Sapık!.

●Su Güreşi.

Okumanız için bu şarkı tavsiyemdir:

Gözlerimi telefonumun çalan melodisiyle açtım. Bir dakika... Neredeydim ben? En son gökyüzünü izliyorduk. Bir yıldız kaymıştı... Sonra... Sonra her şey bulanıktı.

Bir dakika... Öhm. Biz hala çatıdaydık. Dizlerimdeki ağırlık... Durukan başını bacaklarıma koymuştu! Sanırım uyuyordu. Bacağımda işi neydi? Hoşt, yavaş gel ulan!

Telefonumun hala çaldığını fark edince sessiz bir küfür savurup elime aldım. Saat 4.10'du. Buraya en son gece yarısı geldiğimi hatırlıyorum. Aslında pek sorun teşkil etmezdi çünkü burada 6 saat kalıp annemi çıldırttığım zamanlar olmuştu.

Yine de annemin arayışına cevap verdim.

"Alo, annecim?"

"Kız sen ne yapıyorsun hala çatıda?!" O kadar bağırıyordu ki, telefonu 2-3 cm kulağımdan uzaklaştırmak zorunda kalmıştım.

"Yıldızları izliyorum anne."

"Bak beni delirtme yıldız yaparım seni ha! Çabuk eve gel. Senin yüzünden bu saate kadar uyumadım."

Anne yüreği be... Gülümsedim.

"Tamam sultanım, geliyorum."

Telefonu yüzüme kapattı. Derin bir soluk alıp ekrana baktım. 15 cevapsız arama vardı. 10 tanesi annemden, 5'i Güneş'ten. Ah bir de 20 mesaj... Hepsi Güneş'tendi.

Sırıtıp şu anki duruma döndüm. Ah, evet... Durukan. Başı dizimde.

Dudağımı ısırarak hafifçe hareket ettirdim bacaklarımı. "Durukan?"

"Efendim?"

"Uyuyor musun?"

"Uyumuyorum."

"Öyleyse başın neden dizlerimde?"

Bunu söylememle birlikte ışık hızında kaldırdı başını. Saçları dağılmış ve yüzüne hafifçe uyku mahmurluğu çökmüştü.

"Dizlerine yattığımın bile farkında değilim. Yeni uyandım."

Demek bundan dolayı yanağının sol kısmına pantolonumun deseni çıkmıştı. Sırıttım.

"Neye sırıtıyorsun?"

Sırıttım.

"Ne? Yüzümde bir şey mi var?" Eliyle yüzüne dokundu. Sırıtmaya devam ettim. "Ne var yüzümde?"

"Pantolonumun deseni yüzüne çıkmış."

"Ha... Bence bir şey sandım."

"Siz erkekler güzelliğe önem vermez misiniz? Çok güzelsin (!)" dedim alayla.

"Eyvallah da... Zaten biliyorum. Çok güzelim. Doğuştan yakışıklıyım. Ne yaparsam yapayım yine de yakışıklı oluyorum. Ne yaparsın işte genetik."

Kahkaha attım. "Egon her yeri kapladı. Oksijen yok, boğuluyorum."

"Pardon abla."

"Ne? Abla mı? Ciddi misin?"

"Şaka yapmıştım."

"Şaka yapmadın, resmen hakaret ettin. Çok mu yaşlı gösteriyorum?" Paniğe kapılarak yüz hatlarıma dokundum.

Bu arada, o da sırıttı. "Şaka yaptım dedim Aylin, saçma saçma konuşma. Neyse... Saat kaç?"

Ekrana hızlıca göz gezdirdim. "4.13, eve gitmem gerek. Annem aradı."