Angel

25. Gevallen

De wind suist langs mijn oren. Mijn haren wapperen door de grote snelheid waarmee ik naar beneden val. Ik kijk naar beneden en zie hoe de grond steeds dichterbij komt. Dan sluit ik mijn ogen.

Het is voorbij...

-------------------------------------

Tranen stromen over mijn wangen als ik toekijk toe Angel op de grond valt. Ik wilde haar straffen, maar niet zo. Ik heb het nooit zo gewild. Snel laat ik de helikopter dalen en landt vlak naast Angel op de grond. Meteen daarna klim ik de helikopter uit en ren naar haar toe.

"ANGEL!!! ANGEL GAAT HET?!?"

Geen antwoord. Dan grijp ik mijn mobiel en type het alarmnummer in.

"Ik heb een ambulance nodig! NU!"

Daarna kniel ik naast Angel neer en grijp haar pols. Heel zwakjes voel ik Angels hartslag. Ik zucht opgelucht.

"Je leeft nog..."

Snikkend laat ik mijn schouders hangen.

"Gelukkig..."

-------------------------------------

"En?"

vragend kijk ik de ziekenhuismedewerker aan, die druk bezig is met noteren van gegevens in zijn notitieblok. Nadat ik het alarmnummer had gebeld zijn ze Angel meteen komen ophalen met een ambulance. Nu ligt ze nog steeds buiten bewustzijn in het ziekenhuisbed.

"Het komt goed. ze zal spoedig weer bijkomen. Ze heeft een dubbele botbreuk in haar linkerarm en heeft een hoofdwond. Ze heeft buitengewoon veel geluk gehad."

Ik knik.

"Bedankt voor uw hulp."

Wanneer de medewerker de kamer verlaat ga ik op de stoel zitten naast Angels bed. Ik kijk naar de hartmonitor waar ze voor de zekerheid nog aan verbonden is en zucht diep. Hoe kon ik dit laten gebeuren? Ik had het toestel beter moeten laten controleren... Ik schrik op uit mijn gedachtes wanneer Angel naast mij een onverwachte beweging maakt. Ik sta op, zodat ik beter zicht heb op elke beweging die ze maakt. Ze mag mijn vader dan wel vermoord hebben, maar ze is nu mijn verantwoordelijkheid. Ik mag mijn persoonlijke gevoelens niet gaan vermengen met mijn werk.

Angel kreunt zachtjes en knippert met haar ogen. Ik zie hoe ze ze voorzichtig opent en verward in het rond kijkt. Mijn ogen worden groot en ik lach.

"Angel! Je bent wakker!"

Verbaasd kijkt ze naar me en ze houdt haar hoofd schuin. Ik zie dat ze aan het nadenken is, maar dan kijkt ze me vragend aan.

"Wie is Angel?"