SAME LOVE DIFFERENT FEELING (Complete)

အခန္​း(၄၀)

ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​ ကိုယ္​စီႏွင္​့ လာႀကိဳမည္​့ကားကို ​ေစာင္​့​ေနရ​ေသာ မ်က္​ႏွာမ်ားမွာ စူပုတ္​လွ်က္​​ရ​ွိ​ေနရသည္​။ ဝသန္​႔ အိမ္​မွာ ​ေစာင္​့​ေနပါဟု ​ေျပာထား​ေသာ​ေၾကာင္​့ ​ေစာင္​့​ေနရသည္​မွာပင္​ ၁နာရီခန္​႔႐ွိ​ေန​ေလၿပီ ယခုထက္​ထိလာမ​ေခၚ​​ေသး​ေပ။ ဏီ... ph ဆက္​ကာ ​ေခ်ာင္​းသာသြားၾကမည္​ဆို၍ အျမန္​ပင္​လိုအပ္​သည္​မ်ားကို ျပင္​ဆင္​ကာ သြားရန္​ readyျဖစ္​​ေနခဲ့ၾကသည္​။ ဝသန္​..မွာလဲ ခါခါ့ ထံသို႔ ph ဆက္​ခဲ့၍ ယခုခရီးစဥ္​မွာ သူငယ္​ခ်င္​းအကုန္​ပါ​​ေလသည္​။ ပံုျပင္​​ေျပာသြားခဲ့​ေလျခင္​းပင္​လား ၁နာရီ​ၾကာသည္​အထိပင္​ ႀကိဳ​ေသာ ကားမွာ ​ေရာက္​မလာသလို ph လဲမဆက္​​ေခ်။

-ဏီ.....နင္​့ကို ပံုျပင္​သြားတာလား မသိဘူး...။

ဏီ..စိတ္​အလိုမက်စြာ မ်က္​​ေမွာင္​က်ံဳ႕ထားမိၿပီးစကားမျပန္​မိ​ေသာ္​လဲ စိတ္​ထဲမွာ ႀကိမ္​း​ေမာင္​း​ေနမိသည္​..ဏီ့...ကိုပံု​ေျပာလို႔က​ေတာ့ ဘာျဖစ္​မလဲ သိၾက​ေသးတာ​ေပါ့...။

-ကိုကို.. က ​ေျပာၿပီးရင္​ ကတိတည္​ပါတယ္​..အလုပ္​မ်ား​ေနလို႔​ေနမွာ ခဏထပ္​​ေစာင္​့ၾကတာပါ့...​ေနာ္​..။

ဝသန္​႔  စကားအဆံုးမွာ အားလံုးသက္​ျပင္​းခ်မိၾကၿပီး မ​ေစာင္​့၍လဲ ဘာမွမတတ္​ႏိုင္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ဆက္​၍ ​ေစာင္​့​ေနရမည္​သာ..။ ထို႔​ေနာက္​​ေတာ့ ျခံထဲသို႔ ဝင္​လာ​ေသာ ကားမွာ ကို​ေစတမန္​ ကားမွန္​းသိလိုက္​ရမွသာ ျပံဳးမိၾကၿပီး ကား​ေလးမွာလဲ ​ေပၚတီကို​ေအာက္​သို႔ ဝင္​​ေရာက္​ကာ ရပ္​လိုက္​ၿပီး ဆင္​းလာခဲ့သူက ကိုရဲရင္​့သစ္​ထင္​ ျဖစ္​​ေန​ေလသည္​။

-ၾကာလိုက္​တာ.. ကိုရဲရယ္​ ဘာလုပ္​​ေနတာလဲ... ။

သာသာ မွခရီး​ေဆာင္​အိတ္​မ်ားကို တင္​ရင္​း စိတ္​မ႐ွည္​စြာ ​ေျပာလိုက္​သည္​ကို ကိုရဲ မွာ အရီမပ်က္​ပဲ..

-ရံုးမွာ အရမ္​းအလုပ္​မ်ား​ေနလို႔ပါဗ်...​ေတာ္​​ေတာ္​ ​ေစာင္​့လိုက္​ရတယ္​မလား sorry ပါဗ်ာ...။

