ito muling bumaling sa unahan ng sasakyan. "Try me..." he muttered.

Naningkit ang mga mata niya sa narinig at hindi niya napigilan ang mapataas ng kilay. "In any case, are you challenging me, Mr. Vaporub?"

"Kung iyan ang pagkakaintindi mo babae..." he smirked.

"You've got yourself a deal then. At sisiguraduhin kong hindi mo nanaisin ang isusurpresa ko sa iyo sa mga susunod na araw."

"Its sounds like a threat but you know what?" sandali itong lumingon sa kanya at muli ring ibinalik ang mga mata sa daan, "I love threats, so you can count on me on that." he smirked again at hindi mapigilan ni Jos ang mapanguso sa narinig. Akala niya ay panalo na siya rito ngunit mukhang hindi ito magpapatalo. She hissed mentally.

Hindi na lang siya umimik pa at ibinaling na lamang sa labas ng bintana ang paningin. Ngunit bigla na lamang siyang natigilan nang mapansing hindi na pamilyar sa kanya ang daang tinatahak nila.

"Hey, wait! Where do you think you're going?" she asked him.

"To my place, of course." simple nitong sagot ngunit parang isang bombang sumabog sa isipan niya.

Nanlaki ang mga mata niya. "With me?! Hell no! Stop right there! I'm going home!" she shrieked.

"Hell no, woman... You still have a debt to pay, in case you forget." nakangisi nitong tugon and by the looks of his expression on his face, mukhang may binabalak ito and Jos pretty knew that whatever it is, its not in favor to her side.

"What?!"

*******

-typos&errors

FAIRY SYLVEON