Año Luz Aparte... ( Light years apart ) BOOK 1

Capítulo Dos

   

         Naaalimpungatan si Kallyra sa huni ng mga ibon sa paligid, iminulat niya ang isang mata, nasilaw siya sa sinag ng araw na nakalusot sa munting siwang ng mga dahon, kinusot niya ang mata at umupo, kumunot ang kaniyang noo ng mahawi ang mga malalapad na dahong nakapatong sa kaniya, she remembered she fell asleep last night na nakasandal sa puno at hindi nakahiga.

                Then she remember the man she was with last night, iniikot niya ang paningin sa paligid, looking for him, well mukang umalis na ito, mabuti naman dahil hindi niya kailangan ng baggage makakasagabal lamang ito sa kaniya.  

               Now she have to eat, kailangan niyang humanap ng makakain, sigurado namang maraming mapagkukunanan sa rain forest na 'to. Napakamot siya sa braso, looks like her blood became a sweet delicacy for the mosquitos last night, f*cking vampires. Dahil sa pagod ay hindi niya naramdaman.

               Uminat muna siya bago tumayo at pinagpag ang mga dahon at damo sa kaniyang marungis at baduy na kasuotan, she really hate the dress but she will be the talk of the town if she wear her space suit here, mukhang mas sibilisado pa ang mga Indians sa Pocahontas kesa sa mga ito, and of course she was just exaggerating.

               Mukang kailangan na rin niyang maligo. Ang lagkit-lagkit na niya ang lansa pa ng amoy dahil sa mga tilamsik ng dugo sa damit at balat.

               Goodness! She did not sign up for this. Himutok niya, hinawi niya ang makulit na nanlalagkit niyang buhok palayo sa kaniyang maruming pisngi, dinaig pa niya ang mga amasona sa gubat! 

             Naglakad-lakad siya, she can hear the crunched of the dry leaves na naapakan niya, medyo basa naman ang mga dahong nasasagi niya mula sa malalaki at payat na puno maging ang mga matataas na damo, may mumunting patak ng hamog sa mga talutot ng bulaklak na nagkalat sa paligid, wild flowers in different sizes and different colors.

              Maging ang mga devil vines ay mukhang malulusog, she can also smell the fresh woods, the strong fragrance of the wild flowers and the rain forest itself, the place is astonishing subalit wala siyang panahon na magmasid at humanga sa paligid, she needs food kung hindi ay magiging baliw na amasona ang kalalabasan niya.

             Nakarinig siya ng kaluskos sa direksyong tinatahak niya, and she suddenly became alert, agad naghanap ang kaniyang mata ng maaring gamiting pangdepensa, it could be wild animals, or the freaking stupid soldiers! Pero sino at ano pa man ang makakaharap niya ay kaawa-awa dahil ang gutom na Kallyra ay walang inuurungan.

             Handa na siya ng unti-unting nahawi ang mga dahong limang dipa ang layo sa kanya, humigpit ang hawak niya sa hawak na matigas na sangang kahoy.

            "Binibini!" kumunot ang kaniyang noo, kung ganoon ay hindi pa pala umaalis ang lalaking ito, kailangan na niya itong itaboy, but not before she eat all the foods he is holding right now nakasilid iyon sa sumbrerong suot nito kahapon, kulang na lang ay maglaway siya. She could kiss him again, she excitedly run towards him, napaatras ang isa nitong paa sa gulat.

              "You are heaven sent!" tuwang-tuwang wika niya at inagaw ang mga prutas na hawak nito, hinog na mangga, star apple, saging na maiiksi at saging na mahahaba, how the hell did he get this, well hindi na niya sasayangin ang IQ points sa pag-iisip tungkol doon, she gave him a quick smack on the lips to express her gratefullness.

               Agad umakyat ang dugo sa mukha nito, pulang-pula maging ang tenga, mas mapusyaw ang kulay ng balat kumpara sa mga karaniwang Pilipino dahil may spanish blood kaya halatang-halata ang pamumula, a blushing macho man, she smirks.