Angel

4. Ruzie

Met bloeddorst als drijfveer ren ik door het bos. Mijn ouders zijn toch altijd al nutteloos geweest. een blok aan het been. De gedachte aan hun bloederige dood geeft me een goed gevoel. O de chaos... Ik heb er zo'n zin in... ik zou gewoon bijna gaan huppelen.

Ineens stort ik in.

het ene moment was ik gewoon aan het rennen, het andere lag ik op de grond. ik voel dat het vuur in mij opnieuw ontbrandt. Heftiger dan ooit.

"WAAAAAH!!! ARGH.. NNGG.."

Mijn lichaam wordt opnieuw overgenomen. maar dit keer...

Heeft het mij niet meer nodig.

tranen springen in mijn ogen als ik realiseer dat dit waarschijnlijk mijn einde is.

"NEE!! LAA... LAAT M-M-ME GAAN!!!"

Angel... Ik laat je gaan...

Ik verstijf wanneer ik Demon's stem door de lucht hoor snijden. Het klinkt zo... zo onmenselijk...

Dit lichaam issss voor mij...

"NEE!!!"

Ik schreeuw het uit van de pijn. Ik zal niet opgeven!

Angel... geef het op...

"DEMON!!! WAAROM!!!"

even wordt de marteling doorbroken. Het vuur verdwijnt uit mijn lichaam en alles wordt zwart.

Waarom?...

Een duistere lach vult de duisternis en ik open mijn ogen.

"D-D-DEMON!..."

Met tranen in mijn ogen rijk ik mijn hand uit naar de duistere gestalte die zojuist uit mijn lichaam is ontsnapt.

Angel...

De schaduw kronkelt om mij heen en kijk me aan met bloedrode met chaos gevulde ogen.

Je bent besssssst interessssant...

even kijk ik Demon verbaasd aan.

Voor een tweepoot...

Tranen stromen langs mijn wangen.

"DEMON!!!

BLIJF BIJ MIJ!!

SAMEN...

WIJ... WE HOREN BIJ ELKAAR!

MET ZIJN TWEEEN KUNNEN WE ALLES AAN!

ASJEBLIEFT DEMON...

asjeblieft..."

Arrogante tweepoot....

Demon glijd naar achteren en laat een spoor van verderf achter. Overal waar hij staat verdorren de bloemen, en het gras verbrand.

Dacht je nou werkelijk....

Dat ik iets aan jou heb?

"Demon..."

snikkend zak ik op de grond.

"Jij bent het enige goede wat mij ooit is overkomen...

asjeblieft...

blijf toch..."

Demon slaat zijn hoofd achterover en slaakt een onmenselijk klinkende gorgelende lach.

Het enige goede???

Een demoon die je lichaam overneemt, moorden pleegt en op het punt staat je te vermoorden?

En dat isss goed?

langzaam sta ik op.

"ja"

ik veeg het vuil van mijn knieen en loop naar Demon toe.

"Zonder jou...

Ik was nooit compleet.

Toen kwam jij, en ... tja...

Voelde ik me compleet!

Ik wil Angel niet meer zijn!…

ik kijk Demon diep in zijn ogen

"LAAT ONS SAMEN DEMON ZIJN!"

Ik wist dat tweepoten nergensss goed voor waren...

"Demon...

Nee..."

Maar goed dat jouw ziel in ieder geval goed ssssmaakt...

"NEE!!!"

Snel sta ik op. ik MOET hier weg. Demon gaat me vermoorden! Hij wil mijn... mijn ZIEL!!!

Dat was het moment dat ik begon te rennen.

Ik heb niet meer omgekeken, en ben blijven rennen.

Wat jammer Angel...

Ik dacht nog wel dat je een makkelijke prooi wassss...