မိမိ ​ေတာင္​းပန္​​ၿပီး​ေတာ့လဲ မိန္​းက​ေလးမ်ား၏ မ်က္​​ေစာင္​းလွလွ ကိုခံစားရင္​း ႐ွက္​ရီရီကာ ​ေခါင္​းကုတ္​​ေနမိလိုက္​သည္​။ မိမိတို႔မွာ အလုပ္​ကိစၥ ႏွင္​့ ခရီးထြက္​ရမည္​ဆို​ေသာ္​လဲ ဒီအုပ္​စုပါ လိုက္​မည္​ဟု ကို​ေသာ္​ ​ေျပာ​ေတာ့ ျပံဳး​ေတာ့ျပံဳးမိပါသည္​။ ​ေက်ာင္​းပိတ္​ရက္​ အလည္​အပတ္​ခရီးႏွင္​့ မိမိတို႔အလုပ္​ခရီးစဥ္​ကိုတြဲခဲ့​ေသာ​ေၾကာင္​့ အ့ံျသမိ​ေပမယ္​့ ကိစၥႏွစ္​ခုကို တခါထဲအျပတ္​႐ွင္​းတတ္​သည္​့ မိမိသူ​ေဌးသံုး​ေယာက္​ကို ခ်ီးက်ဴးမိသည္​။ သူ​ေဌးသံုး​ေယာက္​... ထိုအ​ေတြး​ေတြးမိ​ေတာ့ ​ေတြးရင္​းနဲ႔ ျပံဳးမိျပန္​သည္​ သူမ်ား​ေတြအတြက္​ ကုမၸဏီတစ္​ခု သူ​ေဌးတ​ေယာက္​ထံ၌သာ secretary လုပ္​ရ​ေသာ္​လဲ မိမိက​ေတာ့ ႏွစ္​​ေယာက္​ထံမွာ လုပ္​ရသည္​ ၊ ဒါ​ေတာင္​ ​ေနာက္​တ​ေယာက္​မွာ မိမိကို မလိုအပ္​​ေသာသူမို႔၍သာ ​ေတာ္​​ေသးသည္​။ ဇီဇာ​ေၾကာင္​​ေသာ သူ​ေဌး ၊ ​ေစ့စပ္​​ေသခ်ာ​ေသာ သူ​ေဌး ႏွစ္​​ေယာက္​ၾကားထဲ ဗ်ာမ်ား​ေနရကာ သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ထက္​ ကို​ေသာ္​ မွာ ညိွႏိႈင္​း၍လြယ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ပို၍ပင္​ သ​ေဘာက်မိသည္​။ အလုပ္​​ေပၚအခ်ိန္​​ေပးမႈ ့၊ ႀကိဳးစားမႈ ့​ေတြမွာ သံုး​ေယာက္​လံုး မွာ မတိမ္​းမယိမ္​း​ျဖစ္​ၾကကာ ​ေစတနာထားၾကသည္​၊ ​ေလး​ေလးနက္​နက္​ ​ေတြး​ေတြးဆဆ လုပ္​ကိုင္​တက္​ၾကသည္​။ မိမိအား ကိုနႏၵ အလုပ္​မသြင္​း​ေပးစဥ္​ထဲက ကို​ေစ အႀကိဳက္​​ေတြကို ႀကိဳ​ေလ့လာခဲ့သည္​့အတြက္​ ျပႆနာ တစံုတရာ မ႐ွိ အဆင္​​ေျပလွသည္​။ ကို​ေသာ္​ မွာလဲ ကားရံုတြင္​သာ ဦးစီးၿပီး တခါတ​ေလ လိုအပ္​​ေသာစာရင္​းကိစၥမ်ား ႐ွိခ်ိန္​သာ ရံုးမွာ ​ေတြ႔ရတတ္​ၿပီး မိမိအကူအညီသိပ္​မလိုအပ္​လွ​ေပ။
အနည္​းငယ္​ စိတ္​ညစ္​ရသည္​မွာ​ေတာ့ ​ေနာက္​ဆံုး​ေရာက္​သည္​့ ႐ွယ္​ယာ႐ွင္သူ​​ေဌး ျဖစ္​​ေနရကာ မိမိမွာ ယခုဆိုလွ်င္​
ကို​ေစ့ နားအလုပ္​လုပ္​ရသည္​ထက္​ သူမထံ၌သာ အလုပ္​မ်ား​ေနရသည္​။ သူမထံ​ေရာက္​႐ွိသမွ်​ေသာ စာရင္​းမ်ား ၊လုပ္​ငန္​းမ်ားမွာ တခါထဲႏွင္​့ ပါမစ္​ ဘယ္​​ေတာ့မွမက်တတ္​။ ထပ္​စစ္​ၿပီးရင္​းစစ္​သည္​ မည္​မွ်ပင္​ မွန္​ကန္​​ေအာင္​လုပ္​​ေနပါ​ေသာ္​လဲ သူမမွာ မိမိအမွားကို ႐ွာ​ေတြ႔သည္​။ တစံုတရာ​ေျပာဆိုျခင္​းမ႐ွိ​ေသာ္​လဲ ရီ​ေမာျပံဳးရႊင္​စြာ ျပဳမူတတ္​သူလဲမဟုတ္​​ေခ်။သို႔​ေသာ္​... ထိုသို႔​ေသာ သူမ ၊ သူမ နားမွာ စိတ္​ညစ္​​ေနရပါ​ေသာ္​လဲ...