GHOST KO PO!

CHAPTER 2: THE NERD

K R I I I I N N N G G !!!

"Okay. Class dismiss. Don't forget your homework. "

Pagkasabi nun ay lumabas na ang teacher namin sa Math.

Bahagya akong nag-unat. Ayos! Lunchtime na.

Medyo gutom na ako. Nakakagutom talagang mag-solve ng mga math problems.

Ay! Oo nga pala. Nakalimutan kong magpakilala sa inyo.

Ehem...ehem... Ako nga pala si Kinley Villanueva. 16 years old. Grade 10 student dito sa SANTA TERESA PRIVATE SCHOOL.

Ow. One thing. Isa nga pala ako sa mga estudyanteng matalino ngunit pinagkaitan ng malinaw na mga mata. Kaya nagsusuot ng eyeglasses.

Opo. Tama po kayo. Isa akong nerd. Pero beautiful nerd ako ha. Sabi nga ng mga kaibigan ko, kung wala nga lang daw akong salamin sa mata eh isa ako sa mga magagandang babae dito sa school na ito.

O siguro sinasabi lang nila iyon dahil kaibigan ko sila at gusto nilang magpalibre ng zesto choc-0. Tsk.

Speaking of which. Nandito na ang mga damuho. Palapit sa akin.

"Kin-kin! " pagkalapit sa akin ay bineso-beso ako ni Princess.

Si Princess. My first bestfriend dito sa school. Maganda, malambing kaso may pagka-isip bata.

Alam niyo ba ang dahilan kung bakit naging mag bestfriend kami nito?

Dahil po sa napkin.

Hindi po yung napkin na tissue. Yung napkin po, yung ginagamit naming mga babae sa alam niyo na. Kapag may buwanang dalaw o red days.

Opo. Dahil po sa bagay na iyon. Kaya ngayon eh best of friends kaming dalawa ngayon.

Gusto niyong malaman kung bakit?

/ flashback /

( Wow ha? May flashback pang nalalaman ang author nito. Feelingero )

3 years ago....

One day, isang araw.

Lakad-takbo akong pumunta ng comfort room dahil sasabog na ang pantog ko.

Pagpasok ko ng C.R. ay napansin kong walang tao kaya agad akong pumasok sa isa sa mga cubicle na nandun.

Inupo ko ang sarili ko sa trono at doon pinakawalan ang tubig na kanina ko pang tinitiis.

"Hayahay..." Sabi ko pa sabay ngiti na para bang nagtake ako ng shabu.

"W A A A A A A A H H !!! "

"Ay kalabaw! " nagulat ako dahil biglang may umiyak ng malakas mula sa kabilang cubicle.

Pero wala naman akong narinig na may pumasok sa ibang cubicle ah?

Ibig sabihin, kanina pa sa loob yung taong sumigaw o baka naman.......MULTO yon?!

Dahil sa takot ay dali-dali kong tinapos ang ginagawa at saka lumabas ng banyo.

Naghugas ako ng kamay sa sink bago ko inisa-isa ang mga cubicle na nandun.

"M-may t-tao ba d-dyan? " lakas-loob na tanong ko sa sinuman o sa anuman ang sumigaw na'yon.

"Hu....hu....hu...."

May tao nga? O multo? O ano.... Ah ewan. Basta may umiiyak.

"N-nasaan ka? " tanong ko ulit.

"Dito. " nanggagaling sa pinakadulong cubicle yung iyak.