DİLHUN

4.Bölüm Toprak kokusu.

Hayat benim için tam anlamıyla bitmiş gibi hissediyordum. İstemediğim halde mecbur kaldığım bu evlikte kocam olacak adam yani Erkan bana hayatı zindan edecekmiş gibi görünüyor...

1 aydır evliyiz ama ben Erkan'ı doğru düzgün görmüyordum.

Sabah erkenden işe gidiyordu gece 2'de geliyordu.
Hiç bir şekilde bir birimizi görmüyorduk. Hiç bir şekilde bir sofraya berber oturup yemek yemedik. Ben ondan kaçıyor, o benden kaçıyordu.

Peki ya bu evlilik nereye kadar böyle devam eder ki? Aaa pardon bu evlilik sadece 1 yıl devam edecekti unutmuşum... Bir anda gerçek evli olduğumuzu düşünüp dert yanmıştım. 

Bu sabah erken kalkıp bir şeyleri düzene koymak istiyordum.
Tamam 1 yıl boyunca birlikte kalacaksak, bende bu süre boyunca bir aile olarak, bu evin kadını olarak, bu evi ayakta tutacağım ve buna bugün erkenden kahvaltı hazırlayıp birlikte kahvaltı etmekle başlayacağım..

Ne olursa olsun bu evde 1 yıl bir bir birimize katlanmak zorundayız. Bir birimize zehir etmek yerine iyi geçinmeliyiz... Sabah erken kalkıp mutfağa girip kahvaltı hazırlarken bir yandan da börek yapıyordum.

Erkan'ın nasıl börek sevdiğini bilmediğim için her çeşitten yapmıştım... Masayı hazırlayıp börekleri de alıp sofraya koyarken Erkan'da aşağıya iniyordu...

"Günaydın" dediğimde bana kısa bir bakış atıp kafasını varla yok arası kısa bir şekilde salladı...

"Kahvaltı hazır sen geç otur ben çayları doldurayım" dedim

"Kahvaltı yapmayacağım" diye sert bir şekilde konuştu..

"Aç karınla işe gidilmez ama"

"Bana gerçekten karımışsın gibi davranmayı kes" diye bağırdığında bir anda boğazımın kuruduğunu yutkunmakta zorlandığımı hissettim. Oysaki ben ona kötü bir şey yapmadım ki..

Bu neyin nefretti?
Diliyle söylemese bile gözleri bağırarak söylüyordu benden nefret ettiğini... "Ben sadece kahvaltı hazırladım bunun karılıkla bir alakası yok" diye kısık bir sesle konuştum.

"Hazırlama senden böyle bir şey istemedim" deyip bağırıp çıktı evden.

Bu nasıl bir şey böyle ben sadece kahvaltı yapmak istemiştim.
Bu nefret nerden geliyor bu adama? Ben ne yaptım ki benden bu kadar nefret ediyor? Oysa ki bende onun gibi bu evliliğe mecbur bırakılmıştım ve onunla iletişime geçmeme asla izin vermiyordu. 

Dolan gözlerimi bir süre kapatıp akmalarına izin verdim ve daha sonra derin bir nefes alıp sofrayı toplayıp bulaşıkları da makineye verip bahçeye çıkıp oturdum...