Nereden başlayabilirim... Tamam başlıyorum. Öncelikle size binlerce defa teşekkür ediyorum. Bunca zaman beni bırakmadığınız için, hep yanımda olduğunuz için. Koskoca 61 bölüm. Şu an bu yazıyı okuyorsanız, siz gerçek bir sapıkatörsünüz demektir bu. Çok sevindim, çok üzüldüm. Hakaret yedim. Hikayemize ergence denildi. Ben bunlara ağlamadım. Çünkü, onlar öyle dedikçe benim yazma şevkim artıyordu. İlk bölümleri düzeltmeye başladım, şu an hala düzeltme aşaması devam ediyor. Korudunuz, kolladınız. Korudum, kolladım. Ne yapacağımı bilemedim, yeni bölüm için günlerce beklettim. Yine de sabrettiniz. Sizin hakkettiğiniz sonu sundum ben sizlere. Mutlu olun istedim. Yüzümü güldürdüğünüz için, yüzünüz gülsün.
Sapık benim ilkim. İlkimsiniz, ilklerimsiniz. Wattpad'i kendimi geliştirebilmek için açmıştım. Umarım bir gün, o dereceye gelirim ve yıllar sonra kitabım basılır. Ve o gün, hepinize imza atabilirim. Size bir şey söyleyeyim mi? Biz farklı bir aileyiz. Tüm ailelerden farklıyız. Bizim ailemizde, siz varsınız. ve neredeyse hepinizden küçük, ya da birkaçınızla yaşıt ben. Sizin yazarınız, ailenin komutanı diyebilirim acıcık saçma gelse de, bir küçüğünüz. Bana saygılısınız. Bunu biliyorum, öyle olmalısınız... Şimdiden yb yazsana bücür falan derdiniz -sırıtışlar, sırıtışlar- Ama siz öyle yapmadınız. Ben belki küçüğüm ama, 1M kitlenin olduğu bir kitabı yazıyorum. Böylece size bir mesaj vermek isterim... Sadece inanın. Yaş denen o ön yargıyı silin kafanızdan. Yazmak kutsaldır. Akılla ölçüşemez bir şey bu. Yok o 20 yaşında çok güzel yazar, bu 10 yaşında hiçbir şey yazamaz... Yok öyle bir şey. Sadece kendinize güvenin. Hiç kolay değil. Ama başaracaksınız. Yaşı küçük olanlara ya da kendine yazma konusunda güvenemeyenlere sözümdür bu. Hemen güzel yazmaya başlamayacaksınız elbette, çok zaman alacak. Ama olacak.
Yazımın sonlarına geliyorum yavaş yavaş... Bir şeye açıklık getireyim. Özel bölümler olacak. Ama özel bölümler yeni bölümler gibi değildir arkadaşlar. Haftada bir kez gelmez. Arada zamanlar olmalı. Adı gibi özel günlerde gelir, yazmak istendiğinde gelir. Bayrama bir özel bölüm yazmak istiyorum, son günlerine falan. Ama bu küçücük bir ihtimal. Ne zaman gelir hiç bilmiyorum. Hiç ummadığınız bir anda gelen bildirimi görebilirsiniz mesela. O yüzden lütfen bunu sormayın.
Aylin, Durukan, Güneş, Kerem sizi bırakmadı aslında. Dönüp arkanıza bakarsanız, orada deliler gibi aşık bir Durukan, şapşik bir Aylin, halay canavarı bir Kerem, yol gösterici bir Güneş bulacaksınız. Sonra gülümseyeceksiniz, en mutlu anlarınızda bu kitabı hatırlayacaksınız.
Size söz veriyorum, başta sizin için, sonra kendim, yazmayı asla bırakmayacağım. Hep yeni hikayeler yayınlayacağım, siz de takip etmeyi unutmayın. Bu hikayeyi ve beni takipten çıkarmayın, böylece hem siz mutlu olursunuz, sizinle birlikte ben. Şu an diğer hikayem Teyze'yi okuyabilirsiniz mesela. Ayrıca Sapık'ın ilk 7 bölümü düzenlendi, belli bir seviyeye gelene kadar da düzenlenecek. Okumak için kütüphanenizden kaldırıp tekrar ekleyebilirsiniz.
Tamam, hepsi bu kadar. Sizi seviyorum... Gülümseyin, ama içten. Tüm zorluklara karşı... Direnin. Öpüldünüz :****
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sapık!.
UmorismoBizim hikayemizin olağanüstü bir güzelliği yoktu. Olağanüstü kişiler, olağanüstü olaylar... Hiçbiri. Ama bizim hikayemizdi ya... Bu en güzeliydi. Bu, o gülünce kalbimin deli gibi çırpınışının, ne kadar kırılırsak kırılalım dönüşümüzün hikayesiydi. B...