Chasing my dream

Hoofdstuk 1

Pov Rebecca

Tijdens het inpakken zie ik mijn beertje. Het doet me denken aan de kermis waar ik heen was gegaan met mijn vrienden.

We liepen rond en zagen een kraampje waar je heel hard met een bal moest gooien. Gelukkig mikte ik goed en raakte het doelwit, en ja hoor, ik won een beertje. Mijn vrienden en ik kwamen op de naam Pluisje, omdat hij meer pluis heeft dan Winnie de Pooh op zijn buik. Sindsdien praat ik tegen hem als ik het moeilijk heb of iemand nodig heb om mee te praten. Na mijn nostalgie over Pluisje besluit ik weer verder te gaan met het inpakken van mijn spullen.

'Nou Pluisje, we gaan verhuizen. Mijn vader heeft een nieuwe baan aangeboden gekregen en die is helemaal in Austin, Texas.'

Pluisje geeft geen antwoord en kijkt me gewoon suf aan.

'Ja ik weet dat je niet kan antwoorden, maar het helpt me wel. Mijn ouders hebben besloten om te gaan verhuizen. Dit verandert natuurlijk alles. Ik moet afscheid nemen van mijn vrienden en teamgenoten en dat vind ik best wel jammer, want we hebben zo'n goede band.'

Hij kijkt naar me en dat moedigt me aan om verder te gaan met praten.

'Nu moet ik naar een vreemde nieuwe school en ga daar Engels praten. Ik hoop dat er aardige mensen zijn.' Ik zet Pluisje weg en denk verder na.

Gelukkig is er wel een plus puntje aan mijn verhuizing: mijn beste vriendin woont daar. Amber en ik kennen elkaar al sinds jongs af aan en waren sindsdien onafscheidelijk. Ze verhuisde naar Amerika toen we dertien jaar waren en ik bleef achter in Nederland.

Ik heb nog een dag om alles in te pakken, want onze vlucht is morgen. Mijn kleding zit al in de koffer en alles is eindelijk klaar. In mijn hoofd ga ik na of alles ingepakt is en ik check alles nog voor de laatste keer. Mijn kleding, boeken, sieraden, rugbybal, laptop, Pluisje, opladers en mijn nachtbeugel. Een koffer inpakken is niet bepaald makkelijk en ik ben helemaal uitgeput, maar het is eindelijk klaar. Ik breng alles naar beneden en word begroet door een overheerlijke geur. Mijn moeder heeft het eten klaar gezet en mijn buik begint al te knorren. Mijn moeder lacht en zegt dat ik moet zitten.

Na het eten doe ik samen met mijn moeder de afwas terwijl mijn vader onze spullen in de auto zet. We nemen niet zoveel mee, want merendeels is al naar onze nieuwe huis gestuurd. Na de afwas ga ik naar bed, omdat ik te moe ben om goed te kunnen functioneren.

De volgende ochtend word ik wakker met een slaperig gevoel. Ik stap uit bed en ga naar de badkamer om mijn gezicht te wassen en tanden te poetsen. Nadat ik mijn kleding heb aangedaan, ga ik naar beneden en zie dat mijn ouders al klaar zijn. Het is zover, we gaan weg van dit huis. Aan de ene kant vind ik het wel jammer dat we verhuizen, maar aan de andere kant is het ook best spannend. Het gaat een nieuwe belevenis worden. We rijden naar het vliegveld en checken in. De rij was wel erg lang en ik ben blij dat we nu door kunnen. In het vliegtuig kijk ik films en neem foto's van de kust. Tijdens de vlucht slaap ik weleens en een paar uur later word ik door mijn moeder gewekt.

'We gaan dalen dus doe je gordel weer om,' zegt mijn moeder.

'Oké mama.'

Het vliegtuig is gedaald en we wachten op onze bagage. Na alles gepakt te hebben, stappen we in een taxi en rijden naar ons nieuwe huis. Ik kijk tijdens de rit uit het raam en zie een paar huizen staan. Ze hebben een heleboel ruimte tussen elkaar en zijn best groot. We wonen in een best wel leuke buurt en in dezelfde straat als Amber.

Eenmaal aangekomen bij ons huis kies ik de leukste kamer. Mijn kamer is een typische Amerikaanse tiener kamer. Je hebt een zitplek bij het raam en er is ruimte voor mijn bureau en een tweepersoonsbed. Dit vind ik dus erg leuk aan de verhuizing, want ik wou altijd al een zitplek bij het raam. Nadat we alles uitgepakt hebben appt Amber me en vraagt of we klaar zijn met het uitpakken. Ik app haar terug en vraag of ze wil komen, want ik heb haar echt gemist. Ze zegt dat ze er over tien minuten is.

~~~

De bel gaat en ik hoor mijn moeder roepen dat Amber gekomen is. Ik loop naar beneden om haar te begroeten en we gaan samen naar mijn kamer. Amber is gewoon niet veranderd. Ze heeft dezelfde blonde golven en dezelfde stralende lach. Haar ogen hebben een iets andere tint gekregen, maar zijn nog steeds blauw. We praten over de gebeurtenissen van de afgelopen jaren. Mijn moeder vraagt of ze blijft slapen en we antwoorden tegelijk dat ze blijft. Het is weer net zoals vroeger en ik ben er erg blij mee. Na een tijdje kletsen, hebben we het over mijn nieuwe school.

'Er is ook een football team en ik weet dat je gek bent op rugby. Dit lijkt me wel leuk voor je.'

'Hmm inderdaad, nou ik zal ernaar kijken.'

Ze gaat door met vertellen over "Austin High School" en wat er nog meer te doen is.

Na het weekend is het zover, tijd om me voor te bereiden voor school.