Could This Be Love?

Chapter 58

CTBL - Sugar

Ella's POV

"I'm really sorry kung hindi kita nasabihan na sa labas na akong kumain." I said to Hyun at the other line.

"It's okay, pumunta rin ako kasi para sabihan ka na mukhang hindi kita gaano makakasama dahil.." I heard him sighed. "I am now learning how to handle Appa's business." He said like in defeated.

Mahina naman akong natawa. "Why do you sound like you don't want to handle it?" tanong ko atsaka naupo sa sofa.

Katatapos ko lang ayusin ang gown ni Eonni kaya nagpapahinga ako ngayon, pero ang nakakainis lang nagwawala na naman ang tiyan ko sa gutom. Gusto ko mang kumain, wala naman laman ang ref dito at mukhang hindi ako masasamahan ni Hyun sa pag grocery dahil nga nasa company nila siya. Then, should I ask for food next door? Urgh! Sira ulo ka ba, Ella? I Should just starve to death, instead.

"I don't really know, Ellie." Sabay buntong hininga niya, mayamaya narinig ko sa kabilang linya si Si Hyun Oppa.

"Come now, little brother. We got some work to do." sabay tawa nito at narinig ko naman ang paghinga ng malalim ni Hyun.

"I need to go. Bye, Ellie." malumanay niyang sinabi atsaka pinatay na ang tawag.

Nang mag end na ang call namin, naramdaman ko na naman ang mga dragon sa loob ng tiyan ko. Napahinga na lamang ako ng malalim atsaka nagpaglit ng damit at nagpasyang pumunta ng market para mag grocery.

Nang makalabas ako ng condo unit ni Hyun, hindi ko naman maiwasan ang tignan ang pinto ng condo unit ni Chan. Naglakad naman ako papalapit dito at hinawakan ang door knob ng pinto. Should I knock? Or should I just enter his passcode and let myself in?

Teka, bakit nga ba ako nandito? Napabuntong hininga na lamang ako. Maybe, I just need some company when I go to the groceries, especially wala naman akong kasama na magbibitbit ng gamit. But it's not like I'm going to let him carry my groceries.

Katalikod ko sa pinto, nagulat na lamang ako nang makita ko siyang nakatingin sa akin habang nakapamulsa.

"Uhh.. I-I w-was.. I.. Umm.." I can't find the right words to say.

"Are you trying to get in?" he said in a straight face, but I can clearly see his ghost smile on his lips.

"H-Huh? Ano kasi.. Umm.. Magtatanong sana ako kung may asukal ka. Balak ko sanang magkape. Hindi pa kasi ako nakakapag grocery, pero kung wala ka.. ito oh, aalis na nga ako para pumunta ng market." sabi ko ng hindi makatingin sa kanya.

Napataas naman ang kilay niya sa akin, like somehow he was not convinced to what I've said. "Uh-huh. So, balak mong magkape at dahil hindi ka pa nakapag grocery balak mong humingi sa akin." he said and step a little.

Tumango na lamang ako.

"Pero kung wala naman ako. Aalis ka na lang at bibili. Then, kung balak mo naman palang mag grocery in the first place, bakit kailangan mo pa ako tanungin kung may asukal ako?" Aniya at tuluyan ng nakalapit sa akin.

Napalunok naman ako at tuluyan ng hindi makatingin sa kanya.

"Do you want something sweet, then?" he said in a playful tone.

Napasandal na lamang ako sa pinto with my eyes widened as he put his arms at my side, locking me. He slowly tilted his head like in a teasing way. Kita ko rin ang ngising napakalaki sa kanyang labi.

"Uhh.. S-Sige, Chan. Mauna n-na a-ako. I really want to drink some coffee." Pilit kong tinatanggal ang kamay niya pero parang naka-glue ito sa pinto kaya ayaw matanggal.