Año Luz Aparte... ( Light years apart ) BOOK 1

Capitulo Decinueve

   
     
          After that night Kallyra went home and was greeted by the happy couple and asked her about her stay in Laguna. Marami siyang kinuwento but of course all of them are lies, hindi niya maaring ikwento ang operasyong ginawa nila nitong mga nakaraang araw.

        She looked around the house after two hours of talking with them. She even went upstairs but failed no one was there so she went downstairs and go to the garden. Wala din doon ang hinahanap.

        Hindi kaya nasa burol?. tanong niya sa isip. Nahihiya siyang magtanong sa mag-asawa at baka kung anong isipin. Well, bakit nga naman niya hinahanap ang lalaking yun.

       After realizing what she has been doing she suddenly felt lost and undecided. Nagyon ay napako siya sa kinatatayuan.

       She almost jump in shock when she felt an arms grab her waist from the back and locked her in an embrace. A familliar woody and spicy sent assaulted her nose. Bago siya makapagprotesta ay naramdaman niya ang ulo nitong sumandal aa kaniyang balikat, she can  feel his warm breath touch the side of her neck and it almost made her shiver.

       "Bakit ngayon ka lang." mahina lang yun pero dahil malapit sa kaniyang tenga ay malinaw niyang narinig. Ang inaasahan niya ay magsusungit na naman ito tulad ng dati kaya hindi siya niya alam ang magiging reaksyon.

        His sweet gesture made her immobile. She sighed, she admit that something really change inside her and there was no way to change it back. Nagdesisyon na lamang siyang wag na lang iyong pagtuunan ng pansin at hayaan na lamang kumilos ng natural.

       "Kamusta ang sugat mo?"

       "Hmmm..?

       "Masakit pa ba?" naramdaman niya ang pagtango nito na parang bata.

       Hindi niya mapigilan ang pagngiti. "Hindi ka ba natatakot makita ng iyong ama at ina sa ganitong ayos?" hindi ito umimik. "Lucas?"

        "Hmmm....?"

        "You have to get off me now before somebody can see us." she warned.

        "Hmmm." he moved his head again but did not answer.

        She rolled her eyes and tried to removed his arms but it was futile. Mas lalo lamang nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa kaniya. Kumunot ang kaniyang noo at tinapik ito sa braso.

        "Hoy, Lucas. Masyado ka atang agresibo, hindi ka dapat nangyayakap ng babaeng hindi mo naman kasintahan o asawa." sita niya dito.

       "Hmmm..." sumuksok pang lalo ang ulo nito sa kaniyang leeg at hindi pinansin ang kaniyang sinabi. She growled in annoyance, kung hindi lang dahil sa sugat nito ay kanina niya pa ito pinalipad. "Sumasakit ang puso ko sa tuwing hindi kita nakikita Lyra, bakit palagi kang nawawala at ang tagal mo pang makabalik?" he grumbled.

         Muli na naman siyang natigilan at matagal na hindi nakasagot. "I was not planning to stay anyway so don't bother waiting  for me again next time when I'm gone." gusto niyang sabihin subalit nanatiling tikom ang kaniyang bibig.

       Umangat ang ulo nito ng maramdaman ang hindi niya pag-imik. "Lyra?" sinubukan niyang tanggalin ang mga brasong nakayakap sa kaniya at hinayaan naman na siya nito.

       "Pupunta ako ng burol, sasama ka?" nakangiting anyaya niya dito ng humarap siya. May pagdududa siya nitong pinagmasdan at tila may binabasa sa kaniyang mga mata.

       She watched him raised his hand to touch the side of her lips that made her stiffened. "Kahit saan basta kasama ka." then he smiled back at her, the kind of smile that almost took her breath away.