Angel

42. Afhandelen

Youri's P.O.V

Twijfelend kijk ik naar Jody, die naast me geblindoekt in de auto zit. Ga ik dit echt doen? Ga ik haar hier gewoon vermoorden? Jody heeft sinds ze de auto in is gestapt niks meer gezegd. Geen 'Angel', geen 'waar gaan we heen?'. Het maakt Jody allemaal niks meer uit. Zij wil alleen maar naar Angel. Ik moet ervoor zorgen dat ze nooit meer aan haar denkt. En de enige manier op dat voor elkaar te krijgen... Ik stop langs de weg, en leidt Jody het bis in.

Ik moet dit snel afhandelen...

Jody's P.O.V.

Ik voel dat Youri eindelijk mijn blinddoek afdoet. Wat gebeurd er? Waar ben ik? Volledig in de war kijk ik om me heen. Dan kijk ik Youri vragend aan. Ik ben mijn stem gisyeravond verloren, dus ik ben niet in staat om te praten. Youri beantwoord mijn blik niet, maar kijkt ongemakkelijk weg. Ik merk dat er iets mis is wanneer ik zie dat zijn handen trillen. Dan begint hij met een beverige stem te praten.

"Het spijt me Jody"

Dan ritst hij zijn tas langzaam open. Overal in mijn hoofd beginnen alarmbelletjes te rinkelen. Met een zacht zielig stemmetje kan ik een woord uitbrengen.

"Y-Youri..."

Youri draait zich met een snelle beweging om, een mes in zijn hand. Meteen spring ik op, klaar om weg te rennen, Maar Youri houdt me tegen. 

"JODY IK DOE DIT VOOR JOU!!!"

Verbaasd blijf ik staan. Wat?

"Ik doe dit voor jou Jody..."

Dan begint hij zachtjes te snikken. Hij valt op de grond en laat zijn mes vallen. Stomverbaasd kijk ik naar hem.

"Angel... Je moet haar vergeten!"

Ik schrik op bij het horen van haar naam. Angel... Dan schrik ik nog meer wanneer ik realiseer dat ik sinds dat ik de auto in ben gestapt, al niet meer aan haar heb gedacht.

"Angel is niet goed voor jou! En de enige manier om jullie te scheiden was... Was..."

Dan valt Youri stil en kijkt naar de grond.

"Ga"

Verbaasd kijk ik Youri aan. Wat? Eerst wil hij me vermoorden en dan laat hij me gaan?

"GA JODY!!!"

Ik schrik wanneer hij plotseling zijn stem verheft.

"Voor ik me bedenk..."

Aarzelend neem ik een paar stappen achteruit. Dan draai ik me om en ren weg. Ik kijk nog een keer om en krijg bijna spijt. Op de grond zit Youri, als een gebroken man. Met tranen in mijn ogen ren ik verder.

"Vaarwel, Youri..."