My Step Brothers and I

⋆ C H A P T E R 13 ⋆

Chapter 13: Operation

XYRIELLE

Ng imulat ko ang mata ko ay liwanag ang una kong nakita... Kinurap-kurap ko pa ang mga mata ko pero puro puti parin ang nakikita ko.

Patay na ba ako?

Kukunin na ba ako ni Lord?

Wag naman sana! Ayoko pa mamatay!

"Gising ka na pala."

Hala. Sino yun?

Lord, ikaw ba yan?

Wag mo muna ako kunin Lord. Gusto ko pang mabuhay!

"Xyrielle."

Shet Lord. Wag muna!!

Lordddd. Plea--

"Xyrielle!"

"Lord wag!!!"

Sigaw ko ng makita si Mommy. Si Mommy lang pala yung natawag sa akin. Akala ko pa naman kukunin na talaga ako ni Lord. Jusko.

Mommy- Okay ka lang ba?

Xyrielle- Sa tingin mo?

Mommy- Sa tingin ko, kailangan mo munang mag-stay dito sa ospital ng ilang linggo.

Xyrielle- Hah, bakit?!

Mommy- Mashado ka daw nasstress, Xyrielle. Lumalala lalo ang sakit mo.

Xyrielle- Ano naman sakit ko? Ubo? Sipon? Lagnat? Dengue? Cancer?!

Mommy- Xyrielle!

Xyrielle- Ito naman eh. Nagbibiro lang. Seryoso ka mashado!

Mommy- Ikaw ang kailangan mag-seryoso dito! Umayos ka nga!

Xyrielle- Ano ba kasi yun?

Mommy- Yung amnesia mo. Sabi ay temporary lang daw iyan diba. Pero hanggang ngayon ay hindi pa ito nawawala. Halos tatlong taon nang hindi bumabalik ang ala-ala mo!

Xyrielle- Tapos?

Mommy- Sabi ng doktor mo ay baka kailangan kang operahan. May mga virus daw na humalo sa dugo mo na nagpapahina ng utak mo kaya hindi bumabalik ang ala-ala mo.

Xyrielle- So, magpapa-opera ako?

Mommy- Oo. Next week ang schedule mo.

Xyrielle- Kaya ba nanghihina ako?

Mommy- Oo. Tsaka dapat iwas stress ka muna hanggang sa maoperahan ka.

Xyrielle- Okay.

Hindi naman ako natatakot magpa-opera pero kasi natatakot ako dahil baka hindi maging succesful ang operation. Ayoko pang mamatay noh. Marami pa akong dapat abutin sa buhay ko. Gusto ko pa maikasal, magkapamilya, matapos sa pag-aaral, matupad ang pangarap kong makitang masaya si Mommy. Kahit ayun lang.

NARRATOR

Nanatili ang limang lalaki sa bahay nila na kasalukuyan ngayong nakikinig sa nanay nila na sinasabihan sila tungkol sa kondisyon ngayon ni Xyrielle. Pare-parehas lang din silang gulat sa nalaman nila.

Drew- Magiging okay naman siya pagkatapos diba?

Mommy- Syempre. Ipagdasal niyo nalang na gumaling at bumalik ang ala-ala niya. May amnesia kasi siya at sabi na temporary lang yun pero hanggang ngayon ay wala parin. Tatlong taon na din kaming naghihintay. Sabi rin na may humalong virus sa dugo niya na nagpapahina ng utak niya kaya di niya mabalik ang ala-ala niya.

Clyde- I think we want this Xyrielle. Parang hindi naman niya kailangan ng opera. She looks pretty well.

Liam- What? No, I don't. I want her to get well and remember all her past.

Mommy- I know it's hard for you Clyde. I know you want to keep this new her. Pero, para sa ikakabuti niya to. Suportahan mo nalang siya.

Kyro- Dapat pala hindi ko na siya pinalabas kahapon. Di siguro to mangyayari kung di ko siya nilabas. Dapat pinagpahinga ko nalang siya.

Mommy- Wala kang ginawang masama, Kyro. Ginawa mo ang dapat mong gawin. Mabuti nga at mapagod siya kundi lalala ang sakit niya.

Nate- When is the operation?

Mommy- Next week.

Nate- Isn't too fast?

Mommy- Tama lang yung oras na yun para sakanya.

Liam- May iba pa ba kaming magagawa?

Mommy- Make her happy before her operation. Dapat isang pamilya tayong andoon araw-araw bago ang operation.

Clyde- Di ko kayang makita uli siya sa ospital.

Mommy- Clyde, let's talk please.

Parehas silang tumayo sa inuupuan nila at lumabas muna ng bahay upang magusap ng masinsinan.

Mommy- Clyde, alam kong nahihirapan ka. Di ko rin aakalain na ganito ang mangyayari.

Clyde- It sucks to know that she'll remember me. Maaalala na niya na yung nangyari sa amin noon.

Mommy- Look, Clyde. Hayaan nalang muna natin na pagalingin si Xyrielle.

Clyde- She'll hate me when she remembers who I am.

Mommy- Let's not talk about past. We're in the present, Clyde. We never know, malay mo patawarin ka din niya.

Clyde- Yeah, maybe or maybe not. I hate this. I'll miss her so much.

Mommy- We'll miss this Xyrielle, I know that. Siya pa din naman yan, matatandaan niya lang kung ano ang past niya at kung sino talaga siya.

Clyde- Would she ever forgive me?

Sa mapait na nakaraan nilang dalawa, ang nakatatak sa isipan ni Clyde na hinding hindi siya mapapatawad ng dalaga. Matapos ang aksidenteng nangyare, alam niyang mas gugustuhin nalang ng dalaga na hindi siya maalala.

Mommy- Kilala mo naman si Xyrielle, napaka-bait niyang batang yan. Sigurado akong mapapatawad ka din niya.

Clyde- After all of the things I did to her, I really hope she can forgive me.

Nagyakapan muna silang dalawa bago pumasok ulit sa loob ng bahay.

Mommy- Well, boys, see you tomorrow. Maaga tayo pupunta sa ospital. Matulog na kayo ha. Goodnight.

➳