Angel

30. Mijn gebied

Ik zet de televisie aan voor mijn favoriete progamma: Het journaal. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen om te kijken naar alle ellende in de wereld. Ik lach en concentreer me dan op het scherm. Ik zucht als de man begint te praten over verkiezingen. Toch niet zoveel moord en doodslag als ik had gehoopt... Net wanneer ik op wil staan om de televisie uit te duwen, trekt de man op het beeld mijn aandacht.

"Afgelopen avond zijn er weer twee lijken gevonden. Het is bevestigd dat ze vermoord zijn en er geen sprake is van zelfmoord. Beide personen zijn ernstig verminkt en de lijken zijn amper herkenbaar. Opmerkelijk is dat beide lichamen het hart missen. De lichamen zijn geindentificeerd als Demi de Boer en Luuk van de Wiel."

In het beeld verschijnt een foto van Demi en Luuk voor het ongeluk. Ik sta geschrokken op van mijn stoel en die klettert achter mij op de grond.

"Z-zij wonen in mijn oude straat!"

o-of woonDEN... Dan herstel ik mezelf. Dat is MIJN gebied! Ik ontbloot mijn tanden en grom. Wie zou het durven om im MIJN gebied te komen en MIJN plezier beleven. Ik staar woedend naar het beeldscherm, hopend op een antwoord.

Helaas is het enige wat ik krijg een 'goedeavond' van de presentator, en vervolgens een of andere romantische soapserie. Nijdig klik ik de televisie uit.

Tijd voor een comeback...

------------------------------------

"Jody! heb je het gehoord!"

Ik knik. Tuurlijk heb ik het gehoord. "Er wordt gezegd dat Angel weer bezig is."

Maar dat kan toch niet? Ik heb Angel hier. Ik houd haar 24 uur per dag constant in de gaten. Ze is de deur niet uitgeweest. Ik grom.

Verdomme Angel...