Hayatımın en büyük şokunu evliliğimin ikinci gününde yaşadım.!
Evlendiğim adamın evli ve ikide çocuğu olduğunu öğrendiğimde, dünyam başıma yıkılmıştı.
Birbuçuk yıl gibi uzun bir ilişkiden sonra muhteşem bir düğünle dünya evine girdigimi düşünürken...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
"Hadi anlat şu mantıklı açıklamanı, dafa fazla burda durmak istemiyorum."
Kerem'in sabrını daha fazla taşırmak istemiyordum. Derin bir nefes aldım ve yaşadıklarımı bir bir anlatmaya başladım.
"Hayatımın en büyük şokunu evliliğimin ikinci gününde yaşadım! Evlendiğim adamın evli ve ikide çocuğu olduğunu öğrendiğimde, dünyam başıma yıkılmıştı. Birbuçuk yıl gibi uzun bir ilişkiden sonra muhteşem bir düğünle dünya evine girdiğimi düşünürken ben, meğer büyük bir oyunun içine düşmüştüm. O gün küçük bir çocuk "baba" deyip onun kucağına atladığında benim için kıyamet kopmuştu. Ben dünyanın en iyi adamıyla evlendiğimi düşünürken, meğer dünyanın en iyi oynayan adamıyla evlenmiştim. Ve aileside aynı onun gibi on numara rol yaparak birbuçuk yıl boyunca benden böyle bir gerçeği saklamayı başarmışlardı..."
Dudaklarımdan tane tane dökülen cümleler beni o zamana götürüyorlardı. Kerem in bana unutturduğu bütün acılarımı, yeniden hatırlıyordum. Kerem şok içinde beni dinlerken, duyduklarına inanamıyormuş gibi bir ifade vardı yüzünde. Bu gerçekleri duymak bile o kadar kötüyken, ben hepsini birebir yaşamıştım. Benim hala yaşıyor olmam bile bir mucizeydi. Düğümlenen boğazımla herşeyi anlatmaya devam ettim.
"Bundan üç ay önce, daha evliliğimizin ikinci günüydü. Bütün aileyle birlikte ilk kez kahvaltı yapacaktık. Biz salona geldiğimizde yabancı bir kadın vardı içerde. Ayağa kalkıp 'ben Cengiz in ilk karısı Sibel' dedi. O anda neler hissetiğimi kelimelerle anlatamam."
Yine gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Titreyen elimle gözyaşlarımı silip, burnumu çektim. Kerem in yüzüne bakmadan yine anlatmaya devam ettim.
"İkinci günde anladım ki, benim gerçek sandığım herşey bir yalandan ibaretmiş. Ben o eve kuma olarak girmiştim. Hayatım boyunca karşı çıktığım 'kuma' evliliğini bilmeden bende yapmıştım."
Gözlerim Kerem e kayınca ellerini birleştirmiş, pörtlemiş gözleriyle bana bakıyordu. Şu anda ne hissettiğini o kadar çok merak ediyordum ki. Belkide bana acıyordu, ben bile kendime acırken onun da bana acıması çok normaldi. Keşke aklından geçirdiklerini duyabilseydim.
"Onun iki çocuğu vardı bir kız, bir erkek. Birbuçuk yıl boyunca benden çocuklarını ve karısını saklamıştı. İnanırmısın düğünümüze Sibel in ailesi bile gelmişti. Hiçbiri çıkıpta Cengiz in evli olduğunu söylemedi. En zoruma giden şeyde evli bir adamla yıllarca gezip tozmam oldu. Kimbilir insanlar arkamdan neler düşünüyordu?"
Durup yeniden bir nefes aldım, boğuluyordum sanki. İçimden Cengiz e birkaç küfür savurdum. O benim hayatımı mahfetmişti. Onu hayatım boyunca affetmeyecektim. Ne bu dünyada, nede ahirette.
"Gururum aşkımdan üstün çıkmıştı. İnsan, sonradan pişman olmamak için gururunu ciddiye almalı bence. Onca yalanı sineye çekmedim. Çokta düşünmeme gerek yoktu, ne yapacağım belliydi zaten."
