Sapık!.

47- Kardan melekler.

Medyada ikizlerimiz ;) Şarkıya da bir bakın derim, pek bölümle alakası yok ama...

Lütfen yorum yapın, bolca yorum yapın. Paragraf aralarına falan. Ben o yorumlara göre moralimi düzeltiyorum ve buna gerçekten ihtiyacım var. Facebook grubunda alıntılar paylaşıyorum! Üye olmayı unutmayın. Sondaki editi de okuyun ha. Sizi seviyorum daima yanımda olan biricik bahar tomurcuklarım. Hepinizin totosundan öpüyorum. İyi ki varsınız :*

İyi okumalar ^^

--

" Kızım, okullar tatil olmuş uyu."

" Ya anne, bırak kalkacağım."

" Kızım sen manyak mısın? Üç ay önce okul olmasın diye kurşun döktürmüştün, ne ara kararın değişti?"

Yatakta tepindim kısa bir süre. Artık kulaklarım, " Kalk okul vakti," sözüne o kadar çok alışmıştı ki kabul edemiyordum okul olmadığını. Aman Allah'ım! Ne Cennet bir sözdür bu, okul yok! Sanırım en yakın zamanda Kerem ile birlikte halay çekeceğim. Yine iyisin Kerem!

" Anne ciddi misin? Bizim vali bir kere olsun totomuz donsada kar tatili yapmadı. Vasip Şahin mi yapacak?"

" Ne yaparsan yap Aylin! Zıbar, gidiyorum ben uyumaya."

Annem odamdan çıkarken ayaklarımla yorganı tekmeledim ve tam tekmeleyecekken yorganla birlikte yere düştüm.

" Ah, kalçam! Öldüm..."

Yorganı sinirle üzerimden çektim. Birgün şu yorgan ölüm sebebim olacaktı. Daha doğrusu Durukandan sonra ikinci sebebim olacaktı. Evet, böyle daha iyi.

Yorganı yatağa koyup, yerden destek alarak kalktım ayağıya. Pencereme doğru giderken kalçamı ovalıyordum. Kar... Manzaramın her yerini bembeyaz örtüsüyle kaplamıştı. Ve... Yağmaya devam ediyordu. Öyle güzeldi ki bu manzara... Büyülüyordu insanı. Baktıkça bakasım geliyordu. Çok iyi hatırlıyorum, bir keresinde beş saat karı izlemiştim. Hatta o zamanlar ilkokuldaydım. Hala da izleyebilirdim bu asaleti.

" Oley," diye bağırararak yatağıma çıkıp zıplamaya başladım. Tatildi, yani annemin dediğine göre. E ama bu soğukta tatil olmalıydı! Tatildi bencede. Olsundu tatil, olur muydu? Olsun!

" Oley, oley, oley!"

Vücudum yerle bütünleşince sesli bir şekilde inledim. Bir şeyi de düşmeden yapsam adımı altın harflerle tarihe yazdırırdım zaten! Beceriksiz Aylin! Sevinç dansı bile yapamıyorsun!

" Off, telefonum! Aşkböceğim, neredesin?"

Kafamı kaşıya kaşıya yastığımın altına baktım. Evet, biricik kocam yastığımın altındaydı.

" İyisin değil mi bebeğim? Gel, bugün tatil mi bakalım..."

İnternete, " İstanbulda yarın tatil mi?" yazınca çıkmıştı sonuçlar. Zaten çıkmasaydı internetin yavaşlığından depresyona girerdim. Üstelik saat 8'di! Eğer okullar varsa hazırlanmak için 1 saatim kalmıştı, 1 saatte Durukanı uyandırmak... Okul yoktur inşallah.

Ne? Burada tatil yazıyordu? Tatil? Okullar? Tatil? Karlı... Havada! Tatil! Gel buraya Vasip Bey Amca, alnından öpeceğim.

Çığlık atarak telefonu yatağa bıraktım. Şemmamme halayını çekerken annem ve babam korkudan kapıma gelmiş, beni izliyorlardı. Onları bile uyandırmıştım, ama bugün Kerem bile benim kadar sevinemezdi!

" Ne bakıyorsun, babacığım? Gel beraber halay çekelim. Şemmamme şemmamme vıy vıy vıy vıy vıy..."

" Kızım, beyninden röntgen çekilmek ister misin? Ben varım!"