Zakkum Çiçeği ~BİTTİ~

~|29. BÖLÜM|~ : Gizli Geçit

Elindeki perdeleri gelişi güzel bir yere bırakan Cihan cebinde titreyen telefonuna atmıştı elini hemen.

'Bu geceki buluşmadan sonra seni de uyku tutmazsa gökyüzünü seyredelim mi?'

Anında yüzü ışıldayan Cihan cevap yazmıştı hiç düşünmeden.

'Şu teklifinden sonra 100 yıl uyanık kalsam uykunun gözlerime tutunacağını sanmam.'

Asiye'ye belli etmemek için içine içine gülen Aliye de yazmıştı yanıtını derhal.

'Sen hayırdır bir romantiklikler falan?'

Parmakları klavyeye dokundu Cihan'ın gülümserken. Arkasında duran Ali Ömer ise yazışmaları okuyordu.

"Akşamki buluşma?"

Hazırlıksız yaklanan Cihan telefonunu alelacele cebine atarken yüzü donmuştu.

"Hı?"

"Akşamki buluşmadan sonra uyku tutmazsa demiş senin Bayan Nazlı. Hangi buluşmadan bahsediyor? Bizim toplantıyı anlatmadın elin kızına umarım."

Kulaklarının ısınmaya başladığını hisseden Cihan, elini ensesine atmıştı.

"Yok... Ne alaka o ve bizim sır? Yani..."

"O zaman siz mi buluşacaksınız bu gece?" dedi Ali Ömer garip bir tınıda sorgularken.

Nedense bu Bayan Nazlı ona gereksizce gizemli gelmişti.

"Evet... Bu gece buluşacağız. Yani bizim toplantı sonrası. Tabii toplantıdan ve konusundan haberi yok. Neden olsun ki zaten?"

"İyi," dedi Ali Ömer sırıtarak. "Biz de tanışırız kendisiyle o vakit."

Kanı gerilen yüzü gibi çekilirken başını yana çevirdi Cihan. "Tanışmak derken?"

"Tanışmak işte."

"Sebep?"

"Belliki kızla ciddisin. Aileye girecek olanı tanımak gerek."

"Yo, neden gereksin?"

"Neden gerekmesin?"

Bir iki adım geri giden Cihan Ali Ömer'in maksadını anlamaya çalışıyordu. Bir şeyleri sezmiş olabilir miydi?

"Gerekir de yani... Şimdi... Utanır kız."

"Utandırmayız."

Birkaç adım daha geriye gitti Cihan. Bu durumdan nasıl kurtulacaktı? Ali Ömer tanımak istediği kızı en iyi tanıyan kişi olduğunu öğrenince ne yapardı? Ya tüm aile öğrenirse? Aliye'nin canı yanar mıydı?

"Cihan? Sen Nazlı Hanım'ın tanıdık olmadığına..."

Ali Ömer'in cümlesi gerilemekte olan Cihan'ın ayağının takılmasıyla yarım kalmıştı.

Sendeleyerek yana savrulan Cihan, aslında düz olması gereken halının bir tarafının kabarık olduğunu farketmişti. Oraya takılmış olmalıydı. Dikleşerek halının ucunu tuttu.

"Bu yükselti ne?" dedi halıyı kaldırmadan evvel.

Onunla beraber yere eğilen Ali Ömer'in kaşları çatılmıştı.

Halı kaldırıldı. Yükseltinin nedeninin yerinden oynamış parke olduğunu gördüler. Cihan parkeyi kolaylıkla kaldırdı. Ardından diğer parçalarda tek tek kalkmıştı. İki kişinin geçebileceği karanlık bir boşluk karşılamıştı onları. Yüzleri birbirlerine döndü gençlerin aynı anda.