HİS 🔥 (Yeniden Yayınlanıyor)

HİS 2 BÖLÜM 15

İyi bayramlar. Bayram hediyesi 2 uzun bölüm gönderiyorum. Keyifli okuyun ve kıymetli yorumlarınızı, oylarınızı esirgemeyin✨️

Ben Cocks- So Cold
🔥

Buram buram ölüm kokuyordu zindan ruhlu adamlar ve şuh olamayan kadınlar...

Rüyalarımı perdeleyen kara sis şeytanın soğuk nefesine aşina kılıyordu ruhumu ve acı, acıyı doğuruyordu.

Sabaha kadar gördüğüm rüyaların kelebek etkisi içimi kemirirken, gördüğüm parça parça görüntülerin hepsi birbirinden ürkünçtü. Bağırarak, ağlayarak bir yerlerden kaçıyordum. Kaçtığım şeyin ise, daha önce rüyamda duyumsadığım o ses olduğu gerçeği beni asitle doldurulan bir çukura itiyordu.

O sesin kime ya da neye ait olduğunu bilmek umuda sarılan dallarımı kökünden buduyordu.

Kirpiklerimi sıkıca birbirine bastırıp zihnime hücum etmeye çalışan düşüncelerden kendimi soyutlamaya çalıştım. Öte yandan yaşadığım içsel savaşı kimseye belli etmemeye çalışıyordum. Bu, dayanmaktan daha zordu.

Uzun, ince demiri ateşte ısıttıktan sonra kalın tutamlara ayırdığı saçlarımdan bir parçayı aldı ve demirin etrafına itinayla doladı. Bir süre bekledikten sonra kıvrılan tutamı demirden sıyırarak, su dalgası biçimini alan saçlarımın üzerine, sol omzuma bıraktı. Bir diğer tutamı demire sardığı sırada Yasemin içeri girdi. Diz hizasında biten siyah elbisesinin belden aşağısı kloş etekti. Üst gövdesini saran kumaş kusursuz hatlarını gözler önüne sererken, siyah tonlarındaki orantılı makyajına tepeden sımsıkı topladığı siyah saçları eşlik etmişti.

"Yasemin'" dedim beğeni dolu gözlerle onu inceleyerek. "Ne kadar güzel olmuşsun böyle."

Gülümseyerek "Gerçekten mi?"diye sordu.

"Gerçekten."

"Teşekkür ederim ama ben Ateş'in senin için diktirdiği şu elbiseyi fazlasıyla merak ediyorum."

Yasemin'in hatırlatmasıyla siyah kılıfın içinde gelen elbiseye baktım. Birkaç saat önce Derin onu odaya getirmiş ancak giyinme zamanım gelene dek bakmama izin vermemişti. Demirden ayırdığı son tutamıda omuzlarıma bıraktıktan sonra geriye çekilerek gördükleri karşısında memnun bir şekilde tebessüm etti.

"Tam istediğim gibi oldu."

"O halde artık elbiseyi görebilir miyim?" Elimle Yasemin'i işaret ettim. "Hem merak eden tarafta yalnız değilim."

Derin omuzlarından dökülen düz siyah saçlarını elinin tersiyle sırtına atarak masanın üzerinde duran ufak çantaya uzandı. "Elbette görebilirsin, tabi makyajını yaptıktan hemen sonra."

Surat asarak "tamam" diye mırıldandım. Larcivet, eteği yerlerde sürünen elbisesine boya bulaşmaması için önlük görevi görecek büyük bir bez parçasını boynuna geçirdi. Ardından ten rengime uygun kremsi bir sıvıyla tüm yüzümü kapladı ve siyah renkteki ıslak boyaya batırdığı ince fırçayı gözümün üzerine kalın bir çizgi şeklinde çekti. Kurşun kaleme andıran bir kalemle kaşlarımı belirginleştirdikten  sonra yanaklarıma vişne renginde küçük dokunuşlar bıraktı. Aynı vişne tonunu dudaklarıma da verdiğinde elbisemin rengini az çok zihnimde canlandırabilmiştim.