Sapık!.

●İtici bir sabah.

"Salak salak salak salaaaak!"

"Pislik ya! Sen kimsin de bana öyle bir cümle kurabiliyorsun? Muşmula suratlı gergedan yavrusu. Beyinsiz! Ya of şekerim düştü! Anne ölüyorum anne!"

Sinirle bir çığlık daha atıp, yatakta zıplamaktan yorulduğum için, sakince çömdüm. Sinirlenince ya sinirden ağlardım ya da bir maymun yavrusu gibi böyle atlar zıplardım. Sanırım ben menopoza girdim, iyi değilim.

"Yine ne var Aylin? Zaten geç geldin misafirlerimize rezil ettin beni! Hem sen neredeydin bakayım?!"

Sinirle mavişlerimi anneme çevirdim. "Ya anne Güneşleydim işte, başka nerede olacağım."

"Bilmiyorum ama bak, bugünlerde çok dışarlarda gezmeye başladın, dikkatli ol. Alırım ayağımın altına! Babana söylersem görürsün asıl terlik savaşını!"

Göz devirerek başımı yastığıma gömdüm, "Giderken kapıyı da kapat anne."

Kolumda bir çimdik hissedince acıyla inledim. Bence benden önce menopoza giren biri varsa, o da annemdi. "Ya anne ne yapıyorsun ya? O en sevdiğim kolumdu, acıdı!"

"Ne demek en sevdiğim kolumdu ne yapıyorsun sen bu kolla?"

"Ya anne yazı yazıyorum başka ne yapıyorum ya of!"

Ailecek fesattık, evet aynen öyle. "İyi, bir daha geç kalmazsın. Yat artık, geç oldu."

Annem kapıyı örtüp, gidince derin bir nefes verdim. Keşke unicorn olsaydım. Beni üzen, ya da sinir eden herkesin kıçına basardım boynuzu. Hepiniz ölün, bana bir şey olmasın. Herkesten nefret ediyorum!

"Neyse, yarın okul var, uyuyayım."

Evet, beni de sinir ettiler, ertesi gün okula gittim. Okul... O pislik de okulda olacak değil mi?! Ya aynı sınıfta olursak? Eğer öyle bir şey olursa, bonibon yiyerek intihar edeceğim, kesinlikle.

--

Saat? 7.00 Sonuç? MEB Allah belanı versin, Allah seni kahretsin. Allah evine ateşler salsın. Bir dakika Meb'in evi yok. Evet tamam, filozof konuştu.

"Aylin kalk! Aylin kalk! Aylin döverim kalk! Aylin bak terlik geliyor!"

"Ya anne bak vücuduma sigara bastırarak göm beni ama şu yorganı üzerimden kaldırıp fırlatma, yumruk yemiş gibi oluyorum!"

Beni takmayıp, odadan çıkınca ben de sinirle ayağa kalktım. Evet, hazırlanma vakti. Saçma bir sabaha daha merhaba. Başımı kaşıyıp bir kazak, bir pantolon geçirdim üzerime. Saçlarımı yapacak havamda olmadığım için, bir at kuyruğu yaptım sadece.

Kahvaltımı bile yapmadan, annemi de takmadan dışarı çıktım. Fakat, evet, çantamı evde unuttum... Ve bunu 10 dakika sonra fark ettiğim için, okul yolunun yarısında eve döndüm. Çantamı aldıktan sonra tekrar yola çıktım ve okula geç kaldım, evet.

Sabahım daha ne kadar boktan gidebilir?!