Angel

49. Herenigd

Angel~

Nog een enkele seconde blijf ik als bevroren staan. Dan duik ik terug de hoek om, zodat ik onopgemerkt blijf. Aiden?!? Wat doet Aiden hier?!? Aiden hoort thuis te zijn samen met... Ik kijk naar Kiezel. Samen met hem... Wanneer ik naar Aiden toe wil lopen om te vragen wat hij hier doet, houdt iets me tegen. Er klopt iets niet. Ik kijk weer naar Kiezel. Tot mijn grote verbazing is hij niet opgewekt om Aiden te zien, maar staat zachtjes te grommen. Voorzichtig kijk ik om het hoekje. Aiden staat zoekend om zich heen te kijken. Een duistere aura omringt hem. Het is Aiden maar... Mijn gedachten worden doorbroken wanneer zijn twee ogen me ondoordringbaar aanstaren. Het linkeroog was dat van Aiden. Blauw en onschuldig, maar vol angst. Het rechteroog was vol haat. Een knalrood oog vol wrok en woede. Terwijl het ijsblauwe oog me smekend aankeek, keek het vuurrode oog me vol genoegen aan. Een kwaadaardige glimlach glijd over Aiden's gezicht. Ik slik wanneer ik de lach herken. Nee... Nee! Dat kan niet waar zijn...

"Heb je me gemisssst, Angel?"

Youri~

Nadat ik Jody had laten gaan had ik onderzoek gedaan naar Angel. Het enige wat ik over haar vond was dat ze een gruwelijke moordenaares is. Harteloos, geen genade. Maar waarom zag Jody haar als vriendin? Ik had ook informatie opgezocht over Jody, maar over haar viel niks te vinden. Angel bleef ik volgen. Iedere moord werd in kaart gebracht, en zo kwam ik erachter dat ze langzaam naar het noorden trok. Het heeft niks met mij te maken, maar toch ben ik nu hier. En bij toeval, getuige van een nieuwe moord. Een vrouw had een gruwelijk verminkte man gevonden langs de kant van de rivier. Toen ik de kant afliep, kwam ik Jody's jas tegen. Ook aangespoeld. Meteen was ik naar de overkant gegaan, en nu sta ik hier. Bovenaan een heuvel, met een dorp aan de voet.

Daar moet Angel wel zijn...