27. Vrienden

1.1K 42 9
                                    

"Hier."

Ik houd mijn hoofd schuin en kijk Jody vragend aan. Ze houdt een papier voor mijn neus.

"Wat is dit?"

Ik pak het aan en blader het door. Ik kan mijn lach bijna niet inhouden als ik zie wat er staat.

"Ben ik een kleuterjuf?"

Jody schudt haar hoofd.

"Een kleuterjuf ASSISTENTE. Je loopt stage."

Wiens idee was het om de psychopaat bij de kleuters te zetten? Oke het is een psychopaat die niet weet dat ze een psychopaat is (denken ze), maar toch... Ik lees wat er nog meer in het document staat.

Wees, te vondeling gelegd. Geen adoptie, hele leven in weeshuis gewoond.

"Wat is er met mijn ouders gebeurd?"

Jody kijkt naar de grond met een trieste blik.

"Die zijn vermoord."

Ik doe alsof ik opschrik en grijp naar mijn hart.

"Waarom? Door wie?"

Ik zie dat Jody even moet nadenken.

"Ze zijn vermoord door een harteloze moordenaar, die moordt, puur en alleen voor de lol."

Dus zo denkt Jody over mij... Een harteloze moordenaar die moordt puur en alleen voor de lol... Dat kan ik wel waarderen.

"Hoe heet hij?"

-------------------------------------

"Hoe heet hij?"

Ik denk na. Eigenlijk heet hij Angel, eigenlijk is het een zij, EIGENLIJK ben jij het... Dan denk ik terug aan mijn vaders lijk. Hoe er in bloederige letters op de muur stond geschreven.

Demon, stond er...

"Zijn naam is Demon."

Angels ogen worden groot, maar dan gaat ze diep zitten nadenken.

"Demon? Die naam ken ik ergens van..."

O help, wat heb ik gedaan. Snel schud ik mijn hoofd.

"Denk er maar niet aan, je had er erg nare herrineringen aan overgehouden. Ik denk niet dat je die terug wilt."

Als ze aan die naam denkt, denkt ze misschien wel aan Theo, en als ze aan Theo denkt denkt ze misschien wel aan... Ik schud mijn hoofd nogmaals. Ze is alle herrineringen verloren. Alleen de naam Demon zal het niet ineens terugbrengen. Ik zucht.

"Morgen ga je weer aan het werk."

Ik heb expres een beroep met kleuters uitgekozen, aangezien die onschuldig zijn. Misschien neemt ze dat wel over?

"dan al?"

ik knik.

"Je wonden zijn niet zo ernstig dat je niet meer kan werken."

Hoe sneller, hoe beter. Dan draai ik me om om weg te lopen, maar Angel houdt me tegen.

"Ben jij mijn vriendin?"

Verward blijf ik staan.

"V-vriendin?"

Ik heb nog nooit vriendinnen gehad... Ik ben altijd al het nerdje van de klas geweest en op mijn werk is iedereen te druk om vrienden te maken. Ik voel een licht gevoel in mijn buik.

"J-ja natuurlijk zijn we vriendinnen!"

Ik voel me zielsgelukkig. Ik heb een vriendin. Een psychopaat met amnesia die verscheidende moorden heeft gepleegd,

Maar ik heb een vriendin!

AngelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu