56. Afhandelen

464 24 7
                                    

Angel~
Jody keek dwars door me heen. Het was niet hetzelfde als wanneer Demon Aiden had overgenomen. Toen waren ze er allebei geweest. Samen opgesloten in hetzelfde lichaam. Maar nu... Ze waren er geen van beiden. Jody niet. Demon niet. Alleen het lichaam van Jody was er. Een leeg omhulsel zonder ziel. Weifelend stond ik op. Nog steeds moeilijk lopend en buiten adem strompelde ik achteruit, weg van Jody's lichaam, geen seconde mijn ogen afwendend. Wanneer ik ongeveer tien meter van ze verwijderd was, draaide ik me om en rende zo hard ik kon weg.  Nouja, rennen... Het geluid van schoenen die op glas lopen maakte dat ik me omdraaide. Het steegje was leeg, er was niets te zien. Ik draaide me weer terug. Twee handen grepen me bij mijn keel. De lege ogen van Jody's lichaam keken me kil aan. Ze opende haar mond maar zei niets. Voor enkele tellen bleef ik in haar ogen staren, bijna gehypnotiseerd door de leegte in haar ogen.

Sterf.
Het is genoeg geweest
Het is tijd dat ik het afhandel.

Het was Demon's stem, maar hij weerklonk in mijn hoofd. Alsof hij mijn gedachten was binnengedrongen. Ze klonken kalm, ze daagden me niet uit. Toen tilde Jody's lichaam me op. Haar duimen op mijn keel.

Jouw tijd is voorbij.
Net zoals de mijne.

De duimen duwden mijn luchtpijp dicht, waardoor het onmogelijk werd om nog te ademen. Wanhopig probeerde ik me los te halen uit Jody's fatale greep. Het enig resultaat wat ik daarmee behaalde was bloedende vingers. Die van mij, en die van Jody's lichaam. Maar hoe ik mijn best ook deed,

dit keer zou ik er niet meer onderuit komen.

Ik liet mijn armen langs mijn lichaam vallen. Ik had gewoon de kracht niet meer. Mijn ogen werden zwaar. Ze openhouden was onmogelijk. Langzaam vielen ze dicht. Dit was het dan. Mam, Theo, het overbuurjongetje, Bob, Saskia...iedereen die mij heeft dwarsgezeten. Iedereen die waarvan ik deze wereld heb verlost. Zal ik ze opnieuw zien in de hemel? Zou ik opnieuw mogen beginnen in het hiernamaals? Of ga ik naar de hel? Ik voel mijn laatste vonkje energie verdwijnen.

Wie weet wordt ik wel net als Demon. Eenzaam. Alleen. Eeuwig zoekend naar een lichaam dat me terug kan brengen naar de levenden. Met mijn laatste sprankje energie glimlach ik. Dat erger dan de hel.

Vaarwel Angel.
Nee Demon.

Tot ziens. Zie je in de hel.


Ik zal op je wachten.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: May 05, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

AngelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu